by หลังจากเรือวิญญาณหยุดลง ทุกคนก็สังเกตเห็นบางสิ่งที่แปลกประหลาด เมื่อพวกเขามองลงไปที่ทะเลหมึก พวกเขาก็พบว่าเต่ายักษ์กำลังควบคุมเรือวิญญาณอยู่!
“เต่าศักดิ์สิทธิ์ นี่คือเต่าศักดิ์สิทธิ์…”
“ข้าได้ยินมาว่าหากเจ้าฝึกเต่าศักดิ์สิทธิ์ได้ เจ้าจะสามารถข้ามทะเลหมึกแห่งนี้ได้อย่างอิสระ!”
“ทำไมถึงมีเต่าศักดิ์สิทธิ์เยอะจัง ดูเหมือนว่าพวกมันจะขวางทางเรือวิญญาณอยู่…”
ทุกคนต่างก็พูดถึงเรื่องนั้น
เฉินผิงมองดูเต่าตัวใหญ่เหล่านั้นเช่นกัน แต่ไม่เห็นว่าพวกมันมีอะไรพิเศษ เขาสงสัยว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงเรียกพวกมันว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์
ในเวลานี้ โจวไท่กล่าวว่า “เต่าทะเลเหล่านี้เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด เมื่อเทียบกับสัตว์ปีศาจพวกนั้นแล้ว ฉันไม่รู้ว่าพวกมันมีค่ากว่ากันกี่เท่า”
“สัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ฉลาดและเชื่องมาก หากคุณฝึกมันได้ คุณจะสร้างโชคลาภได้”
“แม้ว่าสัตว์ศักดิ์สิทธิ์จะเชื่อง แต่การจะฝึกให้เชื่องนั้นยากมาก สัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้หยิ่งยโสมาก และไม่เต็มใจที่จะเชื่อฟังมนุษย์ สัตว์ศักดิ์สิทธิ์บางตัวจะไม่ยอมฝึกแม้ว่าจะถูกตีจนตายก็ตาม”
โจวไท่อธิบายให้เฉินผิงและคนอื่น ๆ ฟัง และทำให้เฉินผิงเข้าใจว่าทำไมทุกคนจึงติดตามเต่าตัวใหญ่และเรียกมันว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์!
“แล้วนิกายชวนหยุนก็ฝึกเต่าศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้ให้เชื่อง เพื่อที่พวกเขาจะสามารถข้ามทะเลหมึกได้อย่างง่ายดาย…”
จียุนขมวดคิ้วแล้วพูดว่า!
จียุนได้ยินมาจากลูกศิษย์ของเขาว่าผู้คนจากนิกายชวนหยุนขี่เต่าวิญญาณข้ามทะเลหมึกเพื่อโจมตีแบบแอบๆ อาจเป็นเต่าศักดิ์สิทธิ์แบบนี้ก็ได้!
“ใช่ ฉันก็เคยได้ยินเรื่องนี้เหมือนกัน ฉันไม่รู้ว่าสำนักชวนหยุนส่งเต่าศักดิ์สิทธิ์กลุ่มหนึ่งมาแอบผ่านทะเลหมึกและโจมตีเรือเหาะของสำนักเฟยเทียนได้อย่างไร”
“ดูเหมือนว่าพวกเขายังขโมยเรือเหาะไปจำนวนมาก ทำให้นิกายเฟยเทียนได้รับความสูญเสียอย่างหนัก”
“และผู้นำของนิกายเฟยเทียนกำลังขี่เรือวิญญาณเพื่อไล่ตามนิกายชวนหยุน นั่นไม่โง่เหรอ? อีกฝ่ายมีพาหนะเต่าศักดิ์สิทธิ์นี้ เรือวิญญาณจะตามทันได้ยังไง!”
“ข้าได้ยินมาว่าเรือวิญญาณจมลงและสูญเสียชีวิตด้วยซ้ำ ข้ากลัวว่านิกายเฟยเทียนจะถูกทำลาย!”
โจวไทไม่เคยรู้เลยว่าจี้หยุนเป็นอาจารย์ใหญ่ของนิกายเฟยเทียน ดังนั้นเขาจึงพูดออกมาโดยไม่ยับยั้งชั่งใจ!
เมื่อจี้หยุนได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ แต่เฉินผิงดึงเขากลับด้วยมืออย่างอ่อนโยน เพราะเขาเกรงว่าจี้หยุนจะไม่สามารถต้านทานการกระทำดังกล่าวได้!
โจวไทไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของจี้หยุนและกล่าวต่อไปว่า: “หากสำนักเฟยเทียนสามารถมีกลุ่มเต่าศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ได้ ก็ไม่จำเป็นต้องกลัวสำนักชวนหยุน”
“แต่สำนักชวนหยุนไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าพวกเขาฝึกเต่าศักดิ์สิทธิ์กลุ่มนี้ได้อย่างไร”
โจวไท่รู้สึกอิจฉาอย่างมากที่ชวนหยุนเหมินมีเต่าศักดิ์สิทธิ์อยู่เป็นกลุ่ม!
ในขณะนี้ เรือวิญญาณที่หยุดนิ่งอยู่กลับสั่นไหวอย่างกะทันหัน จากนั้นเปลี่ยนทิศทางและเริ่มล่องเรือ!
เมื่อทุกคนเห็นเช่นนี้ พวกเขาก็ตื่นตระหนก เพราะพวกเขาพบว่าเรือวิญญาณเปลี่ยนเส้นทางเพราะเต่าศักดิ์สิทธิ์!
เจ้าหน้าที่บนเรือวิญญาณทุกคนกำลังยุ่งอยู่ในขณะนี้!
บนจุดสูงสุดของเรือวิญญาณ มีคนหลายคนสวมเสื้อคลุมปาเกียว บ่นพึมพำกับตัวเองและร่ายมนต์ด้วยมือของพวกเขา!
เรือวิญญาณเริ่มเปล่งแสงสีทองพยายามต้านทานเต่าศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้น
แม้ว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้โจมตีเรือวิญญาณ แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกมันจะเปลี่ยนเส้นทางของเรือวิญญาณได้
คุณต้องรู้ว่าทะเลหมึกนั้นอันตรายมากอยู่แล้ว หากคุณไปยังน่านน้ำที่ไม่รู้จัก ไม่มีใครรู้ว่าจะเจอกับอะไร!
แสงสีทองพยายามต้านทาน แต่ก็ยังไม่สามารถหยุดยั้งเต่าศักดิ์สิทธิ์หลายสิบตัวจากการพาเรือวิญญาณไปข้างหน้าได้!
เมื่อเห็นฉากนี้ ชายผู้สวมชุดปากัวก็พูดเสียงดังว่า “เพื่อนนักเต๋า การที่เต่าศักดิ์สิทธิ์ปรากฏตัวขึ้นที่นี่อย่างกะทันหัน ถือเป็นโอกาสดี”
“ผู้ใดต้องการฝึกเต่าศักดิ์สิทธิ์ จงทำเสียตอนนี้ หากฝึกเต่าศักดิ์สิทธิ์ได้ ในอนาคต คุณจะสามารถเดินทางข้ามทะเลหมึกได้อย่างอิสระ”
“และเต่าศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้อาศัยอยู่ในทะเลหมึกตลอดทั้งปี พวกมันต้องรู้ว่ามีสมบัติอยู่ที่ไหนในทะเลหมึก”
“โอกาสแบบนี้มีไม่บ่อย คุณไม่อยากลองบ้างเหรอ?”
ทันทีที่ชายผู้สวมชุดปาเกียวพูดจบ ก็มีคนเริ่มกระสับกระส่ายทันที!
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com