by อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายไม่เพียงแต่เปิดเผยความลับของตระกูลซูโดยตรง แต่ยังพยายามบอกเฉินผิงทุกอย่างด้วย
“คุณแน่ใจนะว่าจะไม่ถูกตามล่าถ้าบอกเรื่องนี้?”
เฉินปิงพูดด้วยความอยากรู้
ซู่ มู่หยุนดูเหมือนจะมองเห็นทุกสิ่งได้
“ฉันรู้ว่าคุณสงสัยตัวตนของเอ๋อหลางเซินมานานแล้ว ใช่แล้ว อย่างที่คุณคิด ตัวตนของเขาไม่ใช่เรื่องปกติ”
“ฉันคิดว่าเพื่อนของคุณก็ถูกเขาหลอกเหมือนกัน จึงกลายเป็นแบบนี้ แต่คุณเก่งมากในการเอาพิษออก”
“อาจารย์ซูขอให้ฉันมาหาคุณครั้งนี้เพราะเขาหวังว่าฉันจะหลอกคุณกลับและทำให้คุณเป็นของเล่นของตระกูลซู”
หลังจากได้ยินเช่นนี้ เฉินผิงก็อดหัวเราะไม่ได้
“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณยังอยากบอกความจริงกับฉันล่ะ คุณไม่กลัวว่าฉันจะทำอะไรคุณบ้างเหรอ”
ซู่ มู่หยุนส่ายหัว
“เดิมทีฉันต้องการหลอกล่อคุณให้มา แต่แล้วฉันก็คิดว่าคุณไม่ใช่คนธรรมดาๆ และฉันยังมีชีวิตอยู่ได้เพราะคนรักของฉันเท่านั้น”
“หลังจากที่ฉันได้รับอิสรภาพกลับคืนมา ฉันพยายามที่จะสัมผัสถึงร่องรอยของคนรักของฉัน แต่ฉันไม่สามารถตรวจจับเขาได้เลย”
“เพราะฉะนั้นถ้าเขาตายจริง ฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องมีชีวิตอยู่อีกต่อไป”
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายจริงใจมาก เฉินผิงก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพิ่มเติมอีก
“เดิมที มีสิ่งมีชีวิตที่กำลังจะตายอยู่ในห้องใต้ดินของตระกูลซู่ ข้าได้ยินมาว่าตระกูลซู่กำลังวางแผนที่จะใช้มันเพื่อสร้างหุ่นเชิดที่ทำจากหนังมนุษย์”
“แต่ฉันก็ช่วยเขาไว้ได้ทันที”
หลังจากพูดเช่นนี้ เฉินผิงก็รีบปล่อยซือหลี่หรานโดยมองด้วยสีหน้าสงบ
เนื่องจากทั้งสองคนได้พูดคุยกันอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ จึงไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องปิดบังอะไรอีก
อีกฝ่ายมีความกล้าหาญมากจริงๆ ที่เปิดเผยเรื่องของตระกูลซูต่อสาธารณะ
“โอ้?”
หลังจากได้ยินคำพูดของเฉินผิง ซู่มู่หยุนมองไปข้างหน้าและเห็นบุคคลที่เขาใฝ่ฝันอยากจะพบโดยไม่คาดคิด
“นี่…นี่มันคือ…”
มีท่าทางหวาดกลัวปรากฏบนใบหน้าของเขา และเขาจึงรีบวิ่งไปข้างหน้า
“คุณเอง… ฉันไม่คิดว่าคุณจะยังมีชีวิตอยู่ ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ของคุณมาก่อน!”
ซู่ มู่หยุนโยนตัวเองเข้าหาอีกฝ่ายและร้องไห้ออกมา ดูเหมือนว่าเธอจะซาบซึ้งใจจากใจจริง
เฉินผิงเดาคร่าวๆ ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนรักของอีกฝ่าย
เห็นได้ชัดว่าซีลิรานเคยถูกยัดเข้าไปในพื้นที่ของหอคอยบาเบลมาก่อน ดังนั้นออร่าทั้งหมดจึงถูกแยกออกไป เป็นเรื่องปกติที่อีกฝ่ายจะไม่สามารถตรวจพบซีลิรานได้
“ฉันไม่คาดคิดเลยว่าคุณจะช่วยคนรักของคุณด้วยการทำให้ทุกอย่างแย่ลง ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็ไม่ต้องพูดอะไรอีก บางทีเราอาจจะร่วมมือกันในอนาคตก็ได้นะ”
ซือหลี่หรานไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะปล่อยตัวเขาไปอย่างกะทันหัน เดิมทีเขากำลังได้รับการรักษาต่างๆ อยู่
เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาฟื้นตัวขึ้นมาก เขาต้องบอกว่าวิญญาณต้นไม้และสัตว์ประหลาดแห่งน้ำนั้นทรงพลังมากจริงๆ
ขณะที่เขากำลังจมอยู่ในความสุขนี้ จู่ๆ ก็มีใครสักคนดึงตัวเขาออกมา และมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามากอดเขาและร้องไห้ด้วยความขมขื่น
เมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนนั้นอย่างชัดเจน เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก
“หยุนยุน…เยี่ยมมาก ฉันคิดว่าจะไม่มีวันได้พบคุณอีกแล้ว…”
“แต่คุณไม่ได้ถูกจับอยู่เหรอ? ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่ล่ะ?”
ตอนนี้ทั้งซือหลี่หรานและซู่มู่หยุนต่างสับสนอย่างมาก พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงมาพบกันที่นี่
“คนหนึ่งถูกขังไว้ในห้องใต้ดินของตระกูลซู ส่วนอีกคนถูกตระกูลซูขังไว้ พวกคุณสองคนเป็นคู่สามีภรรยาที่น่าสมเพชจริงๆ”
เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ โดยกล่าวว่าทั้งสองคนนี้โชคร้ายจริงๆ
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นสมาชิกของตระกูลซู และเป็นชายและหญิงที่หลงใหลกัน แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะถูกตระกูลซูที่โหดร้ายหยุดไว้
“เรื่องนี้มันซับซ้อนนะ สรุปคือ ฉันต้องบอกคุณเรื่องครอบครัวของคุณก่อน!”
ซือหลี่หรานรีบบอกทุกสิ่งที่เขารู้ ตอนนี้ร่างกายของเขากลับมาเป็นปกติแล้ว เขาจึงมีพลังที่จะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
ในตอนแรกตระกูลซูใช้กลอุบายบางอย่างเพื่อหลอกล่อเขาที่นี่ จากนั้นจึงจับเขาขังคุกโดยตรง