อย่างไรก็ตาม กลุ่มปีศาจไม่รักษาสัญญาของตนและเพียงแต่มอบยาที่ทำให้เครื่องจักรมนุษย์ปลาแข็งแกร่งขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ
แม้ว่าหุ่นยนต์มนุษย์ปลาจะดูน่าเกลียด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า IQ ของเขาจะต่ำมาก ตรงกันข้าม เขาระมัดระวังมากกว่าเผ่าพันธุ์ทั่วไปมาก
ยาตัวนี้ไม่ได้ใช้ แต่เอามาหยดหนึ่งเพื่อการทดลอง
สิ่งมีชีวิตที่สัมผัสกับยานี้จะแข็งแกร่งขึ้นมาก แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง พวกมันก็เปลี่ยนร่างเป็นร่างไร้วิญญาณไป
หากฉันมีเวทมนตร์ควบคุมบางประเภท ฉันก็สามารถควบคุมร่างกายนี้เหมือนกับทาสของฉันได้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย หากเขาใช้สิ่งเหล่านี้ สักพักเขาจะกลายเป็นเปลือกหอยไม่ใช่หรือ?
ด้วยวิธีนี้ เขาเพียงแต่แสวงหาความตายให้กับตัวเอง และกลายเป็นของเล่นในมือของอีกฝ่าย
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่เขาจึงเลือกที่จะทรยศต่อเผ่าปีศาจอย่างเด็ดขาด
กระต่ายผมดำมีสีหน้าสับสนในขณะนี้ ดังนั้นกลุ่มปีศาจจึงมอบสิ่งเหล่านี้ให้กับเขาโดยธรรมชาติ
แต่เขาเป็นกระต่ายที่ระมัดระวังมาโดยตลอด ดังนั้นเขาจึงซ่อนยาไว้เป็นเวลานานและไม่ได้ใช้มันจนถึงตอนนี้
ครั้งหนึ่งเขาคิดว่าเขาจะต้องลองดูทั้งๆ ที่เป็นการต่อสู้อย่างมีชีวิตและความตาย แต่เพราะเขาเก่งในการซ่อนสิ่งของมาก เขาก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งนั้นซ่อนอยู่ที่ไหน ดังนั้นในที่สุดเขาจึงต้องยอมแพ้อย่างช่วยอะไรไม่ได้
เมื่อได้ยินพลังของยาตัวนี้ กระต่ายผมดำก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นไปหมด ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความกลัว และเขาก็กลัวมาก
เฉินผิงเห็นกระต่ายดำยืนอยู่ใกล้ ๆ ตัวสั่นอยู่ตลอดเวลาและแสดงท่าทางอยากรู้อยากเห็น เมื่อมองดูอีกฝ่าย เขาก็รู้ว่าเขาได้รับของขวัญชิ้นนี้เช่นกัน
“เจ้านาย อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ฉันได้สิ่งนี้มาแต่ไม่ได้ใช้ ฉันรู้สึกในจิตใต้สำนึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ!”
“ฉันอยากจะหยิบมันออกมาใช้ทีหลัง แต่เพราะว่าฉันตัวโตขึ้นมาก ฉันเลยลืมไปด้วยซ้ำว่าซ่อนมันไว้ที่ไหน ฉันพูดความจริง คุณต้องเชื่อฉัน!”
กระต่ายผมดำก็ยังกังวลว่าเฉินผิงจะคิดว่าเขาเป็นหุ่นเชิดของอีกฝ่าย และถ้าเขาฆ่าเขาโดยไม่มีเหตุผลใดๆ มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายขี้ขลาดเช่นนี้ เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ผู้ชายคนนี้ขี้ขลาดเหมือนหนูจริงๆ
“ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะทำธุรกิจกับคุณ คุณสามารถวางใจได้”
ในขณะนี้ Gu Lele และคนอื่นๆ รีบไปรายงานเรื่องนี้ให้ Chen Ping ทราบ Gu Lele โกรธมาก
“นางเงือกอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ หรือไม่ก็เป็นปีศาจที่ก่อปัญหา กล่าวโดยสรุป เรื่องนี้ช่างน่ารังเกียจจริงๆ พวกเขาใส่ร้ายเราและยังกล่าวหาเจ้านายของเราด้วย เรื่องนี้น่ารังเกียจเกินไปจริงๆ!”
ในขณะนี้ Gu Lele หวังว่าจะจับปีศาจเหล่านั้นได้ทันที จัดการพวกมันอย่างดี และให้พวกมันรู้ว่าเขาทรงพลังแค่ไหน
อย่างไรก็ตาม การกระทำของกลุ่มปีศาจเหล่านี้แปลกประหลาดมาก และพวกเขาไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ทุกคนรู้สึกไม่สบายใจมากเมื่อรู้สึกว่าศัตรูอยู่ในความมืด ส่วนพวกเขาอยู่ในแสงสว่าง
หุ่นยนต์มนุษย์ปลาไม่คาดคิดว่ากลุ่มปีศาจจะพร้อมที่จะดำเนินการต่อต้านเฉินผิงอย่างรวดเร็วขนาดนี้
เป็นที่ชัดเจนว่าอีกฝ่ายกำลังทำเสียงดังมากเพียงเพื่อทำให้เฉินผิงไม่พอใจ
“พวกเขาอาจรู้สึกว่าตัวเองไม่แข็งแกร่งพอ จึงใช้กลอุบายอันน่ารังเกียจนี้”
ในเวลานี้ เครื่องจักรมนุษย์ปลาก็แสดงสัญญาณของความอยากรู้เช่นกัน
“อันที่จริง ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณปล่อยกลุ่มมนุษย์พวกนั้นไปหรือเปล่า เพราะถึงอย่างไร ความแข็งแกร่งของพวกมันก็ไม่ควรถูกประเมินต่ำไป เมื่อพวกมันถูกปล่อยไป พวกมันอาจก่อให้เกิดความโกลาหลในโลกได้”
“นอกจากนี้ พระเจ้าที่แท้จริงได้ปิดผนึกพวกเขาไว้เป็นเวลานานมากแล้ว ตามหลักเหตุผลแล้ว พวกเขาไม่น่าจะสามารถหลบหนีได้ด้วยตัวเอง”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉินผิงก็หันศีรษะและมองไปที่หวางบ้าที่ยืนตะลึงอยู่ข้างๆ เขา เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายมีสิทธิ์พูดมากที่สุดในเรื่องนี้
“ไม่ใช่คุณหรอกเหรอที่ต้องตอบคำถามนี้ คุณออกมาจากตรงนั้นได้ยังไง”
เมื่อเห็นเฉินผิงมองมาที่เขาด้วยความอยากรู้ หวังเฟิงจื่อก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างเขินอาย เขาเป็นมนุษย์เพียงคนเดียวที่หนีออกมาได้ ดังนั้นการที่เฉินผิงจะมองมาที่เขาจึงเป็นเรื่องปกติ
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com