by “ก่อนหน้านี้ ที่เรือข้ามฟากใน Langya Star City ฉันถูกพี่ชายชื่อ Zong Yuquan เรียกตัวฉัน ฉันพูดคุยกับเขาสองสามคำ เมื่อเราแยกทางกัน ฉันทำการทดสอบโดยไม่ได้ตั้งใจและยืนยันตัวตนของเขาในฐานะผู้แปลงหมึก!” หยางไค่กล่าวอย่างเคร่งขรึม..
กู่ปันตกใจ: “พี่จงจงเป็นคนแปลงโมเหรอ?”
หยางไค่พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม: “หมึก… จะถูกทำเครื่องหมายตลอดไป! ประโยคนี้พูดกับฉันโดย Shi Zheng ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ฉันไม่รู้ว่าประโยคนี้หมายถึงอะไร แต่เป็นไปได้มากว่าพวกเขาซึ่งเป็นหม้อแปลงหมึก มุ่งมั่นศรัทธา ในเวลานั้น ฉันพูดสิ่งนี้กับ Zong Yuquan เพียงชั่วคราวเท่านั้น ใครจะคิดว่า Zong Yuquan จะตอบสนองต่อฉันแบบนี้จริงๆ!”
จู่ๆ กู่ปานก็ถามขึ้นว่า: “นั่นเป็นเหตุให้พี่ชายคนโตใช้คำพูดเดียวกันนี้เพื่อทดสอบฉันเหรอ?”
หยางไค่พยักหน้า: “ใช่ แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าน้องสาวจะเด็ดขาดขนาดนี้ และต้องการกักขังฉันทันที!”
Gu Pan อธิบายว่า: “อาจารย์บอกฉันเกี่ยวกับ Black Ink Transformer ดังนั้นฉันรู้การมีอยู่ของ Black Ink Clan กิจการของ Black Ink Clan ได้รับการผนึกไว้ใน Cave Heaven Paradise มาโดยตลอดและแม้แต่ใน Cave Heaven Paradise ที่สำคัญ ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้กับศิษย์ที่ไม่ใช่แกนหลักและพี่หยางไม่ใช่ศิษย์ของ Dongtian Paradise หากจู่ๆ เขาพูดถึง Mo Zhi ฉันจะเข้าใจผิดโดยธรรมชาติ”
“ฉันเห็น!”
“พี่ชาย เรื่องนี้สำคัญและต้องรายงานต่ออาจารย์ใหญ่!”
หยางไค่ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “ฉันก็คิดเรื่องนี้เหมือนกัน แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอาจารย์ของคุณก็หมึกด้วยล่ะ ตอนนี้คนหมึกทั้งหมดกำลังซ่อนตัวอยู่ในความมืด และไม่มีทางที่จะค้นหาตัวตนของพวกเขาได้ ตอนนี้ฉันวางใจได้แล้ว คุณ ใช่ คุณเป็นคนเดียวเท่านั้น”
กู่ปันลังเลและพูดว่า: “มันไม่ควรเป็นเช่นนั้น ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันควรจะกลายเป็นหมึกไปนานแล้ว พี่ชายไม่รู้อะไรบางอย่าง อาจารย์ใหญ่ Langya เป็นอาจารย์ของฉัน และเรื่องของ Mo ตระกูลก็เป็นของเขาเช่นกัน บอกฉันที”
พรสวรรค์และศักยภาพในอนาคตของซง หยูฉวนนั้นไม่ดีเท่ากู่ผานที่ได้รับการเลื่อนขั้นโดยตรงถึงระดับที่ 6 อย่างแน่นอน แม้ว่าเขาจะถูกหมึกแล้วก็ตาม ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลว่าทำไมกู่ผานจะไม่ตกเป็นเป้าหมาย
เมื่อฟังสิ่งที่เธอพูด หยางไค่ก็รู้สึกว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่อาจารย์ใหญ่หลางยาจะเกี่ยวข้องกับกลุ่มหมึกดำ
“Zong Yuquan น่าจะจำฉันได้เป็นหนึ่งในพวกเขาเอง หากมีความเชื่อมโยงระหว่าง Mo Transformers ของพวกเขา ฉันเกรงว่าข่าวนี้จะถูกส่งต่อไปแล้ว ถ้าฉันจะไปหาหัวหน้าในเวลานี้ … ” หยางไค่อดไม่ได้ที่จะลังเล .
