by ไม่รู้ว่าเสียงระเบิดคำรามดังไปไกลแค่ไหน บางทีอาจห่างออกไปหลายหมื่นเมตร ถ้ามีนักรบอยู่ที่นั่น พวกเขาคงสัมผัสได้ถึงคลื่นอากาศอันรุนแรงที่พัดเข้ามาในโลกนี้
รวนเจี้ยนหยวนถือดาบร้อยผีไว้ในมือ และคลื่นอากาศวงกลมก็ระเบิดออกมาจากใต้ร่างของเขา บีบอัดอาทิตย์ส่องแสงดอกบัวแดงของเซียงหยางจนสุดขีด
พลังงานสีดำสามารถกัดกร่อนทุกสิ่งที่มันปกคลุมอยู่
เซียงหยางกำหอกไว้ในมือแน่น และร่างกายของเขาก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า ไม่ว่าเงาผีจะปรากฏขึ้นทีละตัวมากเพียงใด พวกมันก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้เลย ในทางกลับกัน เขากลับทำลายเงาผีจำนวนมาก
ด้วยเทคนิคลับในการกักเก็บพลังงานภายในไว้ล่วงหน้า เซียงหยางไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความอดทนของเขา หากเขาต้องการ เขาสามารถสู้กับพี่น้องตระกูลหรวนทั้งสามต่อไปได้
แต่เห็นได้ชัดว่ายิ่งการต่อสู้กินเวลานานเท่าไร เซียงหยางก็จะยิ่งเสียเปรียบมากขึ้นเท่านั้น และเขาต้องรีบกำจัดศัตรูให้ได้
ในความเป็นจริง การอาศัยพลังของโล่เปลวไฟทำให้เซียงหยางไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการโจมตีของผีเหล่านั้น แต่ผีเหล่านี้จะทำให้พลังของโล่ป้องกันของเขาลดลง เขาต้องฆ่าผีทั้งหมดที่พุ่งเข้ามาต่อหน้าเขาทีละตัว
ทันใดนั้น รวนเจี้ยนหยวนก็หายตัวไป ร่างของเขาซ่อนอยู่ในหมอกสีดำอย่างสมบูรณ์ เหมือนกับผีที่ไม่สามารถรับรู้ได้
ในฐานะคู่ต่อสู้ เซียงหยางไม่มีทางรู้เลยว่ารวนเจี้ยนหยวนจะปรากฏตัวมาจากที่ใด
“ฮึ่ม เจ้าช่างขี้ขลาดจริงๆ เจ้าคิดว่านี่เป็นเพียงเกมระหว่างเด็กๆ รึไง” เซียงหยางจ้องมองหมอกดำด้วยความระมัดระวัง เขาชูมือขึ้นและโบก หอกเพลิงนับสิบเล่มพุ่งเข้าไปในหมอกดำ
ในเวลาเดียวกัน พลังเปลวไฟจำนวนมากก็รวมตัวกันอยู่ในดวงตาของเซียงหยาง ทำให้เขาสามารถมองทะลุความว่างเปล่าได้
“ไม่ว่ากลอุบายของคุณจะเป็นอะไรก็ตาม จงแยกย้ายกันไป!” เมื่อเซียงหยางเห็นว่าหอกเพลิงไม่ได้ผลกับหมอกดำ เขาก็คุกเข่าลงครึ่งหนึ่งกับพื้นและตบพื้นด้วยมือขวา
เสาไฟอันทรงพลังหลายสิบต้นพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ในเวลาเดียวกัน ลูกบอลไฟอันทรงพลังก็พุ่งผ่านร่างของเซียงหยางและระเบิดขึ้นอย่างกะทันหันราวกับคลื่นกระแทก
หมอกสีดำถูกทำลายด้วยพลังของเปลวไฟ และขอบเขตของหมอกก็หดตัวลงอย่างรวดเร็ว
แต่ในขณะนั้นเอง รวนเจี้ยนหยวนถือดาบร้อยผีพุ่งออกมาจากหมอกสีดำ ด้วยดาบคมกริบที่ดูเหมือนจะสามารถตัดผ่านท้องฟ้าและพื้นดินได้ เขาตรงไปที่ศีรษะของเซียงหยาง
“เสียงหึ่งๆ–”
หอกในมือของเซียงหยางเปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็ว ปิดกั้นเส้นทางของดาบร้อยผี ดาบและหอกปะทะกัน ทำให้เกิดเสียงหึ่งๆ อย่างรุนแรง
หลังจากการโจมตีครั้งหนึ่งล้มเหลว รวน เจี้ยนหยวนก็เตรียมถอยกลับเข้าไปในหมอกดำและวางแผนการสังหารครั้งต่อไป
“ถ้าเจ้าต้องการออกไป ก็อยู่ที่นี่ซะ! มัดข้าด้วยเปลวไฟ!” เปลวไฟหลายสิบดวงกลายเป็นเชือกและมัดรวนเจี้ยนหยวนด้วยความเร็วสูงมาก
“ฮึ่ม เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถกักขังข้าไว้ที่นี่ได้ด้วยกลอุบายเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้งั้นหรือ ฝันไปเถอะ!” รวนเจี้ยนหยวนเหยียดมือออก และหมอกสีดำก็กลายเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ ซึ่งทำลายเชือกไฟจำนวนสิบกว่าเส้นให้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
จากนั้นฝ่ามือสีดำก็ตบอย่างกะทันหัน ทำให้พลังแสงตะวันดอกบัวแดงของเซียงหยางถูกกดทับอีกครั้ง
หมอกสีดำและพลังแห่งเปลวเพลิงบนท้องฟ้าปะทะกันอย่างต่อเนื่อง ทำลายล้างกันและกันและเกิดใหม่ นั่นหมายความว่าเซียงหยางและพี่น้องตระกูลรวนทั้งสามกำลังต่อสู้กัน
“ฉันจะมาช่วยคุณเอง!” เสียงของ Mo Li ดังขึ้นอย่างดัง เธอพุ่งเข้ามาจากระยะร้อยเมตร ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยพลังภายในอันทรงพลัง
“พลังอันแข็งแกร่ง – ชาร์จหมัด – ทำลายเมือง!” ยังคงเป็นท่าเดิม แต่คราวนี้ หมัดของ Mo Li เร็วขึ้นและเธอมีความมุ่งมั่นมากขึ้น
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com