หนานกง หลิงเยว่ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุขเล็กน้อยเมื่อเห็นลู่เฟิงกำลังขบขันกับเธอ
“ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร ตอนนี้มันก็ดีสำหรับเรา”
“คืนนี้ เราต้องดำเนินการและทำเรื่องนี้ให้เสร็จ”
หลู่เฟิงปรับสีหน้าให้ตรงขึ้นและมองดูเวลาอีกครั้ง
“คุณทราบตำแหน่งแล้ว?”
“แล้วเราจะย้ายกี่โมงและควรย้ายอย่างไร?”
“ฉันไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ว่าคุณจัดการอย่างไร แต่มีสิ่งหนึ่งที่
น่านกง หลิงเยว่นั่ง ” ตรงไปและมองดูต้นเมเปิลอย่างจริงจัง
“คุณพูดแล้ว”
หลู่เฟิงพยักหน้าเบา ๆ แล้วหยิบถ้วยชาขึ้นมา
“อย่าทำอะไรตามลำพังอีกต่อไป”
“ฉันรู้ว่าบางครั้งคุณต้องการปกป้องเรา”
“แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ คุณคิดว่าเราจะรอดจากญี่ปุ่นได้หรือไม่?
” ดวงตาจริงจังและจริงจังมาก
“อะแฮ่ม…”
หลู่เฟิงหยุดชั่วคราวขณะถือถ้วยชาแล้วพยักหน้าเล็กน้อย
“ตกลง ฉันจะไม่ทำอะไรตามลำพังอีกต่อไป”
“ในตอนเย็นเมื่อเรารวมตัวกันอีกครั้ง ฉันจะบอกคุณ”
หลู่เฟิงพยักหน้าเบา ๆ จากนั้นลุกขึ้นและกลับเข้าไปในห้อง
ในระหว่างวันเขายังมีเวลาหนึ่งวันในการฟื้นตัวในที่สุด
คืนนี้เขาจะเริ่มต้นการต่อสู้รอบใหม่กับนักรบญี่ปุ่นต่อไป
“ฉันจะออกไปซื้อของทีหลังแล้วทำซุปให้คุณ”
“บอกฉันมาว่าคุณอยากดื่มซุปแบบไหน”
หนานกง หลิงเยว่ยืนขึ้นและถามลู่เฟิง
“อย่าออกไป มันไม่ปลอดภัย”
ลู่เฟิงขมวดคิ้วและหยุดหนานกง หลิงเยว่
”ไม่”
”อาหารจานด่วนไม่มีคุณค่าทางโภชนาการ”
”ฉันจะปรุงซุปซี่โครงหมูให้คุณซึ่งจะช่วยให้คุณฟื้นตัวเร็วขึ้น”
หนานกงหลิงเยว่พูดแล้วกลับไปที่ห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปข้างนอก
“ฉันบอกว่าไม่ไป”
หลู่เฟิงหันกลับมามองหนานกงหลิงเยว่ด้วยความขมวดคิ้ว
”โอ้ ดูคุณสิ…”
”โอเค โอเค ฉันจะไม่ไป”
ในที่สุดหนานกง หลิงเยว่ก็เอาชนะลู่เฟิงไม่ได้
…
ปัจจุบันเมืองโยโกฮาม่าแตกต่างจากเวลาปกติเล็กน้อย
นอกจากการตรวจสอบทางเข้าออกทั้งหมดอย่างเข้มงวดแล้ว ยามาโมโตะ โซตาเกะ ยังได้ส่งกลุ่มนักรบไปค้นหาในโรงแรมเล็กๆ และสถานที่อื่นๆ ในเขตชานเมืองอีกด้วย
แน่นอนว่าผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่มีอะไรเลย
ท้ายที่สุดพวกเขาไม่กล้าที่จะประชาสัมพันธ์มากเกินไป ในช่วงวิกฤตของการเลือกตั้งนี้ หากเกิดความไม่พอใจต่อสาธารณะ ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมากอย่างแน่นอน
นักรบสามสิบคนที่มาสนับสนุนจากอาณาจักรมังกรตอนนี้ได้แอบย่องเข้าสู่ใจกลางเมืองโยโกฮาม่าอย่างเงียบ ๆ
พวกเขาไม่ได้จงใจมองหา Lu Feng ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะดึงดูดความสนใจได้ง่าย
ดังนั้นพวกเขาจึงหาโรงแรมที่จะพักแยกกัน รอให้ลู่เฟิงปรากฏตัว
อย่างไรก็ตาม ทุกคนรู้ดีว่าหลู่เฟิงไม่ได้มาญี่ปุ่นเพื่อเที่ยวชม
พูดตรงๆ หลู่เฟิงมาเพื่อแก้แค้นและต่อสู้กับนักรบญี่ปุ่น
ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงต้องนั่งรอ Lu Feng อย่างเงียบ ๆ
16.00 น.
