by หลังจากเข้าใจความหมายของอีกฝ่ายแล้ว หลี่ฟานก็ไม่หันหลังกลับและจากไป
คุณต้องไม่แสดงความเขินอายในที่แบบนี้ และปล่อยให้คนอื่นเห็นสัญญาณความกลัวของคุณเล็กน้อย แล้วรอที่จะถูกรังแก
“ฮามาปี้!” หลังจากที่
ชายวัยกลางคนกรีดร้อง เขาก็เดินไปหาหลี่ฟาน ใบหน้าอันน่าเกลียดของเขาทำให้ผู้คนสั่นเทา
แต่ Li Fan หันกลับมามองที่ Ji Ming และถามเสียงดัง: “เขาพูดว่าอะไรนะ?”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้Ji Ming ก็ตอบเสียงดังทันที: “เขาดุคุณว่าเป็นคนงี่เง่า”
ปากของ Li Fan กระตุก จำเป็นต้องพูด เสียงดังมาก นศ.?
เมื่อมุมปากของ Li Fan กระตุก ชายวัยกลางคนได้เดินไปข้างหน้าเขาแล้ว ปัดกำปั้นขนาดใหญ่ของเขาไปที่หน้าผากของ Li Fan และเห็นว่าหมัดของเขากำลังจะตกลงบนหัวของ Li Fan Ji Ming ก็กำลังยุ่งกับการตะโกน เสียงร้อง: “ระวัง!” ก่อน
หน้านั้น หลี่ฟานดูเหมือนจะรับรู้การเคลื่อนไหวของชายวัยกลางคน หมัดตีหัวของ Li Fan ท่ามกลางการเยาะเย้ยของฝ่ายตรงข้าม
น่าเสียดายที่มือข้างหนึ่งคว้าหมัดด้วยความเร็วที่เร็วขึ้นก่อนที่มันจะกระทบที่หัวของ Li Fan
“สวยจัง!”
ถัดจากเขา จีหมิงที่พยายามดูการกระทำของลี่ฟานอย่างตั้งใจ อดไม่ได้ที่จะชื่นชมหลังจากเห็นฉากนี้
มือนี้ไม่มีอะไรพิเศษ มันเร็ว เร็วจนใครๆ ก็โต้ตอบไม่ได้
ก่อนที่ใบหน้าของชายวัยกลางคนจะเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง ข้อมือของเขาถูกบิดและก้มลงโดยไม่ตั้งใจ จากนั้น กลับมีรอยรองเท้าขนาดใหญ่ 42 หลาบนหลังของเขา ซึ่งพิมพ์ลงบนเสื้อยืดสีขาวของเขาโดยตรง .
“ปัง!”
เสียงทุ้มดังขึ้นเมื่อร่างของชายร่างใหญ่สัมผัสกับพื้น และไม่กี่คนที่ยังคงยืนอยู่ในทุ่งก็อ้าปากกว้างและไม่สามารถพูดด้วยความตกใจได้
ตั้งแต่ชายร่างใหญ่ชกลงกับพื้น กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงวินาที ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ ความเร็วของ Li Fan เร็วมากจนพวกเขาไม่เห็นด้วยซ้ำว่า Li Fan เคลื่อนไหวอย่างไรและชายร่างใหญ่ก็ไป ตรง. ล้มลงกับพื้น.
ถัดจากเขา เพื่อนของชายร่างใหญ่ก็ตกตะลึงในเวลานี้ เมื่อเห็น Li Fan จ้องมองมาที่เขาอย่างกะทันหัน สหายก็ถอยกลับอย่างยุ่ง และค่อยๆ ขยับไปที่ด้านข้างของชายร่างใหญ่ภายใต้สายตาของ Li Fan ลากชายร่างใหญ่ออกไป .
