by กาลครั้งหนึ่ง มีนักรบเฟิงซวนอยู่ในเขตซินเจียงตอนใต้
เราขัดแย้งกับพวกเขาคอยดูและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
แต่ตอนนี้ในตอนกลางคืนพื้นที่ทางตอนใต้ของซินเจียงมืดลงซึ่งถือเป็นการทรมานอย่างมากสำหรับทหารชายแดน
ในความมืดที่ไร้ขอบเขต ดูเหมือนว่าหมาป่า เสือ และเสือดาวจะรีบวิ่งออกไปเมื่อใดก็ได้ ทำให้พวกเขารู้สึกไม่สบายใจ
ระหว่างวันอะไรๆก็ดีขึ้น
ทหารที่ปฏิบัติหน้าที่ก็ไปที่ประจำการและหยิบกล้องโทรทรรศน์ตามปกติโดยมองไปรอบๆ ในระยะไกล
“แน่นอน จำนวนโจรก็เพิ่มขึ้น”
ทหารคนหนึ่งถอนหายใจเบา ๆ และค่อยๆ วางกล้องโทรทรรศน์ในมือลง
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา จำนวนโจรในซินเจียงตอนใต้มีจำนวนเพิ่มขึ้น
ในสถานที่ที่วุ่นวายเช่นนี้ สิ่งที่ขาดไม่ได้ที่สุดคือคนพลัดหลง
เดิมทีพันธมิตรเฟิงซวนประจำการอยู่ที่นั่น ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าก้าวเข้าสู่อาณาเขตของพันธมิตรเฟิงซวน
แต่ตอนนี้ ชายแดนทางใต้นี้เป็นดินแดนที่ไม่มีใครอ้างสิทธิ์ และผู้พลัดหลงเหล่านั้นต้องการครอบครองยอดเขานี้โดยธรรมชาติ
สำหรับ Qian Tiantian เมื่อ Meng Fei นำคน 20,000 คนไปสังหารผู้ที่แสร้งทำเป็นขโมย เหตุการณ์นี้ก็ไม่แพร่กระจาย
เนื่องจากหลู่เฟิงไม่ต้องการแจ้งเตือนผู้อื่น เขาจึงเก็บเรื่องแบบนี้ไว้ไม่ให้เซินหยงฮวาและคนอื่นๆ ซ่อนไว้
ดังนั้นกลุ่มโจรเหล่านี้ในซินเจียงตอนใต้จึงไม่รู้ว่าพันธมิตรเฟิงซวนกลับมาแล้วจริงๆ
ผ่านไปหลายวันแล้ว พวกเขายังคงไม่เห็นเงาของพันธมิตรเฟิงซวน ซึ่งทำให้พวกโจรมีความกล้าหาญมากขึ้นเรื่อยๆ
“หัวหน้าหน่วย เมื่อเอียงไปทางซ้าย 45 องศา ดูเหมือนมีคนกำลังสร้างแคมป์”
ทันใดนั้น เสียงของทหารก็ดังมาจากอินเตอร์คอม
หัวหน้าทีมหยิบกล้องโทรทรรศน์ขึ้นมาทันทีและมองไปในทิศทางนั้น
แน่นอนว่าห่างจากพวกเขาประมาณ 800 เมตร มีกลุ่มคนกำลังยุ่งอยู่กับอะไรบางอย่าง
ดูจากรูปลักษณ์แล้ว พวกเขาต้องการสร้างอาณาเขตของตนเองที่นี่จริงๆ
“หญ้า!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ ผู้ตรวจสอบก็อดไม่ได้ที่จะสาปแช่ง
เพราะฉากแบบนี้ไม่คุ้นเคยกับเขาเลย
ในตอนแรก ก่อนที่พันธมิตรเฟิงซวนจะยึดครองซินเจียงตอนใต้ ซินเจียงตอนใต้ก็ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย
พวกพลัดหลงทั้งใหญ่และเล็ก ต่างก็ล้อมอาณาเขต ตั้งค่าย และสร้างสถานที่ของตนเอง
เป้าหมายของพวกโจรและโจรนั้นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ทั้งหมดนี้เพื่อจัดการกับนักรบชายแดนของอาณาจักรมังกร
อย่างไรก็ตาม ทหารชายแดนไม่มีสิทธิ์แทรกแซงการพัฒนาเขตซินเจียงตอนใต้
ดังนั้น ฉันเฝ้าดูพวกมันพัฒนาต่อหน้าต่อตาฉัน จากนั้นจึงยั่วยุอาณาจักรมังกรต่อไป
แต่ตอนนี้ ฉากนั้นก็ปรากฏขึ้นในสายตาของหัวหน้าหน่วยอีกครั้ง
หากคนเหล่านี้ได้รับอนุญาตให้พัฒนา ซินเจียงตอนใต้ก็จะกลายเป็นสถานที่แห่งความโกลาหลอีกครั้งในไม่ช้า
สถานที่ที่ทหารพันธมิตรเฟิงซวนต่อสู้ด้วยเลือดและชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนจะถูกแบ่งโดยโจรเหล่านี้ด้วย!
