บทที่ 561 ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิต
“ว้าว!” บนทะเลทรายโกบี รถออฟโรดแล่นเข้าหามันด้วยความเร็วที่สูงมาก ทิ้งร่องรอยไว้ในทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดเหมือนงูกำลังแหวกว่ายไปมา! ในรถ เย่เฉินนั่งอยู่บนนักบินร่วม และผู้ขับหลักเป็นคนขับเต็มเวลาที่ครอบครัวที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นในเยรูซาเล็มจัดไว้ให้เขา ที่เบาะหลังของรถออฟโรดมีแหล่งอาหารและน้ำเพียงพอ รวมทั้งมียางอะไหล่ให้คนบนเรือกิน ดวงตาของเย่เฉินปิดเล็กน้อยและเขาสวมแว่นกันแดดหนา …