Old Baker มองดูชายหนุ่มแปลก ๆ อย่างประหม่า เขาไม่รู้ว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นใครและกำลังทำอะไร แต่ตอนนี้เขารู้จักชายร่างใหญ่
เบื้องหลังชายร่างใหญ่คนนั้นช่างแสนยาก และทักษะส่วนตัวของเขาก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงในเมืองพายุทรายแห่งนี้ หากอีกฝ่ายไม่เรียกร้องค่าชดเชยมากเกินไป Old Baker ก็ไม่ยอมให้ขุ่นเคือง บุคคลดังกล่าว. , ฉันอยากจะเอาเงินบางส่วนเพื่อกำจัดภัยพิบัติ.
แต่เป็นคนเช่นนั้น แต่ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาก็ล้มลงกับพื้นด้วยเท้าเดียว และถึงแม้จะไม่มีรอยเท้าบนหลังของเบเกอร์ เขาก็มองไม่เห็นว่าหลี่ฟานเคลื่อนไหวอย่างไร
หลังจากเงียบไปนาน คนทำขนมปังคนเก่ายังคงกล่าวขอบคุณหลี่ฟานดัง ๆ และภายใต้การแปลของจีหมิง ได้ถ่ายทอดมันไปยังหลี่ฟาน
“ฉันต้องการซื้อข้อมูลบางอย่างจากคุณ”
หลังจากประโยคง่ายๆ ไม่กี่ประโยค หลี่ฟานก็เดินตรงไปยังภาพรวมทั้งหมด
เขาไม่รังเกียจที่จะพูดคุยกับ Old Baker ที่นี่ แต่ Gao Shuqi อาจไม่ให้เวลาเขานานขนาดนั้น
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ Ji Ming ซึ่งทำหน้าที่เป็นนักแปลโดย Li Fanla ก็แปลเป็นภาษา Old Baker ทันที
“ใช่!”
ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของลี่ฟาน ใบหน้าของผู้เฒ่าเบเกอร์ก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มของนักการตลาดทันที และเขาก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว หลี่ฟานก็ถามต่อว่า “ช่วงนี้มีทหารรับจ้างคนใดบ้างที่เข้าและออกจากชายแดนเมืองทราย ?
“หนึ่งร้อยกรัมของทอง!”
เก่าเบเกอร์ไม่ได้ตอบคำถามโดยตรงลี่แฟน แต่ยกนิ้วและเสนอราคา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ Li Fan ก็รีบมองไปที่ Ji Ming และรอให้อีกฝ่ายแปล
“เขาบอกว่าเขาต้องการทองคำหนึ่งร้อยกรัม” หลังจาก
ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จี้หมิงก็แปลด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว
“ทองคำหนึ่งร้อยกรัม?”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลี่ฟานก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หน้ามืดทันทีหลังจากคำนวณว่ามีค่าเท่ากับเหรียญซอฟต์น้องสาวมากกว่า 30,000 เหรียญ
“ถามมากกว่าสามหมื่นคำ จะไม่พยายามขโมยได้อย่างไร”
รู้จักกันไม่เข้าใจจีน หลี่ฟานจะสาปแช่งแม้ภาษานกอินทรีวิจารณ์ประโยคว่า “! Gotohel”
แต่ยังหน้าด้าน เบเกอร์เฒ่ากังวลใจทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของลี่ฟาน และพูดเป็นภาษาอินทรีอย่างคล่องแคล่วว่า “ฉันเข้าใจภาษานกอินทรีได้”
หลี่ฟาน: “…”
ฮ่า ฮ่า น่าอายเหรอ?
เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายสามารถเข้าใจภาษานกอินทรีได้ Li Fan ไม่จำเป็นต้องสื่อสารกับ Ji Ming อีกต่อไปและพูดกับอีกฝ่ายโดยตรงในภาษานกอินทรีว่า: “สามหมื่น เงินน้องสาวอ่อนหรือสกุลเงิน Jian Guo”
หลังจากที่เขาเสนอ วิธีการชำระเงิน Old Baker ส่ายหัวและพูดอย่างหนักแน่น: “ฉันรับเฉพาะทองคำ”
Old Baker ซึ่งทำธุรกิจมาหลายปีแล้วเชื่อมั่นเสมอว่าในยุคที่ค่าเงินอ่อนค่าลงเป็นครั้งคราวมีเพียงทองคำเท่านั้น สิ่งที่ปลอดภัยที่สุด
เพียงแต่ Li Fan รู้สึกพัวพันมากหลังจากได้ยินเรื่องนี้
ยุคนี้ใครกันแน่ที่จะวิ่งไปรอบ ๆ กับเศษทอง?
