by เดิมที Li Yanhong กำลังจะจัดสถานที่ให้ Jiang Xiaobai อาศัยอยู่ แต่ Jiang Xiaobai มีที่อยู่มากเกินไปหลังจากมาถึงเมืองหลวง เขามีสถานที่หลายแห่งในบ้านของเขาเองที่เขาไม่สามารถอยู่ได้เลย นอกจากนี้ มีการจัดเตรียมต่างๆ เช่น แผนกต้อนรับในเมืองหลวง
Li Yanhong ไม่จำเป็นต้องเตรียมการ หลังจากที่ Li Yanhong เชิญ Jiang Xiaobai ไปทานอาหารเย็นเขาก็นัดพบกับนักลงทุนในตอนเย็นและ Li Yanhong ก็จากไป
ในเวลานี้ Jiang Xiaobai ยังได้รับข้อมูลของนักลงทุนที่พบกันในครั้งนี้ พูดตามตรง นักลงทุนที่อยู่เบื้องหลัง Baidu นั้นโดยพื้นฐานแล้วคือ Citi Capital ทั้งหมด
เงินทุนก้อนแรกคือ 1.2 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ลงทุนโดยบริษัท 2 แห่ง ได้แก่ Citigroup IP และ PCF ฝ่ายทุนที่มาในเวลานี้คือบริษัท IP ของซิตี้กรุ๊ป เจียง เสี่ยวไป๋มองดูข้อมูลในมือของเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “ฉันพบว่าฝ่ายทุนนี้มีความชื่นชอบเป็นพิเศษกับตัวเลขหนึ่งล้านดอลลาร์สหรัฐ นกเพนกวินตัวนี้
ตอนที่ Yingke ลงทุนที่นั่น มีมูลค่า 1.1 ล้านเหรียญสหรัฐ และตอนนี้บริษัท IP มีมูลค่าการลงทุน 1.2 ล้านเหรียญสหรัฐ
ผมมีจุดอ่อนสำหรับเลขหนึ่งล้าน Zhang Jun พยักหน้า: “ราคาที่ทุนต่างประเทศมอบให้กับสตาร์ทอัพเกิดใหม่เหล่านี้โดยพื้นฐานแล้วจะอยู่ที่ประมาณ 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งเป็นขีดจำกัดสูงสุดของบริษัทร่วมลงทุนหลายแห่ง พวกเขาไม่เต็มใจที่จะจ่ายเพิ่ม” กลัวความเสี่ยง
มีขนาดใหญ่เกินไป.
ถ้าขาดบริษัทก็ผลิตสินค้าไม่พอถ้าพูดถึงอีกผู้ประกอบการจะไม่กล้ารับหุ้นเพิ่มประมาณหนึ่งล้านก็เป็นจำนวนที่เหมาะสม “
นั่นคือสิ่งที่ Jiang Xiaobai พูดและมองดูข้อมูลในมือของเขาต่อไป แม้ว่า Baidu จะยังไม่เข้าจดทะเบียน แต่ก็มีผู้ถือหุ้นจำนวนมากอยู่เบื้องหลัง นอกจากบริษัท IP pcf แล้วยังมีบริษัทสองแห่งคือ DFJ และ IDG
“มี IDG อยู่ทุกหนทุกแห่ง และ IDG ลงทุนไปมากจริงๆ” Jiang Xiaobai กล่าวด้วยอารมณ์ เขาเลือกสี่บริษัท และทั้งสองบริษัทที่เขาติดต่ออยู่ก็มีการลงทุน IDG แล้ว
จะบอกว่าเมืองหลวงเหล่านี้มีวิสัยทัศน์ที่ดีจริงๆ จนถึงตอนนี้ Baidu และ Penguin ยังไม่มีใครรู้จัก แต่ตอนนี้มีคนที่นึกถึงพวกเขาเมื่อมองแวบเดียว
อย่างไรก็ตาม Penguin ได้ตัดเคราไปแล้ว และตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะได้หุ้นของ Baidu ได้มากน้อยเพียงใด เจียง เสี่ยวไป๋ คุ้นเคยกับรูปแบบการทำธุรกิจร่วมลงทุน พวกเขาล้วนแต่เป็นคนที่ไม่เห็นกระต่ายและไม่กระจายเหยี่ยว การลงทุนครั้งนี้ทำให้เกิดตาข่ายกว้าง ถ้ามันดูดี ถ้าคุณรู้สึกว่ามี อนาคตก็ลงทุนได้นิดหน่อย แต่จะมีผลอะไรในอนาคตไหม?
