by หลังจากเห็นสถานการณ์ตรงหน้า Han Bing ก็เบิกตากว้างและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง เมื่อมองไปที่เท้าของ Sorog หากเท้ามั่นคง หัวของ Tan Kai เกือบทั้งหมดจะถูกทำลาย เหยียบ!
ขณะที่เธอลืมตากว้างและร้องอุทาน เท้าของโซร็อกก็แตะศีรษะของทันไคอย่างหนัก
เมื่อเห็นว่าฉากนองเลือดกำลังจะเกิดขึ้น ร่างหนึ่งพุ่งไปข้างหน้าโซร็อกด้วยความเร็วสูง เมื่อเท้าของโซร็อกเกือบแตะศีรษะของทันไค ร่างนั้นก็เตะออกไปด้วยเท้าข้างหนึ่ง เขากระทืบน่องของโซร็อกอย่างแรง เท้าของโซร็อกก็เอียง พื้นรองเท้าแปรงผมของ Tan Kai และเขาเหยียบโคลนด้วยเท้าหนัก และพื้นดินที่โดนกระแทกก็เต็มไปด้วยโคลน!
เนื่องจากแรงของเท้านี้มากเกินไป ร่างกายของโซร็อกก็ถูกกระทบกระแทกโดยฉับพลัน และเขาเกือบจะล้มลงกับพื้น โชคดีที่เอวและหน้าท้องของเขาแข็งแรงมาก เขาเหยียบพื้นแล้วส่งเสียง “ดง” อู้อี้ เขาก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วเขาก็ทำให้ร่างกายของเขามั่นคง
หลังจากที่โซร็อกหยุด เขามองขึ้นอย่างโกรธ และเห็นชายหนุ่มรูปร่างผอมบาง หล่อนคือหลินหยูที่ยืนอยู่ข้าง Han Bing และ Tan Kai ในตอนนี้!
เมื่อเห็นฉากนี้ Han Bing ก็ถอนหายใจ เมื่อเห็นว่า Tan Kai อยู่บนพื้นปกติเขาก็เหลือบมอง Lin Yu อย่างซาบซึ้ง
เมื่อเห็น Lin Yu รีบวิ่งออกไปโจมตีเขา Sorog ดูเย็นชา ดุคำสองสามคำเป็นภาษาฮีบรู แล้วยกกำปั้นขึ้น วางท่าโจมตี Lin Yu!
“หยุด หยุด!”
เมื่อผู้ตัดสินเห็นฉากนี้ เขาก็ตะโกนใส่โซร็อกทันทีสองสามครั้ง และผู้แปลที่อยู่ด้านข้างก็ช่วยผู้ตัดสินให้ตะโกนใส่โซร็อกอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม ร่างกายของโซร็อกไม่ได้หยุดนิ่งเลยแม้แต่น้อย ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินมัน “ต้าต้า” รีบวิ่งไปหาหลินยูในสองก้าว ยกมือขึ้นทันที และต่อยหน้าหลินหยูเข้าใส่!
เมื่อเห็นสิ่งนี้ บูเฉิงและไป๋เรนตูก็เปลี่ยนการแสดงออกโดยไม่พูดอะไร ร่างกายของพวกมันก็กวาดอย่างรวดเร็ว และพวกเขาก็กำลังจะล้อมโซร็อก แต่ทันทีที่พวกเขารีบเข้าไป พวกเขาก็หยุดกะทันหัน!
เพราะพวกเขาค้นพบทันทีว่าในขณะที่หมัดของโซร็อกกระทบปลายจมูกของหลิน ยู เขาก็หยุดอยู่ในอากาศและไม่เคยก้าวไปข้างหน้า
Lin Yu มีเอวตรงตั้งแต่ต้นจนจบ มือของเขาอยู่ข้างหลังร่างกาย เขาไม่ได้ขยับ เขาไม่แม้แต่กระพริบตาด้วยรอยยิ้มตื้น ๆ ที่มุมปากของเขา การแสดงออกของเขาไม่แยแสอย่างไม่มีที่เปรียบ ราวกับว่าเขาคาดการต่อยของโซร็อกมานานแล้ว เมื่อถูกเรียกก็หยุดกะทันหัน
เมื่อเห็นการแสดงออกที่สงบและสงบของ Lin Yu Sorog ไม่สามารถช่วยได้ แต่เปลี่ยนการแสดงออกของเขา เขาดูประหลาดใจอย่างมาก มอง Lin Yu ขึ้นและลงและมีแววตาแปลก ๆ แวบเข้ามาในดวงตาของเขา
นอกจากรูปลักษณ์ที่สงบของ Lin Yu ที่ทำให้เขาประหลาดใจ ความเร็วและความแข็งแกร่งของ Lin Yu ยังทำให้เขาประหลาดใจอีกด้วย!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่าร่างผอมบางของ Lin Yu สามารถระเบิดพลังระเบิดอันทรงพลังและความแข็งแกร่งออกมาได้ มันช่างเหลือเชื่อ!
