“แล้วฉันควรทำยังไงดี?”
โซสุเกะ ซาโตะเงียบไปครู่หนึ่งและถามอย่างระมัดระวัง
“เรื่องนี้มาถึงแล้ว”
“ฉันไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร”
“แต่ฉันคิดว่าคุณต้องรู้อยู่ในใจ”
“ส่วนคุณจะเต็มใจทำหรือไม่ก็ตาม นั่นเป็นเรื่องของคุณเอง” ธุรกิจ”
หลังจากชายชราพูดจบเขาก็เตรียมตัวกลับไปนอนพักผ่อน
“ยังไงก็ตาม มันเป็นประโยคเดียวกัน”
“ก็ควรที่จะเลือกเป็นเพื่อนกับเขา แต่ถ้าคุณไม่รักษามิตรภาพนี้ คุณจะใช้เขาเป็นเป้าหมาย” “
คุณจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน”
โทนเสียงก็มากแน่นอน
ซาโตะ โซสึเกะยืนอยู่ที่นั่นสองสามวินาที จากนั้นพยักหน้าแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องของเขา
“ท่านจะไม่พักผ่อนเหรอ?”
เมื่อเห็นซาโตะ โซสึเกะนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยความงุนงง พนักงานก็รีบรินชาร้อนหนึ่งแก้ว
ซาโตะ โซสึเกะไม่ได้พูดอะไร โดยคิดถึงสิ่งต่างๆ ในใจ
ใช้เวลาสามนาทีกว่าซาโตะ โซสึเกะจะค่อยๆ กลับมามีสติสัมปชัญญะ
“ยังไงก็ตาม ฉันทำทุกอย่างแล้ว และตอนนี้ฉันก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้”
“ฉันยังไม่เชื่อว่าเขาจะปราบปรามฉันในญี่ปุ่นได้”
“แล้วถ้าฉันใช้เขาล่ะ? ยังให้ฉันจ่ายราคาเหรอ มันไร้สาระ!”
ในที่สุด Sato Sosuke ก็ยืนกรานในความคิดของเขาเองและตัดสินใจเช่นนี้
การตัดสินใจครั้งนี้จะส่งผลอะไรต่อเขาบ้าง
ทั้งหมดนี้ไว้สำหรับภายหลัง อย่าเพิ่งพูดถึงมันในตอนนี้
…
แค่บอกว่าตอนนี้ Lu Feng และพรรคพวกของเขาได้ออกจากพื้นที่รอบๆ Sato Sosuke แล้ว
อีกทั้งเหลือเวลาไม่ถึงห้ากิโลเมตรก็ถึงที่หมายแล้ว
ในการเดินทางครั้งนี้พวกเขายังต้องผ่านใจกลางเมืองที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดอีกด้วย
ในเวลานี้เป็นเวลาเกือบสิบสองโมงเย็น
รถสามคันคำรามผ่านไปบนถนน
ขณะที่รถของ Lu Feng และคนอื่น ๆ เข้าใกล้ใจกลางเมือง รถคันหน้าก็หยุดกะทันหัน
รถสองคันที่อยู่ข้างหลังขับไปด้วยความเร็วสูงสุดแต่ก็เบรกอย่างรวดเร็วจนเกือบจะชนท้ายรถ
“หลู่เฟิง มีคนอยู่ตรงหน้าฉัน”
จาง เหยาหวู่ซึ่งนั่งอยู่ในรถคันแรก ได้ยินเสียงของเขาจากอินเตอร์คอม
“นักรบญี่ปุ่น?”
หลู่เฟิงพูดขณะที่เขาเปิดประตูรถอย่างช้าๆ
เขารู้ดีว่าแม้ว่าเขาจะปกปิดการกระทำของเขา ยามาโมโตะ โซทาเกะก็จะรู้ในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน
เป็นไปได้ไหมที่เขาริเริ่มและรอ Lu Feng ที่นี่?
“ฉันไม่รู้”
“แต่ดูเหมือนว่าจะมีคนไม่กี่คน”
เสียงของจาง เหยาหวู่ฟังดูทุ้มลึกเล็กน้อย
หลู่เฟิงได้ยินคำพูดนั้นและมองไปที่เวลา
สถานที่ที่เขาตกลงกับหลี่ฉางเทียนไม่ได้อยู่ที่นี่ ดังนั้นอีกฝ่ายจะต้องเป็นนักรบญี่ปุ่น
อย่างไรก็ตาม หากมีการต่อสู้เกิดขึ้นที่นี่ Lu Feng ยังสามารถขอให้ Li Changtian มาสนับสนุนได้
“ปัง ปัง!”
