บทที่ 1006 อนาคตยังอีกยาวไกล
เมื่อทั้งห้องประชุมค่อยๆ เงียบลง เสียงคำรามต่ำๆ ของความสงสัยก็ชัดเจนมาก “เราจะให้การเท็จได้อย่างไร!” นายหลิว ซึ่งอยู่ในที่นั่งของโรงพยาบาลแห่งชาติ ตบโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน หนวดเคราสั่นเทาเพราะความตื่นเต้น เมื่อกี้เขาสาบานว่าไม่มีปัญหากับการบันทึกและขอให้คนอื่นตรวจสอบแบบสบาย …