Home » บทที่ 6142 ฉันไม่คัดค้าน!
Amazing Son in Law เย่เฉิน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
Amazing Son in Law เย่เฉิน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 6142 ฉันไม่คัดค้าน!

เย่ เฉิน เข้าไปดูและพบว่าคนไข้ชื่อซุนเค่อ เขาเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเพราะถูกรถชน เขามีรอยฟกช้ำที่กระดูกอ่อนหลายครั้งและมีอาการบาดเจ็บที่ผิวหนัง แต่ไม่มีอาการบาดเจ็บใดๆ จึงไม่มีอาการบาดเจ็บใดๆ ดูเหมือนจะเป็นปัญหาใหญ่

เย่เฉินถามเขาว่า: “อาการป่วยของชายคนนี้ไม่ร้ายแรง ไม่จำเป็นต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลใช่ไหม? ให้สังเกตเขาในห้องฉุกเฉินไม่ได้หรือ”

ดร. พิตต์ พูดอย่างรวดเร็ว: “คุณเย่ คุณไม่รู้อะไรเลย ซุนเค่อ คนนี้เป็นผู้ช่วยของ เฉิน จือหมิน เฉิน จือหมิน เป็นลูกเขยของตระกูลอัน และมีชื่อเสียงมากในนิวยอร์ก ในเวลานั้น เฉิน จือหมิน โทรหาประธานโรงพยาบาล ประธานให้ความสนใจเป็นพิเศษ และขอให้เขานำเขาไปที่แผนกผู้ป่วยรวมบนชั้น 17 เพื่อรับการรักษาและพักฟื้นอย่างเหมาะสม”

เย่เฉิน ขมวดคิ้วทันที: “คุณพูดอะไร เฉิน จือหมิน ลูกเขยของอัน?”

“ครับ!” ดร.พิตต์ พยักหน้าหนักๆ “นั่นเขาเอง!”

เย่เฉิน กัดฟันโดยไม่รู้ตัวทันทีและกำหมัดเสียงดัง

ดูเหมือนว่าในบรรดาสามคนในวอร์ด 1707 เมื่อกี้นี้ มีคนหนึ่งชื่อผู้บาดเจ็บที่ถูกพาเข้ามาก่อนหน้านี้ อีกคนคือลุงจงหยง ในสี่กระทง และคนที่สามคือลุงของเขา เฉิน จือหมิน!

ก่อนหน้านี้ อันเจีย เพียงสงสัยอย่างมากว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเขา แต่ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน

อย่างไรก็ตาม วันนี้เขาปรากฏตัวที่นี่พร้อมกับ ลุงจงหยง จริงๆ

นี่เป็นการยืนยันอย่างสมบูรณ์ว่าเขาเป็นตัวแทนนอกเครื่องแบบของสมาคมโป่ชิง!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่เฉิน ก็เยาะเย้ยและคิดกับตัวเอง: “ดูเหมือนว่า หวู่ เฟยหยาน อยากจะได้ ซื่อฟาง เป่าจวง ในครั้งนี้จริงๆ และส่ง เฉิน จือหมิน และลุงจงหยง มาที่นี่”

ดังนั้น เย่เฉิน จึงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาแล้วส่งข้อความถึงปู่ของเขา เนื้อหาคือ: “คุณปู่ มีหลักฐานแน่ชัดว่า เฉิน จือหมิน เป็นสมาชิกของสมาคมราชวงศ์ชิง ตอนนี้ฉันมีโอกาสที่จะฆ่าเขาแล้ว คุณคิดว่าฉันควรฆ่าเขาหรือไม่?”

ณ ตอนนี้.

หยานจิง, จีน

เป็นเวลาเช้าตรู่ในหยานจิง และ อัน ฉีซาน ก็ตื่นแต่เช้า แต่งตัวเรียบร้อย และกำลังเตรียมเข้าร่วมกิจกรรมทางธุรกิจที่สำคัญมาก

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา อัน ฉีซาน พร้อมด้วยลูกชายคนโต อัน ฉงซิว ลูกชายคนที่สอง อัน ไคเฟิง และนักสืบชาวจีน หลี่ ย่าหลิน ได้ลงนามข้อตกลงความร่วมมือเชิงกลยุทธ์กับหน่วยงานรัฐบาลต่างๆ ในเมือง หยานจิง

สำหรับ อัน ฉีซาน เขารู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษและรอคอยที่จะกลับมาและมีส่วนร่วมในการก่อสร้างมาตุภูมิ

สำหรับเจ้าหน้าที่แล้ว การที่ชาวจีนโพ้นทะเลที่มีชื่อเสียงกลับมาลงทุนในจีนถือเป็นกรณีที่ดีเยี่ยมสำหรับความร่วมมือ และพวกเขาจะเร่งให้เกิดความก้าวหน้าอย่างเต็มใจ

ดังนั้นประสิทธิภาพของการลงนามความร่วมมือจึงรวดเร็วมาก และมีการลงนามสัญญาทางธุรกิจชุดหนึ่งทุกวัน

วันนี้ อัน ฉีซาน ได้ทำการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่อีกครั้ง ในนามของสายการบินจำนวนมากที่ควบคุมและลงทุนโดย อันเจีย เขาได้สั่งซื้อเครื่องบินโดยสารขนาดใหญ่ของจีนเกือบร้อยลำจากประเทศจีน

บริษัท ไชน่า คอมเมอร์เชียล แอร์คราฟต์ คอร์ปอเรชั่น ของจีน จำกัด ได้เชิญเขาให้บินระยะสั้นด้วยเครื่องบินโดยสารขนาดใหญ่ที่ผลิตในประเทศในเมืองหยานจิงเมื่อเช้านี้