“เชบู ลา อารู…”
โซร็อกถอนกำปั้น เงยหน้าขึ้น และพูดบางอย่างกับหลิน หยู
Lin Yu ขมวดคิ้ว สับสน เหลือบมองนักแปลที่อยู่ข้างๆ เขา และถามว่าเด็กคนนั้นพูดอะไร นักแปลรีบพูดกับ Lin Yu ว่า “เขาถามว่าคุณเป็นใคร!”
“มีอะไรต้องถามเหรอ คนจีน!”
Lin Yu กล่าวเบา ๆ
นักแปลตกใจเล็กน้อย จากนั้นจึงแปลเป็นภาษาโซร็อกตามคำพูดของหลิน ยู
โซร็อกหัวเราะ เมื่อรู้ว่าหลิน ยูจงใจไม่ต้องการบอกตัวตนของเขา เขาเหล่มองและพูดอะไรบางอย่างกับหลิน หยู
“เขาถามว่าคราวนี้คุณเป็นผู้แข่งขันหรือเปล่า! เขาต้องการพบคุณในรอบชิงชนะเลิศ!”
นักแปลรีบแปลให้ Lin Yu อีกครั้ง
Lin Yu ยิ้มเบา ๆ และพูดว่า “บอกเขาว่าเขายังคงคิดอยู่ไกลว่าเขาจะไปถึงรอบชิงชนะเลิศได้หรือไม่ยังคงเป็นคำถาม!”
นักแปลแปลคำศัพท์ให้โซร็อกอีกครั้งในทันที โซร็อกเหล่มองที่หลิน ยูด้วยการเยาะเย้ยที่มุมปากของเขา กางกำปั้นออก จากนั้นค่อย ๆ จับแน่น โบกมือ และพึมพัมอีกสองสามคำอีกครั้ง จากนั้นเขาก็เพิกเฉย Lin Yu หันหลังเดินไปที่ด้านนอกของวงแหวน คราวนี้ เขาไม่ได้กระโดดออกไป แต่ให้ริบบิ้นรอบแหวนผูกเขาไว้จนเขาหัก ขณะเดียวกัน เขาก็ยกกำปั้นขึ้นและตะโกนใส่ เขา เพื่อนร่วมทีมของเขาไป
Lin Yu หรี่ตาและพบว่าเพื่อนร่วมทีมสองคนของ Sorog เป็นชาวต่างชาติสองคนที่เขาเคยปะทะด้วยในร้านอาหารตะวันตกนั้นในวันนั้น
“เป็นพวกเขาจริงๆ…”
Lin Yu กล่าวด้วยเสียงต่ำ มองดูท่าทางเชียร์ของชายสองคนและ Sorog โดยรู้ว่าชายสองคนนี้ส่วนใหญ่ก็ก้าวหน้าเช่นกัน ซึ่งหมายความว่าผู้เล่น Missard ทั้งสามได้เข้าสู่สิบหกอันดับแรกแล้ว !
“ท่านครับ เด็กคนนี้แข็งแกร่งมาก ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาเป็นอัจฉริยะ ‘ครั้งเดียวในหนึ่งร้อยปี’! ฉันได้ยินมาว่าวันนี้เขาอายุเพียงยี่สิบสามปี!”
บูเฉิงเดินไปหา Lin Yu และพูดด้วยใบหน้าบูดบึ้ง ตอนแรก เขาก็ไม่สนใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องนี้ แต่ตอนนี้ การเห็นเป็นความเชื่อ ความแรงของเด็กคนนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเขาจริงๆ!
คุณต้องรู้ว่าความแข็งแกร่งของ Tan Kai ก็เป็นหนึ่งในไม่กี่อันดับต้น ๆ ของหน่วยข่าวกรองทางทหาร แต่เมื่อเขาพบ Sorog นี้เขาไม่มีพลังที่จะต่อสู้และถูกบดขยี้ตั้งแต่ต้นจนจบ ถ้า Lin Yu ยิงไม่ทัน , ชีวิตของ Tan Kai จะต้องสูญเสียไปทั้งหมด!
Lin Yu จ้องมองไปที่ Sorog อยู่เสมอด้วยใบหน้าที่สงบและไม่พูดอะไร
ในเวลานี้ ฮันปิงรีบวิ่งออกไป และในขณะเดียวกัน ทีมแพทย์ที่รอมานานก็รีบเข้ามาตรวจตาของทันไคเล็กน้อย แล้วยกตันไคขึ้นบนเปลหาม
“เบาขึ้น ร่างกายของเขาไม่สามารถกระแทกได้!”