จะได้ผลแค่ไหนก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะไม่จ่ายค่าชดเชยใด ๆ อย่างแน่นอน ตอนนี้เป็นเวลาของฤดูหนาวทางอินเทอร์เน็ตและหุ้นที่พวกเขาถือยังไม่ได้ถูกกำจัดหรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือหุ้นที่พวกเขายังคงถืออยู่นั้นเป็นแง่ดี
เมื่อฟองสบู่อินเทอร์เน็ตแตก ผู้คนจำนวนมากเข้ามาทำธุรกิจนี้ แต่สำหรับเงินทุน พวกเขาทำเงินได้มากมายแล้ว และความเสี่ยงก็ตกเป็นภาระของผู้ประกอบการและการเทคโอเวอร์ในเวลาต่อมา “คุณสามารถติดต่อ IDG ในภายหลังและดูว่า IDG ยินดีที่จะสละหุ้น Baidu ที่ตนถืออยู่หรือไม่ อย่างไรก็ตาม บริษัทหนึ่งกำลังขายมันอยู่ สองบริษัทกำลังขายมันอยู่หรือเปล่า ตอนนี้อินเทอร์เน็ตเข้าสู่หน้าหนาวแล้ว ให้ยอมแพ้หุ้นเป็น เร็วที่สุด เงินก็สำคัญ ตก
เป่าเวี้ยนคือของจริง “เจียง เสี่ยวไป๋สั่งจางจุน
Zhang Jun พยักหน้าด้วยรอยยิ้มเบี้ยวและนั่งลง ถ้า IDG เต็มใจที่จะปักหลักก็คงจะยุติไปนานแล้วและคงไม่มีเวลารอจนถึงตอนนี้
เช่นเดียวกับหุ้น Penguin ที่ถือโดย IDG ก่อนหน้านี้ หาก IDG ไม่ต้องการมันอีกต่อไป ก็จะต้องริเริ่มที่จะหาใครสักคนที่จะเข้ามารับช่วงต่อ
ถ้าคนเงียบไปนานขนาดนั้นคงเป็นเพราะพวกเขามองโลกในแง่ดีเรื่องความขาวและคิดว่าความขาวมีอนาคตที่สดใสถ้าคุณปล่อยให้คนขายของที่คุณมองโลกในแง่ดีและเก็บเงินไว้ในกระเป๋าของคุณได้อย่างไร พวกเขาฟัง?
เจียง เสี่ยวไป๋มองดูสีหน้าของจาง จุน และรู้ว่าจาง จุนกำลังคิดอะไรอยู่ หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เขาก็ถอนหายใจแล้วพูดว่า “ให้เงินคุณเพิ่มเถอะ คุณต้องลองดู คุณจะรู้ได้อย่างไรว่ามันใช้งานไม่ได้ ถ้าคุณไม่ลองเลยเหรอ?” ผ้าขนสัตว์?”
