by น้ำตาไหลหนักยิ่งขึ้น! จิตใต้สำนึกของเธออยากจะโทรกลับไป แต่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ไม่มีใครรับสาย
“โอเค ซิ่นซิน” หยี่จินหลี่จับมือเธอ เขาได้ยินการสนทนาของเด็กๆ ทั้งสองคนเป็นธรรมดา “คุณกับเสี่ยวฉี ทำไมคุณไม่ใช้เวลานี้สงบสติอารมณ์และคิดถึงความรู้สึกที่มีต่อกันล่ะ” เหอซิ่น
ซินตกตะลึง “ความรู้สึก?”
“ใช่แล้ว ถ้าคุณมองว่าเสี่ยวฉีเป็นแค่ ‘พี่ชาย’ ของคุณจริงๆ การใช้ประโยชน์จากเหตุการณ์นี้เพื่อสร้างระยะห่างระหว่างคุณกับเสี่ยวฉีก็อาจไม่ใช่เรื่องเลวร้าย” หยี่จินหลี่กล่าว
เขาตระหนักดีถึงความรู้สึกของลูกชายตัวเอง และสิ่งที่เขาและภรรยากังวลมากที่สุดคือความรู้สึกของเสี่ยวซีที่มีต่อเหอจื่อซินนั้นเด็ดขาดเกินไป อย่างไรก็ตาม เหอจื่อซินอาจไม่ได้มีความรู้สึกใดๆ ต่อเสี่ยวซีนอกเหนือไปจากความรู้สึกแบบพี่น้อง
หากเกิดเหตุการณ์เช่นนั้นจะยิ่งส่งผลเสียต่อเด็กทั้งสอง
และตอนนี้มันก็เป็นอย่างที่พวกเขากังวลไปแล้ว ยกเว้นว่าการระบาดมาเร็วกว่าที่พวกเขาจินตนาการไว้ในตอนแรก
เฮ่อจื่อซินตกตะลึง เธอไม่คิดว่าหยี่จินหลี่จะใช้คำว่า “เรื่องดี” เพื่ออธิบายเรื่องนี้ “แล้วลุงหยี่ก็คิดว่าฉันควรอยู่ห่างจากเสี่ยวฉีเหรอ”
“อะไรอีกล่ะ คุณไม่สามารถปฏิบัติกับเสี่ยวฉีเหมือนน้องชายของคุณเหรอ” หยี่จินหลี่ถามกลับ
เหอ ซิซิน พูดไม่ออก
หยี่ จินหลี่ พูดต่อ “ฉันรู้จักนิสัยของเสี่ยวซี และคุณก็รู้เหมือนกัน ถ้าคุณสามารถตกหลุมรักเขาได้ ทุกคนก็จะมีความสุข แต่ถ้าคุณทำไม่ได้ คุณควรอยู่ห่างจากเขา เพื่อประโยชน์ของเขาและเพื่อประโยชน์ของคุณเอง”
เฮ่อ ซิ่น เดินออกจากคฤหาสน์ตระกูลหยี่ด้วยความมึนงง เป็นเรื่องดีหรือไม่ที่ทั้งสองคนจะห่างเหินกันแบบนี้?
แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกไม่สบายใจนัก? ทำไมใจฉันถึงรู้สึกเจ็บมากขนาดนี้? –
ทำไมเธอถึงไม่สามารถเป็นน้องสาวของเขาไปตลอดชีวิตได้? –
ครั้งหนึ่งเธอเคยหวังอย่างยิ่งว่าเธอจะเติบโตอย่างรวดเร็ว แต่ตอนนี้เธอรู้สึกว่าคงจะดีถ้าผู้คนไม่เติบโตเป็นผู้ใหญ่ ด้วยวิธีนี้ พวกเขาจะยังคงใกล้ชิดกันเหมือนแต่ก่อน
หลังจากกลับมาถึงตระกูลเฮ่อ เมื่อเธอรู้สึกตัว เธออยู่ในห้องของหยี่เฉียนฉี เมื่อมองไปที่ห้องที่เย็นยะเยือกนี้ เสียงของเขาที่ดังก้องอยู่ในหูของเธอตลอดเวลา “เฮ่อจื่อซิน ต่อไปนี้เธอไม่ใช่พี่สาวของฉัน”
ไม่ใช่พี่สาวอีกต่อไป! ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว!
คราวนี้เขาไม่ต้องการเธออีกแล้ว เขาจึงทอดทิ้งเธอ!
เธอเดินไปที่โต๊ะทำงานของเขาแล้วหยิบกรอบรูปที่เขาวางไว้บนโต๊ะขึ้นมา รูปถ่ายในกรอบนั้นเป็นรูปถ่ายที่พวกเขาถ่ายด้วยกันเมื่อตอนยังเด็ก
ตอนนั้นเขาอายุ 5 ขวบ ส่วนเธออายุ 7 ขวบ ทั้งคู่ต่างก็ไม่รู้เรื่องและไร้เดียงสา ร่างเล็กของเขาแนบชิดกับเธอ และมือของเธอจับเขาไว้ในอ้อมแขน
เธอบอกว่าเธออยากเป็นน้องสาวของเขาไปตลอดชีวิต!
แต่กลายเป็นว่าวันนี้เธอไม่ใช่พี่สาวของเขาอีกต่อไปแล้ว!
“โอ้โห!” จู่ๆ เธอก็ร้องไห้ออกมาและถือกรอบรูปไว้ในอ้อมแขนอย่างแน่นหนา
น้ำตาของฉันไหลออกมาไม่หยุดจนเปียกทั้งใบหน้า
เธอไม่อยากเป็นแบบนี้ เธอไม่อยากเป็นแบบนี้ แต่เธอควรทำอย่างไร…แต่ไม่มีใครบอกเธอว่าต้องทำอย่างไรเพื่อให้เธอรู้สึกไม่สบายใจน้อยลง ทำให้หัวใจเธอ…เจ็บปวดน้อยลง!
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com