by ใช่ แค่มองคนงี่เง่า ราวกับหัวเราะเยาะเธอที่คุยกันตอนเธอหลับ
ต่อมาเธอมองเห็นความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอและตัวตนของเธอเองอย่างชัดเจน เธอสามารถทำหน้าที่เป็นคู่รักกับเขาได้ตามคำขอของเขา
ฉันไม่กล้าที่จะจริงใจอีกต่อไป
เวลาผ่านไปเร็วมากเมื่อคุณคิดถึงเรื่องนี้ เมื่อเธอพบเขา เธอยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อายุต่ำกว่ายี่สิบปี และตอนนี้เธอก็เป็นนักเรียนปีสามแล้ว
สำหรับเขา อาชีพของเขายิ่งใหญ่ขึ้น และเขาก็มีความเป็นผู้ใหญ่ เซ็กซี่ และมั่นคงมากขึ้น
มีคนชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ
แล้วเธอล่ะ?
เธอโตแล้วด้วย
มีหลายคนที่ชอบเธอ
แต่เธอกลับไม่กล้าเปิดใจรักอีกครั้ง
เธอกลัวที่จะถูกทำร้ายอย่างไร้ความปราณีอีกครั้ง
จริงๆ แล้ว ไม่สำคัญว่าคุณจะอยู่คนเดียว คุณก็เป็นอิสระ
ดิงดอง……
ทันใดนั้นกริ่งประตูก็ดังจากด้านนอกห้องโถงเข้าสู่ห้องนอน
หนิงเรือนร่วนหยิบโทรศัพท์มือถือข้างตัวมามองดูตอนเจ็ดโมงเย็นน่าจะเป็นผู้ช่วยของเธอที่นำอาหารเย็นมาให้เธอ
เธอถอดมือของ Fu Yuzhi ออกจากเอวของเธอ ลุกจากเตียง พันผ้าเช็ดตัวรอบตัวเธอแล้วเดินไปเปิดประตู
โดยไม่คาดคิด ประตูเปิดออก และซีเหลียนก็ยืนอยู่ที่ประตู
สีเหลียนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เรือนเรือน ฉันรู้ว่ามื้อเย็นกินอะไรมากเกินไปไม่ได้ และห้ามจับต้องของมันๆ ฉันทำเอง ฉันทำสลัดผักผลไม้ไว้กินเป็นเพื่อนเธอด้วย…”
ไม่มีคำว่า “กิน”
“ยังไม่ถึงเวลาเหรอ?” หนิงเรือนเรือนดึงเธอเข้าไปในห้องแล้วล็อคประตู “หมดเวลาแล้ว ฉันจะต้องเติมสารอาหารสักหน่อย”
หนิงเรือนเรือนไม่ได้รู้สึกเขินอายเลย เธอหยิบสลัดของศรีเหลียนมานั่งที่โต๊ะแล้วเริ่มกิน
สีเหลียนก็นั่งคุยกับเธอเช่นกัน “เรือนเรือน…”
หนิงเรือนเรือนกล่าวว่า “หือ?”
ทุกคนมีแนวโน้มที่จะนินทา
ซือเหลียนก็ไม่มีข้อยกเว้น
เธอยืดคอและมองเข้าไปในห้องด้านใน “นั่นใคร ฉันจำได้ไหม”
หนิงเรือนเรือนกินสลัดโดยไม่เงยหน้าและพูดอย่างคลุมเครือว่า “ฉันรู้จักเธอ”
ซือเหลียน “นั่นใครน่ะ?”
หนิงเรือนเรือนกล่าวว่า “ฉันบอกว่าปกติเธอไม่นินทาอะไรแบบนี้หรอก เกิดอะไรขึ้นวันนี้?”
ซือเหลียน “ปกติฉันไม่นินทาเพราะไม่มีอะไรมานินทาได้ วันนี้แตกต่างออกไป ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าผู้ชายแบบไหนที่จะดึงดูดสายตาของหนิงดาราผู้ยิ่งใหญ่ของเราได้”
หนิงเรือนเรือนกล่าวว่า “ลองไปดูห้องดูไหม?”
ซือเหลียนอยากจะไปดูมัน แต่เขาบอกว่า “มันไม่ดี…”
หนิงเรือนเรือนกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ไปดูสิ ถึงเขาจะไม่มีเสื้อผ้าแต่ตอนที่ฉันลุกขึ้นเมื่อกี้ฉันก็ไม่ได้ห่มผ้าให้เขาด้วย”
ซือเหลียนจ้องมองเธอ “คุณต้องการให้ฉันมีตาเข็ม”
หนิงยิ้มเบา ๆ “เขามีรูปร่างที่ดีจริงๆ ถ้าเห็นก็ไม่เสีย”
สีเหลียนมองดูรอยบนคอของหนิงเรือนเรือน และคิดว่าพวกเขาบ้าแค่ไหน “ฉันเดาว่าไม่เพียงแต่เขามีรูปร่างที่ดีเท่านั้น แต่คุณควรพอใจกับเขาในทุก ๆ ด้าน”
หนิงเรือนเรือนกล่าวว่า “พอประมาณ”
สีเหลียน “บอกความจริง”
หนิงเรือนเรือนกล่าวว่า “เทคโนโลยีด้านนั้นดีจริงๆ”
ซือเหลียน “ใครล่ะ? บอกฉันหน่อยสิ ฉันเริ่มสงสัยเกี่ยวกับบุคคลนี้มากขึ้นเรื่อยๆ”