Gu Pan กล่าวว่า: “Langya มีสำนักอยู่ในอาณาจักรดวงดาวซึ่งถือได้ว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ร่วมมือกับอาณาจักรดวงดาว และคุณเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งอาณาจักรดวงดาว เมื่อคุณมาที่ Langya Blessed Land คุณควรไป และแวะเยี่ยมชมถึงแม้หมึกหม้อแปลงจะอยู่ที่นั่น ถ้ารู้ก็ไม่มีปัญหา”
นี่เป็นเรื่องจริง ในฐานะผู้เยาว์และเป็นจักรพรรดิแห่งอาณาจักรแห่งดวงดาว ฉันไม่มีเหตุผลที่จะไม่ไปเยี่ยมผู้นำเมื่อมาที่ Langya Paradise นี่เป็นมารยาท
หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว หยางไค่ก็พยักหน้าและพูดว่า: “ถ้าอย่างนั้นฉันจะขอให้น้องสาวแนะนำฉัน”
กู่ปันพยักหน้า: “พี่ชาย โปรดมากับฉันด้วย”
ทั้งสองออกมาจากอาคารไม้ไผ่พร้อมกับกู่ปาน ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า มุ่งหน้าตรงไปยังหลิงโจวขนาดใหญ่ 3 ตัวที่อยู่ตรงกลาง ระหว่างทาง พวกเขาได้พบกับผู้คนมากมายจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางยา หลายคนหยุดและทำความเคารพด้วยความเคารพ เมื่อเห็นกู่ปันก็เห็นได้ว่าศิษย์หลักอย่างกู่ปันมีสถานะสูงมากในลังกาสวรรค์
ทันใดนั้น กู่ปันก็หยุดและโค้งคำนับชายชราที่เติบโตครึ่งหนึ่งซึ่งเดินเข้ามาจากความว่างเปล่าตรงหน้า: “ลุงหยวน!”
ชายชราที่เติบโตครึ่งหนึ่งมองดูกู่ปันด้วยรอยยิ้ม พยักหน้าแล้วพูดว่า “หลานชายของฉันกำลังตามหานายอยู่หรือเปล่า?”
กู่ปันตอบว่า “ครับท่านลุง”
ชายชรานามสกุลหยวนพยักหน้าเล็กน้อย เหลือบมองหยางไค่อีกครั้ง และถามอย่างสงสัย: “หลานชายของอาจารย์ นี่ใครกัน? ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่ทายาทของหลางย่าของฉัน”
กู่ปันกล่าวว่า “กลับไปหาลุงอาวุโส นี่คือพี่ชายหยางไค่ ลอร์ดแห่งดินแดนว่างเปล่า ฉันเป็นคนรู้จักเก่า ครั้งนี้ฉันผ่านหลางยาและมาหาฉัน”
ชายชรานามสกุลหยวนพูดด้วยความประหลาดใจ: “โอ้? คุณคือหยางไค่ เจ้าแห่งดินแดนว่างเปล่าหรือเปล่า”
“ผู้อาวุโสหยางไค่ได้พบกับผู้อาวุโสแล้ว!” หยางไค่คำนับและคำนับ
ชายชรานามสกุลหยวนลูบเครา พยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ยินดีด้วย ฉันได้ยินชื่อของคุณบ่อยๆ ตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดในรุ่นนี้จริงๆ!”
“ผู้อาวุโสได้รับรางวัล แต่ผู้เยาว์ล้าหลังในการเรียนรู้ และไม่มีชื่อเสียงเท่าผู้อาวุโส!”
ทันใดนั้นชายชรานามสกุลหยวนก็รู้สึกสบายใจที่ถูกชมเชยและหัวเราะเสียงดัง: “ชายหนุ่มพูดได้ เขาจะมีอนาคตที่สดใสในอนาคต!” เขาพูดกับหยางไค่อย่างสงบ: “ถ้าคุณไม่รีบร้อน ออกไปคุณมาหาฉันได้เมื่อคุณมีเวลา นั่งในถ้ำ ฉันมีไวน์ดีๆ มากมาย แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครชิม!”