ประตูรถเปิดออกและทุกคนก็ก้าวลงจากรถ
หลู่เฟิงเดินไปที่ด้านหน้าแล้วเดินไปที่หน้ารถ
“ฮะ?”
หลู่เฟิงตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
คนที่อยู่ข้างหน้านี้เป็นชาวญี่ปุ่นจริงๆ และผู้ที่อยู่ข้างหน้าคือหลู่เฟิงก็รู้จักพวกเขา
ทาโระ คาโตะ ผู้มีสถานะสูงมากในแวดวงชนชั้นสูงของญี่ปุ่น
หลู่เฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อย ทำไมคาโตะ ทาโร่ถึงมาปรากฏตัวที่นี่?
หรือว่าทาโร่ คาโต้กำลังวางแผนที่จะร่วมมือกับโซทาเกะ ยามาโมโตะเพื่อจัดการกับเขา?
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หลู่เฟิงก็รู้สึกหนาวสั่นในใจ
พูดแบบนี้คนเหล่านี้และทาโร่คาโตะก็ถือได้ว่ามีประสบการณ์ชีวิตและความตายร่วมกัน
หลังจากที่พวกเขาหนีไปด้วยกันในคืนนั้น อย่างน้อยพวกเขาก็เป็นเพื่อนกัน
และในระหว่างพักฟื้นสองวัน ทาโร คาโต้ก็พาลูกสาวของเขาไปคุยกับหลู่เฟิงหลายครั้ง
แต่นั่นคือทั้งหมดที่ผ่านมา
หากทาโร คาโตะต้องการยืนหยัดต่อสู้กับลู่เฟิง เขาจะต้องดำเนินการโดยไม่ลังเลอย่างแน่นอน
“คุณลู่”
“ฉันจะรอคุณ”
ทาโร คาโตะเห็นหลู่เฟิงออกมาและริเริ่มกล่าวทักทาย
“คุณลุง…”
ก่อนที่หลู่เฟิงจะพูดได้ เขาเห็นคาโตะ ชิซูกะ ลูกสาวของคาโตะ ทาโร่ วิ่งไปหาหลู่เฟิงพร้อมกับแบมือเล็กๆ ของเธอ
“จิงเซียงก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”
หลู่เฟิงตกตะลึงและผ่อนคลายมากในทันที
เด็กๆ ไม่ว่าพวกเขาจะปรากฏตัวในฉากไหน แม้จะอยู่ในสนามรบที่ตึงเครียด พวกเขาก็สามารถทำให้จิตใจของผู้คนอบอุ่นได้เสมอ
หลู่เฟิงก็ชอบเด็กหญิงตัวน้อยวัยห้าหรือหกขวบคนนี้เป็นอย่างมาก
คาโตะ ชิซูกะ เปิดมือเล็กๆ ของเธอแล้วเหวี่ยงตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของลู่เฟิง
นับตั้งแต่ที่หลู่เฟิงกอดเธอและหนีไปได้สักพักในคืนนั้น ดูเหมือนว่าเธอจะผูกพันกับหลู่เฟิงมาก
เมื่อก่อนเธออยู่ในครอบครัวซาโต้ เธอถึงกับตะโกนว่าเธออยากให้ลู่เฟิงอุ้มเธอนอนตอนกลางคืน
“คุณลุง ฉันคิดถึงคุณ พ่อของฉันบอกว่าคุณกำลังจะทำอะไรที่อันตรายมาก”
คาโตะ ชิซูกะเม้มปากเล็กๆ ของเธอและพูดภาษาญี่ปุ่นได้คล่อง
และลู่เฟิงก็ทำเช่นเดียวกันโดยสื่อสารกับเธอด้วยภาษาญี่ปุ่น
และในเวลานี้ หลู่เฟิงก็ลดการป้องกันทาโร คาโต้ลงด้วย
เพราะถ้าคาโตะทาโร่ต้องการทำอะไรกับเขาจริงๆ เขาจะไม่พาลูกของเขามาที่นี่ และเขาจะไม่มีวันปล่อยให้คาโต้ ชิซูกะถูกลู่เฟิงจับตัวไว้