บทที่ 557 จับเด็กฝึกหัดหลายคนอย่างบ้าคลั่ง
เขาล้มลงระหว่างทางที่จะพุ่งเข้าใส่ อาเจียนเป็นเลือดและเสียชีวิต เขาทำได้เพียงมองดูไซเหมินที่อยู่ใกล้เคียงและถอนหายใจลึกๆ พระเจ้าไม่ได้ให้เวลาฉันสามสิบวินาที ชีวิตช่างอ้างว้างเหมือนค่ำคืนอันยาวนาน หวู่ฉีเหรินรู้สึกหดหู่ใจจนอยากจะอาเจียนเป็นเลือด ทั้งหมดที่ฉันต้องทำคือเรียกคำสองสามคำ สวมกางเกง และวิ่งออกจากห้องของนางสนม หวู่ฉีเหรินจะไม่มีวันลืมสายตาที่ขุ่นเคืองของนางสนมในตอนนี้ …