ครอบครัวซาโต้ของญี่ปุ่น
ในห้อง โซสุเกะ ซาโตะกำลังดูเอกสาร
พนักงานข้างๆ เขาเติมชาให้กับโซสึเกะ ซาโตะอย่างระมัดระวัง
ฉันต้องบอกว่า Sato Sosuke ชอบวัฒนธรรมที่หลากหลายของ Dragon Kingdom มากจริงๆ
รูปแบบการตกแต่งบ้านมีลักษณะเหมือนกับลานจีนในอาณาจักรมังกร
และรายละเอียดทั้งหมดของการตกแต่ง แม้แต่การวางกระถางดอกไม้ก็ยังเหมือนกับในอาณาจักรมังกร
เช่นนี้ ซาโตะ โซสึเกะกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้โดยมีโต๊ะอยู่ข้างหน้าเขา
คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะนั่งคุกเข่าโดยมีเสื่อทาทามิอยู่บนพื้นที่บ้านหรือตอนรับแขก
มีหลายครอบครัวที่นอนบนพื้นด้วยเสื่อทาทามิ เช่นเดียวกับครอบครัวในอาณาจักรมังกร
อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ได้หายไปจากบ้านของซาโตะ โซสึเกะไปนานแล้ว
ในการศึกษาของเขา มีการประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพวาดของอาณาจักรมังกร รวมถึงเครื่องประดับเล็กๆ มากมายที่มีองค์ประกอบของอาณาจักรมังกร
หากใครที่ไม่คุ้นเคยกับซาโตะ โซสึเกะมาที่นี่ เขาคงจะคิดว่าซาโตะ โซสึเกะเป็นชาวอาณาจักรมังกรอย่างแน่นอน
ในความเป็นจริง Sosuke Sato เป็นชนพื้นเมืองของญี่ปุ่นอย่างแท้จริง
รวมทั้งรุ่นพ่อของเขาและรุ่นพ่อของเขาล้วนเป็นคนญี่ปุ่น
“ท่านคะ จำนวนกรีดตารอบตัวเราเพิ่มขึ้นมาก”
พนักงานรินชาให้ซาโตะ โซสึเกะแล้วรายงานเบาๆ
“ใช่”
โซสึเกะ ซาโตะพยักหน้าเล็กน้อยแล้วดูเอกสารต่อไป
ในความเป็นจริง ก่อนที่การหาเสียงเลือกตั้งจะเริ่มขึ้น มีผู้ให้ข้อมูลมากมายรอบๆ บ้านของครอบครัวซาโตะ
ในบรรดาผู้ให้ข้อมูลเหล่านี้เป็นนักรบญี่ปุ่น และหลายคนเป็นทหารจากกองทัพ
ซาโต้ โซสึเกะคาดหวังเรื่องทั้งหมดนี้ไว้แล้ว
เพราะสถานการณ์เช่นนี้เคยเกิดขึ้นในการเลือกตั้งครั้งก่อนด้วย
ดังนั้นวันนี้ ซาโตะ โซสึเกะ จึงได้เตรียมการและเตรียมการให้ซาโตะ ซากุระ และอาโออิ มากิ ออกไปข้างนอกแล้ว