Zhang Jun พยักหน้า นี่คือความจริง สิ่งเดียวที่สามารถสร้างความประทับใจให้กับเงินทุนได้คือเงินมากขึ้น ตราบใดที่เงินยังอยู่ ก็ไม่มีอะไรที่จะต่อรองเป็นทุนได้
ในตอนเย็น Jiang Xiaobai, Zhang Jun และคนอื่น ๆ มาถึงโรงแรมที่ Li Yanhong จองตรงเวลา ตัวแทนจากบริษัท IP มาถึงแล้ว ชาวต่างชาติสองคน Jiang Xiaobai และ Zhang Jun พูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง
Jiang Xiaobai สามารถสื่อสารได้ทุกวัน แต่เมื่อเป็นเรื่องของวิชาชีพหรือเขาพูดเร็วขึ้นเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขาจะรู้เรื่องนี้มาบ้างเล็กน้อย
หากในชีวิตมีท่าทางและคำพูดมากขึ้นทุกวันก็จะไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน แต่การเจรจาอย่างมืออาชีพนี้แตกต่างออกไป
หลี่หยานหงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำหน้าที่เป็นนักแปลโดยมีหน้าตาบูดบึ้งอยู่ตรงกลาง อะไรนะ แม้ว่าเขาจะเป็นคนกลาง แต่เขาก็ยังต้องเป็นนักแปล
เจียง เสี่ยวไป๋ก็มองดูจางจุนและดุว่า: “ดูสิว่าคุณทำอะไร คุณไม่ได้เตรียมนักแปลสำหรับโอกาสเช่นนี้และขอให้มิสเตอร์หลี่เป็นคนแปลของเรา คุณทำได้ยังไง”
Zhang Jun ยอมรับการฝึกอบรมอย่างตรงไปตรงมา ครั้งนี้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าการลงทุนหลักและพื้นที่การค้าของเขาจะอยู่ในประเทศจีน และคนที่มีความสามารถมากที่สุดภายใต้การบังคับบัญชาของเขาล้วนเป็นคนแก่ที่ได้รับคัดเลือกจากหลงเฉิง อย่างไรก็ตาม ทุกคนสามารถพูดภาษาอังกฤษได้เพียงเล็กน้อย และคุณวุฒิการศึกษาก็ไม่ต่ำ แม้ว่าพวกเขาจะเข้าสู่ Huaqing Holding Group พวกเขาทั้งหมดก็มีวุฒิการศึกษาระดับวิทยาลัยหรือปริญญาตรี แม้ว่าจะไม่ใช่มหาวิทยาลัยที่สำคัญ แต่พวกเขายังคงมีปริญญาตรี ระดับ.
มีการศึกษาสูง
ในเวลานั้นแม้แต่ผู้สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมปลายก็ยังถือเป็นบุคคลที่มีวัฒนธรรม
แต่ตอนนี้ใช้งานไม่ได้แล้ว ฉันไม่เข้าใจภาษาอังกฤษเลยและไม่มีทางสื่อสารได้เลย อย่างไรก็ตาม ซ่งซินก็เคยรับผิดชอบมาก่อน Song Xin กลับมาจากการศึกษาในต่างประเทศ ดังนั้น เธอจึงไม่จำเป็นต้องสื่อสารกับพวกเขาเลยเมื่อเธอพาพวกเขาออกไป ดังนั้น เธอจึงไม่มีความตระหนักในการเตรียมล่าม หลังจาก Hu Jinshan มา ไม่ต้องพูดถึงระดับของ Hu Jinshan
ไม่จำเป็นต้องเตรียมการแปลพิเศษ
ด้วยเหตุนี้ ครั้งนี้เมื่อฉันติดตาม Jiang Xiaobai ออกไป ฉันพบว่าทั้งสองคนหูหนวก
อย่าพูดถึงการใช้คนกลาง ไม่ว่า Mr. Li ผู้ก่อตั้ง Baidu จะเหมาะกับการเป็นนักแปลหรือไม่ สิ่งสำคัญคือ Mr. Li ไม่ใช่คนของเราเอง
สิ่งที่แปลนี้ ถ้ามิสเตอร์หลี่หยิบคำแปลมา พวกเขาก็หูหนวกสนิทและไม่เข้าใจเลย เชื่อได้แต่สิ่งที่มิสเตอร์หลี่พูดเท่านั้น
แม้ว่าความเป็นไปได้ของเรื่องแบบนี้จะไม่สูงมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ “ไม่เป็นไร ผู้อำนวยการเจียง ฉันแค่จะแปล ไม่เป็นไร” แม้ว่าหลี่ หยานหงจะบ่นอยู่ในใจ แต่เขาก็ยังปลอบใจเขาต่อไป ทั้งสองฝ่ายยังคงกินข้าวและพูดคุยกันต่อไป หลี่ หยานหงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเป็นผู้แปล แต่มันก็ไม่สำคัญ วิธีการ ใครจะรู้ ถ้ารู้ก่อนหน้านี้คงเจอล่ามในบริษัทแล้ว