อัน ฉีซาน ซึ่งแต่งตัวอลังการมาก เพิ่งออกไปพบลูกชายสองคนของเขาและหลี่ ย่าลิน เมื่อเขาได้รับข้อความจาก เย่เฉิน

ขณะที่เขาดูโทรศัพท์ จู่ๆ สีหน้าของเขาก็ตกตะลึงมาก ทันที เขาพูดกับคนสามคนที่อยู่รอบตัวเขา: “พวกคุณมาที่ห้องของฉันก่อน”

หลังจากนั้นเขาก็หันกลับมาและกลับไปที่ห้องของเขาโดยไม่รอให้ทั้งสามคนตอบ

พวกเขาทั้งสามไม่รู้ว่าทำไมจึงรีบตามไป

หลังจากปิดประตู อัน ฉีซาน ก็มองดูพวกเขาทั้งสามคน แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ หลี่ ย่าลิน แล้วพูดว่า: “ย่าลิน พวกคุณทั้งสามคนหมุนเวียนกันและไม่พูดอะไรเลย หลังจากการหมุนเวียนเสร็จสิ้น คุณเพียงแค่ต้อง บอกฉันทีถ้าคุณมีความคิดเห็นใด ๆ ยังไม่มีความคิดเห็นไม่ว่าคุณจะมีหรือไม่ก็ตามอย่าให้เหตุผลใด ๆ ”

พวกเขาทั้งสามยิ่งสับสนมากขึ้น หลี่ ย่าหลิน รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อน หลังจากอ่านแล้ว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าที่จะรอช้าและรีบส่งโทรศัพท์ให้ อัน ฉงชิว

อัน ฉงชิว ตกใจเมื่ออ่านจบและส่งโทรศัพท์ให้ อัน ไคเฟิง

อัน ไคเฟิง เบิกตากว้าง จากนั้นเขาก็ยื่นโทรศัพท์ให้ อัน ฉีซาน อย่างเงียบ ๆ จากนั้นถามด้วยเสียงต่ำ: “พ่อ ใครจะแสดงจุดยืนของเขาก่อน”

อัน ฉีซาน พูดอย่างใจเย็น: “ฉันจะแสดงจุดยืนของฉันก่อน!”

พวกเขาทั้งสามมองดูเขาอย่างรวดเร็วไม่กล้าหายใจ

การแสดงออกของ ฉีซาน เปล่งประกายด้วยร่องรอยของความโหดร้าย และเขาก็กัดฟันและพูดอย่างเย็นชา: “ฉันไม่คัดค้าน!”

8 thoughts on “บทที่ 6142 ฉันไม่คัดค้าน!

  1. ขอบคุณนายท่านที่อัพเดทให้แต่เช้า : เย่กงจื้อปกปิดตัวตนแต่ไม่เคยปกปิดแซ่ของตัวเองเลยแม้แต่ครั้งเดียว เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ใส่ศึกคนสุดท้ายของตระกูลอันกำลังจะถูกเย่เฉินกำจัด หวังว่าจะไม่ถึงตอนอวสานก่อนสิ้นปีนี้นะท่าน

    1. ปลายปีหน้าจะจบมั้ยครับท่าน เรื่องผูกปมไว้มากมาย เรื่องของแม่ ที่ยังไม่ตาย เรื่องนางๆข้างตัวจะลงเอยกับใคร คงไม่ใช่ประเภทรวบหมดได้แม้อยากจะให้กินรวบ 55555 ในระยะสั้นที่นิวยอร์คแม้จะสามารถกำจัดพู่ชิงหุ้ย 3 คนที่ รพ.ได้แต่ก็ไม่ง่ายกับลุงจงหย่วนที่กว่าจะพิชิตสำเร็จคงหลายตอนเปลี่ยน พ.ศ.แล้ว จากนั้นต้องรีบเผ่นหนีห่างหวูเพยเยี่ยน ไปกับลุงโจว แต่ช่วงนี้เรื่องกระชับขึ้นมาก ช่วงที่แล้วลากยาวจนเปลี่ยนเป็น 3 วัน 7 วันอ่านทีเรื่องยังไม่ข้าม 1 คืน จริงๆมานิวยอร์คยังไม่ได้ 7 วัน เลยครับ

  2. กลัวเหมือนพรหมลิขิต ยืดจนเอียนแล้วตัดจบดื้อ ๆ 555555

    1. กลัวเป็นเยี่ยงนั้นเหมือนกัน บทจะยืดยาดก็อธิบายมีแต่น้ำแต่ก็ไปผูกปมเพิ่มอีกหลายปมยืดจนน่าเบื่อ กลัวจะจบแบบขมวดปมแล้วตัดทิ้งไปดื้อๆ แบบว่าขี้เกียจแก้ตามแก้ไม่หมด 5555

  3. ตามนิยายสไตล์นี้ต้องรอออกไปต่างโลกก่อนมั้งครับ 555

  4. ตราบใดที่ เย่กงจื่อ ผู้ประพันธ์ยังสุขภาพดี, ยังมีรายได้จากการเขียนบท, ยังมีข้อมูลอันสลับซับซ้อน และ ฯลฯ เรื่องนี้ อาจถึง 10,000 ตอน ทุกท่านจะอยู่ได้อ่านจนจบหรือไม่ โดยเฉพาะท่านสูงวัย ขอให้ทุกท่านรักษาสุขภาพ สวัสดีปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงนะครับ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *