by และออร่าบนร่างกายของเฉินปิงก็ค่อยๆหายไป!
“อ่า…เรื่องมันเกิดขึ้นได้ยังไง? ทำไม…”
เฉินปิงตะโกนด้วยสีหน้าเจ็บปวด!
เขายังไม่ได้พบกับแม่ของเขาเลย ซู่ หยูฉียังคงทุกข์ทรมาน เขายังไม่ได้ช่วยเหลือเธอ และเธอยังคงไม่รู้จักตัวตนของเธอ
แต่เขาตายแบบนี้เหรอ?
เฉินปิงไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ แต่ลมหายใจในร่างกายของเขาหายไปอย่างรวดเร็ว และในที่สุดร่างกายของเฉินปิงก็พังทลายลง!
เขาอยากจะลุกขึ้นอีกครั้ง แต่พบว่าร่างกายของเขาไม่มีเรี่ยวแรงเลย!
ฟานเจียงก้าวไปข้างหน้าและมองลงไปที่เฉินปิงอย่างเย็นชา!
และตอนนี้เฉินปิงก็เหมือนกับที่ฟ่านเจียงพูด เหมือนสุนัขที่ตายแล้ว ถูกคนอื่นฆ่า!
“คุณมีสมบัติมากมายติดตัว ดูเหมือนว่าฉันไม่สามารถส่งคุณลงนรกได้…”
ฟานเจียงพูดพร้อมกับเยาะเย้ย
เฉินปิงไม่พูด เขายังคงทำงานหนัก เขาอยากจะยืนขึ้น!
แม้ว่าจะไม่มีร่องรอยของพลังทางจิตวิญญาณในร่างกายของเขา แต่เฉินปิงยังคงต้องยืนหยัดด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายของเขา
แม้ว่าเขาจะตายเขาก็ไม่สามารถตายเหมือนสุนัขที่ตายแล้วได้!
แต่ในขณะที่เฉินปิงเงยหน้าขึ้น เขาก็ถูกฟานเจียงก้าวลง
ป๋อม…………
ในที่สุดครึ่งหนึ่งของร่างกายที่ถูกยกขึ้นก็ล้มลงอย่างแรง
“หยุดดิ้นรนซะ มันไม่มีประโยชน์ เอาล่ะ มอบสมบัติทั้งหมดบนร่างกายของคุณ แล้วฉันจะให้คุณเลือกวิธีตายที่สะดวกสบายที่สุด…”
ฟานเจียงมองลงไปที่เฉินปิงด้วยรอยยิ้มเหยียดหยามบนใบหน้าของเขา!
“คุณกำลังฝัน…”
เฉินปิงจ้องมองฟ่านเจียงอย่างดุเดือด!
แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขากำลังจะตาย แต่เฉินปิงก็ไม่ยอมให้ฟ่านเจียงได้อะไรเลย!
“เอาล่ะ ในเมื่อคุณไม่ส่งมอบ ฉันจะขยี้หัวคุณ…”
ฟานเจียงพูดแล้วยกเท้าขึ้นแล้วเหยียบหัวเฉินปิง!
แต่เท้าของ Fan Jiang หยุดอยู่กลางอากาศก่อนที่พวกเขาจะตกลงไป!
เขารู้สึกถึงลมหายใจอันทรงพลังออกมาจากเขา!
หลังจากนั้นทันทีฉันก็เห็นร่างหนึ่งเข้ามาใกล้จากที่ไกลๆ!
ฉันไม่เห็นชายคนนั้นเดินอยู่ แต่ร่างของเขาใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว!
หัวใจของฟานเจียงสั่นไหว เขาก้าวเท้ากลับไปและจ้องมองไปที่คนที่กำลังมา!
คนที่มาก็ใส่ชุดจีน ใส่แว่น ดูสุภาพดี
แต่ออร่าบนร่างกายของเขาแข็งแกร่งมาก หลังจากที่ Fan Jiang เห็นบุคคลนั้นชัดเจนใบหน้าของเขาก็น่าเกลียดมาก!
“คุณชิ……”
ฟานเจียงหรี่ตาลงเล็กน้อย!
คุณซีไม่ได้มองฟ่านเจียงด้วยซ้ำ แต่มุ่งความสนใจไปที่เฉินปิงซึ่งเต็มไปด้วยเลือดแทน!
“เมื่อไหร่คุณจะอารมณ์เสียและหุนหันพลันแล่นน้อยลง…”
หลังจากที่มิสเตอร์ซีพูดจบเขาก็โบกมือเบา ๆ และมีสายลมแผ่วเบาพัดมาปะทะใบหน้าของเขา เฉินปิงรู้สึกถึงความแข็งแกร่งในร่างกายของเขาและเขาก็ลุกขึ้นยืนทันที!
“คุณชิ……”
เฉินปิงเผชิญหน้ากับมิสเตอร์ซีด้วยสีหน้าเขินอาย!
“มีโอกาสหนีแล้วทำไมไม่หนีล่ะ เป็นเพราะคำพูดเยาะเย้ยไม่กี่คำเหรอ?”
“คำพูดไม่กี่คำสามารถทำอะไรได้บ้าง ก่อนที่คุณจะมีพลังที่สมบูรณ์ ความอดทนคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับคุณ”
“รู้ว่าทำอะไรไม่ได้แต่ยังทำอยู่คือการเกี้ยวพาราสี!”
“ไม่ใช่ทุกครั้งที่คุณจะมีโชคเช่นนี้ และไม่ใช่ทุกครั้งที่มีคนมาช่วยคุณ!”
“รู้ไหมว่ามีคนรอคุณอยู่กี่คน ชีวิตคุณไม่ใช่ของคุณเอง ยังมีคนอีกมากรอคุณอยู่”
“คุณเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า”
ใบหน้าของมิสเตอร์ซีสงบ แต่ทุกคำพูดที่เขาพูดมีน้ำเสียงที่เข้มงวดอย่างยิ่ง!
เหมือนพี่ดุลูก!
ใบหน้าของเฉินปิงเปลี่ยนเป็นสีแดงและขาวเมื่อคุณชิพูด และเขาก็ก้มหัวลงเหมือนเด็กที่ทำผิดพลาด!
Fan Jiang ยืนอยู่ข้างๆ แต่คุณ Shi มองว่าเขาเป็นอากาศ ซึ่งทำให้หัวใจของ Fan Jiang ยังคงเร่าร้อนด้วยความโกรธ!
“นามสกุลของเขาคือ Shi วันนี้ฉันอยากจะฆ่า Chen Ping คุณอยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่นไหม?”
ใบหน้าของ Fan Jiang เปลี่ยนเป็นสีแดง และเขาตะโกนใส่ Mr. Shi
แต่งนิยายยังไงให้ตัวเอกโง่ขนาดนี้ แรกๆก็ฉลาดนะหลังๆปวดจัดเกินเฉินปิง