หยางไค่พยักหน้าอย่างร่าเริง: “เนื่องจากมีไวน์ดีๆ ไม่ควรพลาด ฉันจะไปเยี่ยมคุณวันหลัง!”
ชายชรานามสกุลหยวนยิ้มและโบกมือ: “ไปเถอะ อาจารย์ใหญ่เป็นอิสระแล้ว หากช้ากว่านี้ ฉันเกรงว่าเขาจะเข้าสู่ความสันโดษ”
“ถ้าอย่างนั้น ฉันขอลาก่อนนะ จูเนียร์” หยางไค่กำหมัดแน่นและเดินหน้าต่อไปพร้อมกับกู่ปัน
หลังจากนั้นไม่นาน กู่ปันก็ส่งข้อความมาว่า “พี่ชายอยากทดสอบลุงหยวนไหม” ถ้าไม่เช่นนั้น หยางไค่ก็คงไม่ตกลงไปง่ายๆ ขนาดนั้น
หยางไค่ตอบว่า: “คุณคิดว่าเป็นไปได้ไหมที่หยวนผู้อาวุโสจะถูกเปลี่ยนเป็นหมึกสีดำ”
กู่ปันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหัว: “ฉันไม่รู้ อาจารย์หยวนตู้เป็นหนึ่งในสามรองอาจารย์ของลังยา โดยปกติแล้วเขาจะใจดีมากและปฏิบัติต่อลูกศิษย์ของเขาอย่างดี ข้อบกพร่องเพียงอย่างเดียวของเขาคือเขาชอบฟัง เพื่อเป็นการเยินยอ ฉันหวังว่าเขาจะไม่ใช่ Inkizer”
หยางไค่พูดไม่ออก ไม่น่าแปลกใจเลยที่คำเยินยอแบบสบาย ๆ ของเขาทำให้นาหยวนตู้มีความสุขมาก ปรากฎว่าเขาชอบให้คนอื่นยกย่อง
แต่ไม่มีใครบอกได้ว่าเขาถูกหมึกหรือไม่ ถ้า Yang Kai ไม่มาที่นี่ในครั้งนี้ Gu Pan คงไม่เชื่อว่าผู้เฒ่า Shi Zheng เป็นคนที่ถูกหมึกจริงๆ!
เพื่อก้าวไปข้างหน้าต่อไป ทั้งสองคนก็ร่อนลงที่หน้าห้องโถงขนาดใหญ่ในหลิงโจวในชั่วขณะหนึ่ง
กู่ปานเดินเข้ามาในลักษณะที่คุ้นเคยและตรงไปที่ห้องโถงชั้นใน กู่ปานเคาะประตูเบา ๆ และในไม่ช้าก็มีเสียงอันสง่างามดังมาจากข้างใน: “เข้ามา!”