“ฉันไม่มีทองคำติดตัว ฉันจะจ่ายด้วยวิธีอื่นไม่ได้หรือ?”
หลี่ฟานเกลี้ยกล่อมเขาอย่างใจดี และหยิบสกุลเงินประจำชาติที่แข็งแกร่งออกมาจำนวน 30,000 หยวนแล้ววางลงบนโต๊ะ
ใครจะรู้ว่าผู้เฒ่าเบเกอร์ไม่ได้ดูมันด้วยซ้ำและส่ายหัวอีกครั้ง: “ไม่!”
“คุณแน่ใจหรือ?”
ตอนนี้ Li Fan มีขนดกเล็กน้อยและร่างกายของเขาก็เริ่มส่งกลิ่นอายที่เป็นอันตราย
เป็นครั้งแรกที่เขาเจอเงินประเภทนี้ที่ไม่สามารถส่งออกได้
Old Baker รู้สึกว่าออร่าของ Li Fan น่ากลัวกว่าชายร่างใหญ่ในตอนนี้ถึงสิบเท่า และเขาก็รีบถอยกลับไปสองก้าวและขู่ว่า: “ถ้าคุณฆ่าฉัน คุณจะไม่ได้ข่าวอะไรเลย”
“ฮ่าฮ่า!”
Li Fan เขาพูด เขาเยาะเย้ยและไม่ก้าวไปข้างหน้า แต่หันกลับมาแล้วบอก Ji Ming เป็นภาษานกอินทรี: “พาคนสองคนกลับมาหาฉันและบอกว่าฉันไม่สนใจเรื่องนี้”
“โอเค!”
จีหมิงเข้าใจทันที Li Fan หมายถึงอะไร เขาทำท่าทางโอเค หันไปรอบๆ และกำลังจะออกไปหาใครซักคน แต่เขาได้ยินคนทำขนมปังคนเก่าตะโกนตามหลังเขาว่า “ตกลง!”
Old Baker รู้สึกหดหู่เล็กน้อย เขาจัดการกับคนจำนวนมาก คนในชีวิตของเขา , แต่เขาไม่เคยเห็นใครที่ไร้ยางอายอย่าง Li Fan
เรื่องนี้คลี่คลายไปแล้ว เลยต้องโทรกลับ
เดิมที ทั้งสองคนที่รบกวนเขาอาจแค่ต้องการทำลายเงินจำนวนหนึ่ง แต่หลังจากปล่อยให้ Li Fan ต่อสู้แล้ว พวกเขาต้องหาคนมาระบายเมื่อกลับมา พวกเขาไม่สามารถเอาชนะ Li Fan ได้และต้องอยู่กับเขา อีกครั้งในที่สุด แก้แค้นให้กับร่างกาย
ผลลัพธ์จะไม่เลวร้ายไปกว่าการตกลงทำข้อตกลงอย่างแน่นอน
“ลืมมันไปเถอะ อย่างน้อยก็มี 30,000 หยวน อย่างมากที่สุด ฉันสามารถหาคนในชนบทที่เข้มแข็งมาแลกมันได้” ใน
ที่สุด Old Baker ก็ทำได้เพียงปลอบใจตัวเองด้วยวิธีนี้
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขายื่นมือออกไปและกำลังจะหยิบเงิน 30,000 หยวนบนโต๊ะ เขามองไปข้างหน้าหนึ่งก้าว นำเงินออกไปแล้วใส่ลงในกระเป๋าของเขา
สายตาของผู้เฒ่าเบเกอร์ค่อยๆ เลื่อนขึ้นตามมือ เมื่อเขาเห็นใบหน้าของ Li Fan เขาแทบไม่มีอาการหัวใจวาย