พลังอันไม่มีที่สิ้นสุดนั้นก็เหมือนกับเทพเจ้าแห่งสวรรค์ทั้งเก้าที่เสด็จมายังโลก
พลังอันน่าสะพรึงกลัวกวาดไปทั่วฉากราวกับพายุ
เมื่อมองจากระยะไกล มันมีพลังในการย้อนกลับจักรวาลจริงๆ และพลังของหยินและหยางในการย้อนกลับ
ในเวลาเดียวกัน เสียงอันสง่างามของเย่ฟานก็ดังก้องไปทั่วโลก
ทุกที่มีความสง่างามและความกล้าหาญของเย่ฟาน
“เจ้าสารเลว คุณมีความสุขเกินไปแล้ว”
“เพียงเพราะคุณ คุณอยากจะฆ่าฉันเหรอ?”
“คุณควรหาทางป้องกันกรงเล็บเทพที่ฉีกขาดของฉันก่อน”
สำหรับคำพูดของเย่ฟาน ปีศาจประหลาดก็ไล่พวกเขาไป
เขาคิดเพียงว่ามันเป็นเรื่องหลอกลวงของเย่ฟาน การต่อสู้ดิ้นรนที่กำลังจะตาย และคำพูดที่หยิ่งผยองของเขา
เขาไม่คิดว่าในเวลาเช่นนี้ เย่ฟานยังคงมีโอกาสที่จะคัมแบ็ค
ถ้าเขามีโฮลการ์ดจริงๆ ทำไมเขาไม่ใช้มันเมื่อกี้ล่ะ?
ด้วยความคิดนี้เองที่ Chu Qitian เห็นการต่อสู้ที่กำลังจะตายของ Ye Fan กับกรงเล็บที่กำลังจะตายของ Ye Fan เมื่อเขาเห็นกรงเล็บที่ฉีกเทพที่เขาใช้ตอนนี้
บูม!
หลังจากได้ยินเสียงดัง กรงเล็บฉีกของปีศาจประหลาดก็พังทลายลงในทันที
ไม่มีอุปสรรคใด ๆ เลย พลังอันมหึมาก็เหมือนกับลมฤดูใบไม้ร่วงที่พัดใบไม้ที่ร่วงหล่น หรือเหมือนน้ำมันเดือดที่กำลังละลายหิมะที่เหลืออยู่
ในเวลาเพียงเสี้ยววินาที แสงสีรุ้งสีทองที่เย่ฟานขว้างทะลุผ่านอุปสรรคทั้งหมดของปีศาจที่แปลกประหลาด
และแรงผลักดันยังคงไม่ลดน้อยลง และด้วยพลังที่ไม่อาจหยุดยั้งได้ มันก็กวาดไปยังตำแหน่งของปีศาจแปลกหน้าอย่างดุเดือด
หลังจากเห็นการโจมตีของเขาพังทลายลงในทันที
ปีศาจประหลาดนั้นตกตะลึงอย่างไม่ต้องสงสัย
เขาจ้องมองสีหน้าของเขาสั่นเทา
บนใบหน้าที่สง่างามนั้นมีรูปลักษณ์ที่ไม่น่าเชื่อ
“ผู้ชายคนนี้,”
“เป็นไปได้ยังไง?”
“กรงเล็บเทพฉีกขาดของฉัน แม้ว่าฉันจะไม่ใช่กลอุบายที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ก็เป็นหนึ่งในไพ่เด็ดของฉันอย่างแน่นอน”
“แต่โดยไม่คาดคิด มันไม่ได้ปิดกั้นมันเลยแม้แต่นิดเดียว”
“ผู้ชายคนนี้ เป็นไปได้ยังไง?”
“เป็นไปได้ไหมว่าไม้นี้สามารถทะลุผ่านได้?”
ปีศาจประหลาดตัวสั่นอย่างบ้าคลั่ง