ประตูเปิดออกช้าๆ กู่ปันโบกมือให้หยางไค่แล้วเดินเข้าไปก่อน
ห้องโถงใหญ่ไม่ใหญ่เกินไป หยางไค่เงยหน้าขึ้นและเห็นชายวัยกลางคนยืนอยู่หน้าโต๊ะโดยเอามือไพล่หลังมือ ถือพู่กัน ราวกับว่าเขากำลังวาดภาพอะไรบางอย่างอย่างจริงจัง
“อาจารย์!” กู่ปันตะโกนเบา ๆ
“ใช่!” ชายวัยกลางคนตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้น และขยับมือต่อไป
หยางไค่ถือโอกาสดูอาจารย์ใหญ่ของ Langya Paradise ระหว่างทางมาที่นี่ หยางไค่ยังถามบางอย่างเกี่ยวกับผู้อาวุโสคนนี้และพบว่าชื่อของเขาคือ หลี่ หยวนหวาง เขาอยู่ในจุดสูงสุดของการฝึกฝนระดับเจ็ดและ เพียงหนึ่งก้าวเท่านั้นที่จะทะลุทะลวงไปสู่เกรด 8 เมื่อมองดูทั้งหมดในบรรดาเจ็ดระดับใน Great Cave Heaven Paradise เขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงอีกด้วย
เมื่อเห็นเขาในขณะนี้ เขาดูพิเศษมาก พู่กันดูเหมือนมีชีวิตอยู่ในมือของเขาและภาพวาดก็ทำได้อย่างราบรื่นและราบรื่น
และกระดาษวาดรูปที่กางออกตรงหน้าเขาก็มีกลิ่นอายของสวรรค์และโลกจางๆ
โลกนี้ไม่ใช่พลังอันยิ่งใหญ่ของโลกที่ขับเคลื่อนโดยหลี่หยวนหวาง แต่ภาพวาดดูเหมือนจะเป็นโลกของตัวเอง
เมื่อหยางไค่พบกับกู่ผานครั้งแรก เขาแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นเธอใช้พู่กันเป็นเครื่องมือ ท้ายที่สุด สมบัติลับประเภทนี้ก็หายาก แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะอยู่ในเส้นเลือดเดียวกันกับหลี่หยวนหวาง
หยางไค่รออย่างเงียบ ๆ โดยสังเกตหลี่หยวนหวางเป็นครั้งคราว
แม้ว่าโดยพื้นฐานแล้ว Gu Pan จะแน่ใจว่า Li Yuanwang ไม่ได้ถูกแปลงร่างด้วยหมึก แต่ก็ไม่มีใครสามารถพูดได้อย่างแน่นอน จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาถูกแปลงร่างด้วยหมึก?
หลังจากนั้นไม่นาน หลี่หยวนหวางก็หยุดเขียน ถอยกลับไปสามก้าวเพื่อดูภาพวาดของเขา พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และพูดโดยไม่เงยหน้าขึ้น: “มานี่สิ เจ้าหนู คุณชอบภาพวาดนี้อย่างไร”
หยางไค่สะดุ้งเมื่อได้ยินสิ่งนี้ แต่เขารีบตอบ: “ใช่!”
กู่ปันคว้าเสื้อผ้าของหยางไค่แล้วส่ายหัว: “พี่ชาย อย่าไป!”
“มีอะไรผิดปกติ?” หยางไค่มองดูเธออย่างงุนงง
กู่ปันไม่ได้พูดอะไร แค่ส่ายหัว ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเขินอาย
หลี่หยวนหวางเงยหน้าขึ้นมองเธอแล้วพูดอย่างไม่พอใจ: “คุณหมายความว่ายังไงสาวน้อย? เกิดอะไรขึ้นกับภาพวาดที่คุณทำงานหนักเพื่อเจ้านายของคุณ แล้วปล่อยให้เพื่อนของคุณมาชิมมันล่ะ? ปล่อยฉันไปเถอะ!”
จากนั้นกู่ปันก็ปล่อยเสื้อผ้าของหยางไค่อย่างไม่เต็มใจ และหันศีรษะของเขา ไม่สามารถทนมองโดยตรงได้
หลี่หยวนหวางมองหยางไค่ด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า: “ผู้หญิงคนนี้ชอบทำเรื่องยุ่งยาก เป็นเพราะฉันอาจารย์สอนเธอไม่ดีนัก อย่าจริงจังเกินไป”
หยางไค่บอกว่าเขาไม่กล้า จึงเดินไปที่โต๊ะ ก้มหัวลงแล้วมองดูอย่างระมัดระวัง
หายใจเข้า
“เป็นอย่างไรบ้าง” หลี่หยวนหวางถามอย่างจริงจังจากด้านข้าง: “ทักษะการวาดภาพของฉันถึงจุดสูงสุดแล้วหรือยัง?”
หยางไค่มองดูม้วนหนังสือบนโต๊ะราวกับว่ามันถูกสุนัขข่วน มีลูกหมึกอยู่ทางทิศตะวันออก และหยดหมึกอยู่ทางทิศตะวันตก เขาไม่รู้ว่าจะประเมินมันอย่างไรมาสักพักแล้ว เขาพูดได้เพียงเสียงทุ้ม: “ผู้อาวุโส ภาพวาดนี้ไม่เพียงแต่ดีที่สุด แต่ยังโดดเด่นและน่าตกใจ” ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน มีจักรวาลในภาพวาดนี้!”
