บทที่ 334 จางอี้เฟยถามอย่างไม่ใส่ใจ
หลังจากรักษาอาการบาดเจ็บของ Yu Ran ท้องฟ้าก็มืดสนิทและบริเวณโดยรอบก็มืดสนิท “ฉันไม่เห็นอะไรเลยที่นี่ เราไม่ต้องปีนลงมาใช่ไหม” เหวินหลี่พูดพลางมองไปรอบๆ “เอ๋?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ ยูรันรู้สึกหดหู่เล็กน้อย หน้าตาก็จะประมาณนี้ …