“นี่คืออะไร?”
จียุนเอนตัวเข้าไปอย่างอยากรู้อยากเห็นและจ้องดูไข่มุกในมือของเฉินผิง!
เฉินผิงส่ายหัว เขาไม่รู้ว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์นำอะไรมาให้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นสมบัติล้ำค่า!
“ลูกปัดแก้ลมเหรอ? นี่คือลูกปัดแก้ลมเหรอ?”
ขณะนั้น ชายชราผีภูเขาปีศาจก็เข้ามาและมองดูอัญมณีในมือของเฉินผิงด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย!
เมื่อเฉินผิงได้ยินชายชราภูติผีภูเขาปีศาจพูดถึงลูกปัดแก้ลม เขาก็ยิ่งสับสนมากขึ้น เขาไม่รู้ว่าลูกปัดแก้ลมนี้คืออะไร!
แต่เมื่อภิกษุรูปอื่นๆ ได้ยินดังนี้ก็เกิดความกระวนกระวายใจ!
“อะไรนะ? นี่คือลูกปัดตรึงลมเหรอ? เป็นไปไม่ได้?”
“มีข่าวลือกันว่าลูกปัดตรึงลมเป็นสมบัติของสตรีแห่งสายลมโบราณ เป็นไปได้ไหมว่าลูกปัดตรึงลมมีอยู่จริง?”
“นี่มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ลูกปัดตรึงลมจะเล็กขนาดนั้นได้ยังไง”
พระสงฆ์จำนวนมากมามุงดูและพูดคุยกัน!
บางคนเชื่อว่านี่คือ Wind-Fixing Bead ในขณะที่บางคนไม่เชื่อ!
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นเช่นนี้ เฉินผิงก็รีบเก็บไข่มุกนั้นไป ไม่ว่าไข่มุกนี้จะเป็นไข่มุกแห่งสายลมหรือไม่ก็ตาม ตามคำกล่าวที่ว่า ไม่ควรอวดความมั่งคั่ง เมื่อมองดูแววตาของคนเหล่านี้ เขาคาดว่าพวกเขาทั้งหมดต้องการมัน!
เมื่อเห็นว่าเฉินผิงเก็บไข่มุกไป ทุกคนก็แยกย้ายกันไป ไม่ค่อยมีใครเชื่อว่านี่คือไข่มุกตรึงลม!
แต่ปีศาจภูตผีภูเขาได้เข้ามาข้างหน้าและกล่าวกับเฉินผิง: “เต๋าโหยว ข้าสงสัยว่าเจ้าจะขายไข่มุกให้ข้าได้หรือไม่ เจ้าจะจ่ายในราคาเท่าไหร่ก็ได้ตามต้องการ หรือข้าจะแลกเปลี่ยนกับของอย่างอื่นก็ได้”
“ขออภัยครับ ผมไม่ขายหรือแลกเปลี่ยน…”
เฉินผิงส่ายหัว จากนั้นพาจี้หยุนและเกาฉีหลานไปและเตรียมที่จะกระโดดขึ้นไปบนหลังเต่าศักดิ์สิทธิ์!
เมื่อเห็นเฉินผิงกำลังจะจากไป ผีภูเขาปีศาจก็พูดว่า “เต๋าโยว ถ้าเจ้าไม่อยากขายไข่มุกนี้ ข้าแนะนำให้เจ้าอยู่บนเรือวิญญาณ เพราะที่นี่คือที่ที่ปลอดภัยที่สุด ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าไม่สามารถใช้กำลังกับเรือวิญญาณได้ ไม่เช่นนั้น เจ้าจะกลายเป็นศัตรูสาธารณะของทุกคน”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ เฉินผิงหันไปมองชายชราผีภูเขาปีศาจ จากนั้นก็ยิ้มและกล่าวว่า “ขอบคุณที่เตือนนะผู้อาวุโส แต่ฉันรู้สึกว่ายานวิญญาณนี้อันตรายที่สุด”
หลังจากเฉินผิงพูดจบ เขาก็กระโดดขึ้นและกำลังจะกระโดดขึ้นไปบนหลังเต่าศักดิ์สิทธิ์!
