“หยุด!”
ดวงตาของ Lin Yu สว่างขึ้นเมื่อเขาเห็นภาพนี้ เหมือนกับคนจมน้ำคว้าฟางเส้นสุดท้ายก่อนจะจมลงไปด้านล่าง เขาตะโกนอย่างกังวลและคว้าตู้เซฟไว้ในตัว มือแล้วบินออกไปและตรงไปไล่ตาม
และหลังจากได้ยินเสียงตะโกนของ Lin Yu ข้างหลังเขา ร่างนั้นก็เหมือนกับกวางที่หวาดกลัว ก้าวเร็วขึ้น วิ่งไปข้างหน้าอย่างสิ้นหวัง
แต่เมื่อพิจารณาจากฝีเท้าของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ และร่างกายของเขาก็เอียงโดยไม่ตั้งใจเมื่อเขาวิ่งไปข้างหน้า
นอกจากนี้ ความเร็วเดิมของเขาไม่สามารถเทียบได้กับ Lin Yu ดังนั้น Lin Yu จึงรีบตามเขาไป
ฉันจะให้คุณหยุด
Lin Yu คำรามและแอบเพิ่มลมหายใจภายในของเขาซึ่งทำให้คนตรงหน้าตัวสั่น
อ๊ากกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !
แต่ทันใดนั้นเขาก็สะดุดล้มเซไปข้างหน้าตกลงไปในพุ่มไม้
หลิน ยู่ชะลอตัวลงเมื่อเห็นสิ่งนี้ และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “คุณเป็นใคร” “
อา! อา!”
ร่างนั้นตะโกนสองครั้ง พยายามดิ้นรนที่จะลุกขึ้นจากพุ่มไม้ ราวกับจะวิ่งไปข้างหน้าต่อไป
หลิน ยู่เตะเท้าของเขา วิ่งไปข้างหน้า คว้าคอของเขา กดเขาลงกับพื้นอย่างแรง และพูดอย่างเฉียบขาดว่า “ฉันบอกให้หยุด!” “ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!” ร่างนั้นยังคงดิ้นรนตะโกนและส่งเสียงฟู่จนแทบจะบ้า “อย่าฆ่าฉัน! อย่าฆ่าฉัน!”
เขาพูดเป็นภาษาอังกฤษล้วน ๆ ดูจากใบหน้าและดวงตาของเขา เขาเป็นโอมิทั่วไป
ฉันเห็นเขาสวมชุดรบพิเศษสีเทา-ดำ พร้อมด้วยปืนพก มีดสั้น ถุงอาหารแห้ง และอุปกรณ์อื่นๆ เขาควรจะเป็นสมาชิกของกองกำลังหรือองค์กรใดองค์กรหนึ่ง
หลิน ยู่ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางบ้าๆ บอๆ ของเขา จะเห็นได้ว่าชายคนนี้ดูเหมือนจะได้รับบาดเจ็บทางจิตอย่างมาก มีอาการทางจิต และมีการตอบสนองต่อความเครียดที่รุนแรงมาก
เขารู้ว่ายิ่งมีคนแบบนี้มากเท่าไร เขาก็จะยิ่งตื่นเต้นน้อยลงเท่านั้น!
“อย่ากลัว จะไม่มีใครฆ่าคุณ!”
น้ำเสียงของหลิน ยู่เบาลง และเขาก็ปลอบเขาเบา ๆ “อย่ากังวล คุณปลอดภัย ปลอดภัยมาก!”
ขณะที่พูด หลิน ยู่ก็ตบแขนเขาเบา ๆ เพื่อสงบอารมณ์ของเขา . .
แน่นอนว่าภายใต้ความสะดวกสบายของเขา อารมณ์ของชายคนนั้นค่อยๆ คงที่ แต่ยังคงมีความกลัวลึกๆ ในดวงตาของเขา โดยเอามือวางบนหน้าอก จ้องมองไปที่ใบไม้ด้านบน ราวกับว่าติดอยู่ในความทรงจำบางอย่าง
“คุณคิดอะไรอยู่!”
หลินยู่ถามด้วยเสียงต่ำด้วยความตกตะลึง
เขารู้อยู่ในใจว่าด้วยสภาพจิตใจในปัจจุบันของชายคนนั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรับข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากการสอบถามตามปกติ ดังนั้นเขาจึงต้องโน้มน้าวใจและยุ่งยาก ทีละน้อยเพื่อดึงข้อมูลที่เป็นประโยชน์ออกจากปากของเขา
“เลือด! เลือด! เลือดเยอะมาก!”
ชายคนนั้นพูดด้วยความหวาดกลัว ม่านตาของเขาแน่นขึ้นทันที และเสียงของเขาก็สั่นเล็กน้อย
“เลือดอะไร!”
หลินยู่ถามด้วยเสียงต่ำ “มันเป็นเลือดจากการฆาตกรรมเหรอ!” “
ใช่ เลือดเยอะมาก! คนเยอะมาก!
” ร่างกาย
“คนทางนั้นใช่ไหม!”
หลินยู่มองย้อนกลับไปที่บริเวณที่แขนขาขาดขาด และถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม “คุณเห็นไหมว่าคนเหล่านั้นตายอย่างไร!”
เขารู้สึกแปลกมากในใจ คำพูดของชายคนนี้สรุปได้ว่าชายคนนี้ดูเหมือนจะได้เห็นกระบวนการที่คนเหล่านั้นถูกแฮ็กและสังหาร
แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าผู้ชายคนนี้จะสามารถอยู่รอดได้ในท้ายที่สุดและอยู่ที่นี่ตลอดเวลา!
เขาอนุมานได้ว่าการสังหารหมู่ส่วนใหญ่เริ่มต้นเมื่อเขาถูกชายคนนี้โจมตี หรือชายคนนั้นหลบหนีเร็วด้วยเหตุผลบางอย่าง พบที่ซ่อนตัวทันเวลา และเห็นเหตุการณ์คนเหล่านั้นถูกสับทั้งเป็น
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉากโศกนาฏกรรมและนองเลือดจึงกระตุ้นจิตวิญญาณของชายคนนั้นอย่างมาก ซึ่งนำไปสู่การปรากฏตัวที่บ้าคลั่งของชายคนนั้น
มีด! มีด! มีดมากมาย!”
ใบหน้าที่น่าสะพรึงกลัวของชายคนนั้นรวมตัวกัน ร่างกายของเขาสั่นราวกับแกลบ และน้ำตาก็ไหลออกมาในดวงตาของเขา ความเศร้าโศกขมวดคิ้ว และเขาก็สำลัก “พวกเขาตายกันหมดแล้ว! พวกเขาตายกันหมดแล้ว!” แล้ว!”
“พวกเขาเป็นใคร? พวกเขาเป็นเพื่อนของคุณหรือเปล่า!”
เมื่อเห็นเขาเศร้าโศกเช่นนี้ ดวงตาของหลินยู่ก็สว่างขึ้น และหัวใจของเขาก็ตื่นเต้นอยู่ครู่หนึ่ง หากชายผู้นี้อยู่กับคนที่ ตายแล้วผู้ชายคนนี้ ข้อมูลน่ารู้เพียบ!
“คุณเป็นใคร คุณมาที่นี่ทำไม!”
หลิน ยู่คว้าคอเสื้อของเขาแล้วถามอย่างกังวลว่า “คุณกำลังไล่ตามเจ้าของกล่องนี้หรือเปล่า!”
หลิน ยู่คว้าตู้นิรภัยที่พังทันที และตัวสั่นต่อหน้าชายคนนี้