มโนธรรมของฉันเจ็บ! บ้างก็หายใจไม่ออก!
กู่ปันมองหยางไค่ด้วยความตกใจ
หลี่หยวนหวางเลิกคิ้ว: “เอาเป็นว่า ฉันฝึกฝนทักษะการวาดภาพมานับหมื่นปี ฉันเป็นคนที่สองในโลกนี้ ใครจะกล้าเป็นคนแรก?”
หยางไค่กำหมัดของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มข้น: “ฉันไม่กล้าพูดว่าทักษะการวาดภาพของรุ่นก่อนของเรานั้นไม่เคยมีมาก่อน แต่เป็นที่ไม่เคยมีมาก่อนอย่างแน่นอน!”
“ใช่!” หลี่ หยวน อดไม่ได้ที่จะพยักหน้า เขาจับคางและจ้องมองภาพวาดของเขาอยู่นาน ทันใดนั้นเขาก็พูดว่า “คุณเพิ่งบอกว่ามีจักรวาลในภาพวาดนี้ โปรดบอกฉันอย่างระมัดระวัง!”
อะไรวะ!
ควันหมึกซึ่งพลุ่งพล่านอยู่ในจักรวาลเล็กๆ ของมันนั้นสวยงามยิ่งกว่าภาพวาดที่อยู่ตรงหน้าคุณ
ไม่น่าแปลกใจเลยที่กู่ปันจะดึงเธอเพื่อป้องกันไม่ให้เธอเข้ามาก่อน เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่าเจ้านายของเขาเป็นคนแบบไหน เมื่อดูภาพนี้…ก็สะดุดตา
“พูดสิ ทำไมคุณไม่พูดล่ะ” หลี่หยวนหวางยังไม่รู้จักตัวเอง ดังนั้นเขาจึงเร่งเร้าต่อไป
ความประทับใจของ Yang Kai เกี่ยวกับ Langya Paradise ถูกพลิกคว่ำทันที
ในฐานะอาจารย์ใหญ่เขามีคุณธรรมแบบนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ Yuan Du ซึ่งเป็นหนึ่งในสามรองอาจารย์ใหญ่และผู้เชี่ยวชาญ Kaitian ระดับ 7 ชอบถูกคนอื่นยกย่อง
โดยสิ้นเชิงเพราะคานบนไม่ตรงและคานล่างคดเคี้ยวมาก!
หยางไค่เก็บมันไว้เป็นเวลานานและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรจริงๆ เขากัดฟัน และเงยหน้าขึ้นมองหลี่หยวนหวางแล้วพูดว่า: “ผู้อาวุโส โมจะเป็นนิรันดร์!”
หูที่ละเอียดอ่อนของ Gu Pan กระตุกเล็กน้อย และเขาเฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงของเจ้านายของเขาอย่างไม่สั่นคลอน พลังอันยิ่งใหญ่ของโลกแอบกระตุ้นให้เขาดำเนินต่อไป
หลี่หยวนหวางจ้องไปที่หยางไค่อย่างว่างเปล่าเป็นเวลานานก่อนที่จะถามอย่างสงสัย: “อะไรนะ”
หยางไค่รีบโบกมือ: “ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร!”
ทันทีที่เขาพูดจบ พลังอันยิ่งใหญ่ของโลกก็ตื่นเต้นขึ้น และภาพวาดที่เหมือนกราฟฟิตีบนโต๊ะก็ดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาทันที โดยมีรูปแบบที่กระจัดกระจายกระจัดกระจายอยู่ในนั้น และเมื่อรัศมีผ่านไป โลกก็กลับหัวกลับหาง !
เมื่อหยางไค่และกู่ปันรู้สึกตัว พวกเขาไม่ได้อยู่ที่ห้องโถงก่อนหน้าอีกต่อไป แต่อยู่ในโลกที่ไม่รู้จัก