แต่ทันใดนั้นเอง คลื่นขนาดใหญ่ก็ซัดขึ้นมาจากทะเลหมึก กระแทกเข้ากับเรือวิญญาณ ตามมาด้วยลมแรง!
เรือวิญญาณขนาดใหญ่มีลักษณะคล้ายกับเรือลำเล็กในเวลานี้ ที่แกว่งไกวอยู่เหนือทะเลหมึกอยู่ตลอดเวลา ราวกับว่าจะพลิกคว่ำลงในทะเลหมึกได้ทุกเมื่อ!
ในขณะนี้ พระภิกษุทั้งหมดบนเรือวิญญาณเกิดอาการตื่นตระหนกและหวาดกลัวอย่างมาก!
เย่เฟิงชิงตะโกนเสียงดัง: “ทำให้เรือวิญญาณมั่นคง รีบทำให้เรือวิญญาณมั่นคงเร็วๆ นี้…”
เจ้าหน้าที่นับสิบคนที่สวมชุดคลุมปากัวเริ่มร่ายคาถาอย่างสิ้นหวัง และแสงเวทมนตร์รอบๆ เรือวิญญาณก็ยังคงส่องประกายต่อไป!
แต่ถึงกระนั้นเรือวิญญาณก็ยังคงแกว่งไปมาทางซ้ายและขวาในพายุเฮอริเคน
พระสงฆ์ถูกเขย่าและตกลงไปในท้องทะเลหมึกอยู่ตลอดเวลา เกา ฉีหลานพยายามคว้ารั้วของเรือวิญญาณอย่างสิ้นหวัง แต่พลังของพายุเฮอริเคนนี้เกินกว่าที่ทุกคนจะจินตนาการได้!
โชคดีที่เรือวิญญาณลำนี้ใหญ่ที่สุดและยังสามารถแล่นต่อไปได้อีกสักพัก หากเป็นเรือวิญญาณลำเล็กกว่านี้ เรือคงถูกพัดล้มหรือสลายไปนานแล้ว!
เมื่อเห็นเรือวิญญาณโคลงเคลงมากขึ้นเรื่อยๆ และพายุเฮอริเคนที่เกิดขึ้นรอบๆ สร้างคลื่นยักษ์สูงหลายสิบเมตรพัดเข้าใส่เรือ ทุกคนก็ตกอยู่ในความสิ้นหวัง!
พวกเขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดจู่ๆ พายุเฮอริเคนใหญ่โตจึงเกิดขึ้น!
“ลูกปัดแก้ลม เพื่อนนักเต๋า รีบเอาลูกปัดแก้ลมออกมาเร็วเข้า…”
ในขณะนี้ ชายชราผีภูเขาปีศาจมองไปที่เฉินผิงและพูดเสียงดัง!
เฉินผิงจับเกาฉีหลานไว้แน่นด้วยมือข้างหนึ่งเพื่อต้านทานพายุเฮอริเคน เมื่อได้ยินคำพูดของชายชราผีภูเขาปีศาจ เฉินผิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังหยิบลูกแก้วออกมา!
ทันทีที่เฉินผิงหยิบไข่มุกออกมา ภาพที่แต่เดิมเต็มไปด้วยเสียงลมแรงก็เงียบสงบลงทันที!
พายุเฮอริเคนเริ่มเปลี่ยนทิศทางเมื่อมันอยู่ห่างจากยานวิญญาณประมาณสิบเมตร ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่ทำให้พายุเฮอริเคนตกใจปรากฏขึ้น!
เรือวิญญาณสงบลง และทุกคนกลับคืนสู่สติสัมปชัญญะจากความตื่นตระหนก!
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com