Lin Yu รีบเรียกพยาบาลสองสามคนแล้วเดินไปที่รถพยาบาลพร้อมกัน ในเวลาเดียวกัน เขาถามหมอที่อยู่ข้างๆ เขาว่า “คุณมีเข็มเงินไหม ฉันต้องการเข็มเงินหนึ่งชุด!”
หมอขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดของ Lin Yu และพูดด้วยความไม่พอใจว่า “คุณกำลังทำอะไรอยู่!”
“ฉันจำกัดให้คุณเตรียมเข็มเงินชุดหนึ่งภายในสิบนาที ไม่เช่นนั้นฉันจะฆ่าคุณทันที!”
ฮัน ปิงหยิบปืนพกออกมาจากเอวโดยตรง เปิดที่จับนิรภัย ชี้ไปที่หมอ แล้วพูดด้วยความโกรธด้วยตาสีแดง ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะอธิบายให้หมอฟัง
หมอตกใจมากจนตัวสั่นไปทั้งตัว พยักหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ว่า “โอเค โอเค…”
หลังจากพูดจบเขาก็หันหลังกลับไปและวิ่งไปที่รถพยาบาลทันที
“ไม่ต้องห่วง อยู่กับฉัน พี่แทนจะไม่เป็นไร!”
เมื่อเห็นพฤติกรรมที่ไม่ลงตัวของ Han Bing Lin Yu ก็ถอนหายใจเบา ๆ และดึงปืนของ Han Bing ลง
หน้าอกของ Han Bing ขึ้นๆ ลง หอบอย่างหนัก เห็นได้ชัดว่าตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ก่อนที่เขาจะตื่นตกใจได้ในตอนนี้ เขากลืนกิน ก้มศีรษะลง และพูดกับ Lin Yu ด้วยเสียงต่ำว่า “Jia Rong ฉัน ขอร้องให้รักษา Tan Kai เขา…เขาคือเพื่อนคนสุดท้ายของผมใน MI…”
เมื่อ Hu Haifan เกษียณอายุ กอง MI ถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มอย่างชัดเจน และมีเพียงคนเดียวที่สามารถยืนอยู่เบื้องหลัง Han Bing และสนับสนุนเธอเสมอคือลูกน้องของ Tan Kai เธอได้สร้างความสัมพันธ์แบบเพื่อนสนิทที่แน่นแฟ้นดังนั้นเมื่อเธอเห็น เพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอถูกทารุณกรรมอย่างบ้าคลั่ง เธอจะต้องรู้สึกถึงร่องรอยของความโศกเศร้าและความเจ็บปวดในใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
และที่สำคัญกว่านั้น หลังจากที่ได้เห็นความสามารถที่เกือบจะบิดเบือนของโซร็อกในตอนนี้ เธอก็รู้สึกสิ้นหวังในหัวใจ!
ด้วยผู้เล่นที่น่าเกรงขาม กอง MI เรียกได้ว่าสิ้นหวัง!
หลายปีที่ผ่านมา ผู้คนมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง แต่พวกเขาหยุดก้าวไปข้างหน้า และพวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะคิดหาชนชั้นสูงที่ดีได้ เธอเองก็เสียใจอย่างเป็นธรรมชาติ!
“อย่ากังวลไป ปัญหาของเขาไม่ได้ร้ายแรงมาก ฉันจะรักษาเขาให้หาย!”
Lin Yu ตบไหล่ Han Bing เบา ๆ ปลอบ Han Bing อย่างเบา ๆ และดูเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้หันศีรษะและหยุดนักแปลที่ออกไปข้างๆเขาและถามว่า “Sorog ครั้งล่าสุดเมื่อกี้ คุณทำอะไร พูดว่าเมื่อคุณจากไป?!”
ท่าทางของผู้แปลเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เหลือบมอง Han Bing และพูดด้วยเสียงต่ำว่า “เขา… เขาบอกว่าเขาหวังว่าคุณจะเป็นผู้เล่นที่ส่งมาจากจีน และเขาก็หวังว่าคุณ จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาในเกมต่อๆ ไป ด้วยวิธีนี้ เขา… …เขาทำได้แค่… ตบหน้าคุณให้เป็นตุ่มเหม็นที่เหยียบย่ำ…
เนื่องจากคำพูดเหล่านี้ไม่เหมาะสมและหยิ่งเกินไปนักแปลจึงระมัดระวังเล็กน้อยเมื่อพูดเพราะกลัวว่าจะทำให้ Han Bing โกรธ