บทที่ 1901 ตามที่ฉันต้องการ
“คงเป็นแมวตาบอดที่เจอหนูที่ตายแล้ว และคุณก็พูดถูก” กูร์นีย์อดตัวสั่นไม่ได้ รู้สึกไม่มีความสุขเล็กน้อย วินาทีหนึ่งเขาถามว่าหวังเต็งเข้าใจหรือไม่ และวินาทีต่อมา หวังเต็งก็บอกว่าปัญหาคืออะไร ต่อหน้าผู้คนมากมาย ไม่ต้องสงสัยเลยว่ารู้สึกเหมือนถูกตบหน้า แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้อะไรเลย …