ฉันไม่ต้องการรับมรดกล้านล้าน
ฉันไม่ต้องการรับมรดกล้านล้าน

บทที่ 3186 อดีต

อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายไม่เพียงแต่เปิดเผยความลับของตระกูลซูโดยตรง แต่ยังพยายามบอกเฉินผิงทุกอย่างด้วย

“คุณแน่ใจนะว่าจะไม่ถูกตามล่าถ้าบอกเรื่องนี้?”

เฉินปิงพูดด้วยความอยากรู้

ซู่ มู่หยุนดูเหมือนจะมองเห็นทุกสิ่งได้

“ฉันรู้ว่าคุณสงสัยตัวตนของเอ๋อหลางเซินมานานแล้ว ใช่แล้ว อย่างที่คุณคิด ตัวตนของเขาไม่ใช่เรื่องปกติ”

“ฉันคิดว่าเพื่อนของคุณก็ถูกเขาหลอกเหมือนกัน จึงกลายเป็นแบบนี้ แต่คุณเก่งมากในการเอาพิษออก”

“อาจารย์ซูขอให้ฉันมาหาคุณครั้งนี้เพราะเขาหวังว่าฉันจะหลอกคุณกลับและทำให้คุณเป็นของเล่นของตระกูลซู”

หลังจากได้ยินเช่นนี้ เฉินผิงก็อดหัวเราะไม่ได้

“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณยังอยากบอกความจริงกับฉันล่ะ คุณไม่กลัวว่าฉันจะทำอะไรคุณบ้างเหรอ”

ซู่ มู่หยุนส่ายหัว

“เดิมทีฉันต้องการหลอกล่อคุณให้มา แต่แล้วฉันก็คิดว่าคุณไม่ใช่คนธรรมดาๆ และฉันยังมีชีวิตอยู่ได้เพราะคนรักของฉันเท่านั้น”

“หลังจากที่ฉันได้รับอิสรภาพกลับคืนมา ฉันพยายามที่จะสัมผัสถึงร่องรอยของคนรักของฉัน แต่ฉันไม่สามารถตรวจจับเขาได้เลย”

“เพราะฉะนั้นถ้าเขาตายจริง ฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องมีชีวิตอยู่อีกต่อไป”

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายจริงใจมาก เฉินผิงก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเพิ่มเติมอีก

“เดิมที มีสิ่งมีชีวิตที่กำลังจะตายอยู่ในห้องใต้ดินของตระกูลซู่ ข้าได้ยินมาว่าตระกูลซู่กำลังวางแผนที่จะใช้มันเพื่อสร้างหุ่นเชิดที่ทำจากหนังมนุษย์”

“แต่ฉันก็ช่วยเขาไว้ได้ทันที”

หลังจากพูดเช่นนี้ เฉินผิงก็รีบปล่อยซือหลี่หรานโดยมองด้วยสีหน้าสงบ

เนื่องจากทั้งสองคนได้พูดคุยกันอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ จึงไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องปิดบังอะไรอีก

อีกฝ่ายมีความกล้าหาญมากจริงๆ ที่เปิดเผยเรื่องของตระกูลซูต่อสาธารณะ

“โอ้?”

หลังจากได้ยินคำพูดของเฉินผิง ซู่มู่หยุนมองไปข้างหน้าและเห็นบุคคลที่เขาใฝ่ฝันอยากจะพบโดยไม่คาดคิด

“นี่…นี่มันคือ…”

มีท่าทางหวาดกลัวปรากฏบนใบหน้าของเขา และเขาจึงรีบวิ่งไปข้างหน้า

“คุณเอง… ฉันไม่คิดว่าคุณจะยังมีชีวิตอยู่ ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ของคุณมาก่อน!”

ซู่ มู่หยุนโยนตัวเองเข้าหาอีกฝ่ายและร้องไห้ออกมา ดูเหมือนว่าเธอจะซาบซึ้งใจจากใจจริง

เฉินผิงเดาคร่าวๆ ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนรักของอีกฝ่าย

เห็นได้ชัดว่าซีลิรานเคยถูกยัดเข้าไปในพื้นที่ของหอคอยบาเบลมาก่อน ดังนั้นออร่าทั้งหมดจึงถูกแยกออกไป เป็นเรื่องปกติที่อีกฝ่ายจะไม่สามารถตรวจพบซีลิรานได้

“ฉันไม่คาดคิดเลยว่าคุณจะช่วยคนรักของคุณด้วยการทำให้ทุกอย่างแย่ลง ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็ไม่ต้องพูดอะไรอีก บางทีเราอาจจะร่วมมือกันในอนาคตก็ได้นะ”

ซือหลี่หรานไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะปล่อยตัวเขาไปอย่างกะทันหัน เดิมทีเขากำลังได้รับการรักษาต่างๆ อยู่

เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาฟื้นตัวขึ้นมาก เขาต้องบอกว่าวิญญาณต้นไม้และสัตว์ประหลาดแห่งน้ำนั้นทรงพลังมากจริงๆ

ขณะที่เขากำลังจมอยู่ในความสุขนี้ จู่ๆ ก็มีใครสักคนดึงตัวเขาออกมา และมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามากอดเขาและร้องไห้ด้วยความขมขื่น

เมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนนั้นอย่างชัดเจน เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

“หยุนยุน…เยี่ยมมาก ฉันคิดว่าจะไม่มีวันได้พบคุณอีกแล้ว…”

“แต่คุณไม่ได้ถูกจับอยู่เหรอ? ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่ล่ะ?”

ตอนนี้ทั้งซือหลี่หรานและซู่มู่หยุนต่างสับสนอย่างมาก พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงมาพบกันที่นี่

“คนหนึ่งถูกขังไว้ในห้องใต้ดินของตระกูลซู ส่วนอีกคนถูกตระกูลซูขังไว้ พวกคุณสองคนเป็นคู่สามีภรรยาที่น่าสมเพชจริงๆ”

เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ โดยกล่าวว่าทั้งสองคนนี้โชคร้ายจริงๆ

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นสมาชิกของตระกูลซู และเป็นชายและหญิงที่หลงใหลกัน แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะถูกตระกูลซูที่โหดร้ายหยุดไว้

“เรื่องนี้มันซับซ้อนนะ สรุปคือ ฉันต้องบอกคุณเรื่องครอบครัวของคุณก่อน!”

ซือหลี่หรานรีบบอกทุกสิ่งที่เขารู้ ตอนนี้ร่างกายของเขากลับมาเป็นปกติแล้ว เขาจึงมีพลังที่จะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

ในตอนแรกตระกูลซูใช้กลอุบายบางอย่างเพื่อหลอกล่อเขาที่นี่ จากนั้นจึงจับเขาขังคุกโดยตรง

เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *


error: Content is protected !!