“หัวหน้าหน่วย เอาล่ะ…”
ทหารหนุ่มที่อยู่ข้างๆ เขากัดฟันและมองไปที่หัวหน้าหน่วย
“พวกเราทำอะไรได้บ้าง?”
“ฉันทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้”
ผู้ตรวจสอบหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นถอนหายใจและส่ายหัว
พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องดูเรื่องแบบนี้
แม้จะรายงานให้ผู้บังคับบัญชาทราบแล้วจะมีประโยชน์อะไร?
พื้นที่ซินเจียงตอนใต้ไม่ใช่อาณาเขตของอาณาจักรมังกร ดังนั้นจึงเป็นสถานที่ที่ไม่มีใครสนใจ
กฎและกฎของอาณาจักรมังกรไม่มีผลใดๆ ในพื้นที่นั้น
แม้แต่นักรบแห่งอาณาจักรมังกรก็ไม่มีสิทธิ์ก้าวเท้าเข้าไปในสถานที่นั้น
หากฝ่ายตรงข้ามเริ่มโจมตีนักรบที่ยืนอยู่ในชายแดน นักรบของอาณาจักรมังกรก็สามารถโจมตีโต้กลับได้
อย่างไรก็ตาม ไม่มีผู้ใดมีอำนาจแทรกแซงได้จนกว่าอีกฝ่ายจะดำเนินการ
“หัวหน้าหน่วย พี่น้องเฟิงซวน เรายึดครองสถานที่แห่งนี้ตั้งแต่แรกเพื่อปกป้องเขตแดนของอาณาจักรมังกร”
“ตอนนี้พวกเขาจากไปแล้ว ฉันคิดว่าเราควรช่วยพวกเขาและปกป้องดินแดนของพวกเขา”
ทหารกัดฟันและแสดงความคิดของเขา
และความคิดของเขาก็ได้รับการอนุมัติจากทหารจำนวนมากทันที
จริงๆแล้วในฐานะทหารในกองทัพ แต่ละคนเต็มไปด้วยความหลงใหลและความกล้าหาญ
“พวกคุณหยุดล้อเล่นได้แล้ว!”
“ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้จะจัดการยาก แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะจัดการ”
หัวหน้าหน่วยถอนหายใจยาว รู้สึกทำอะไรไม่ถูกมาก
เขาไม่ต้องการเหรอ?
นอกจากนี้เขายังต้องการช่วย Fengxuan Alliance ปกป้องประเทศที่ถูกยึดครองด้วยเลือดจำนวนนับไม่ถ้วน
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่มีคุณสมบัตินี้
ผู้บังคับบัญชาจะไม่ยอมให้พวกเขาทำเช่นนี้
ในฐานะทหาร มีหน้าที่ปฏิบัติตามคำสั่ง
ฉันไม่กล้าทำอะไรโดยไม่ได้รับอนุญาต
“แล้วเราจะไปดูจริงๆ เหรอ?”
“เมื่อพวกเขาพัฒนา พวกเขาจะหันหลังกลับและจัดการกับเรา!”
ทหารตัวน้อยกัดฟันและพูดอะไรบางอย่างอีกครั้ง
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่สนใจ แต่ฉันไม่สนใจเลย”
“สิ่งเดียวที่เราทำได้ตอนนี้คือรอให้ทหารเฟิงซวนกลับมา”
หัวหน้าหน่วยส่ายหัวแล้วพูดเบา ๆ
“พันธมิตรเฟิงซวนจะกลับมาจริงๆ เหรอ?”
“ตอนแรกพวกเขาถูกบังคับให้ยุบวง แต่ตอนนี้พวกเขาถูกขอให้กลับมาด้วยประโยคเดียว”
“ฉันคิดว่าพวกเขาคงไม่ตกลงกันง่ายๆ”
ทหารคนหนึ่งแสดงความคิดของเขา