by นิ้วของเขาประสานกับเธอ ร่างกายของเขาปกคลุมเธอ และริมฝีปากของเขาจูบผิวหนังของเธอราวกับกำลังบูชาเขา “ยังไม่เพียงพอ…ยังห่างไกลจากเพียงพอ…” ”
เสียงเย็นชาพึมพำแบบนี้ เขาแค่อยากให้เธอมากกว่านี้ และความกลัวที่เหลืออยู่ในใจก็อยากจะเติมเต็มเธอ
แม้ว่าตอนนี้เธอจะอาศัยอยู่ตรงหน้าเขา แต่เธอก็รู้ว่าเขากลัวแค่ไหน! กี่ครั้งแล้วที่ฉากที่เธอเกือบตกบันไดปรากฏต่อหน้าต่อตาเขา!
โชคดีที่เขาจับเธอได้!
โชคดีที่เขาดึงเธอกลับเข้ามาในอ้อมแขนของเขา!
โชคดีที่เธอปลอดภัย!
“ยัง…” เขาเรียกชื่อเธอเสียงแหบแห้ง ชื่อนี้เหมือนถูกเผาจนติดกระดูกและเลือด และเป็นชื่อที่จะตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดไป…
Ling Yiran ไม่รู้ว่า Yi Jinli ต้องการเธอกี่ครั้ง สุดท้าย เธอก็เหนื่อยมากจนหลับไป
เขาใช้นิ้วดันผมหน้าม้าที่เปียกบนหน้าผากของเธอออกเบาๆ แล้วจูบหน้าผากของเธอ “ไม่มีใครทำร้ายคุณได้ และไม่มีใครสามารถฆ่าคุณได้ ฉันจะไม่อนุญาต”
เขาพูดแล้วอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำด้วยความรัก
เขาล้างร่างกายของเธอเบา ๆ ด้วยการเคลื่อนไหวเบา ๆ เธอยังคงหลับอยู่และใบหน้าที่ชัดเจนของเธอก็ดูมีเสน่ห์มากภายใต้แสงอันนุ่มนวลของห้องน้ำ
และร่างกายของเธอก็ถูกปกคลุมไปด้วยร่องรอยของเขาอีกครั้ง ราวกับพิสูจน์ว่าเธอเป็นของเขา!
“อี้หราน ฉันก็เป็นของคุณเหมือนกัน” เขาพึมพำ เช็ดร่างของเธอเบาๆ แล้วกอดเธอกลับลงไปที่เตียง
เธอนอนหลับสนิท แต่เขากลับไม่ง่วงเลย
ฉากที่เธอเกือบจะล้มลงชั้นล่างในวันนี้มักจะทำให้เขานึกถึงมันเป็นครั้งคราว
ความเจ็บปวดรวดร้าวในหัวใจของเขาในขณะนั้นทำให้เกิดความรู้สึกคุ้นเคยอย่างมาก ราวกับว่าเขาเกือบจะสูญเสียเธอไปเช่นนี้มาก่อน
เหมือนกับกาลครั้งหนึ่ง เธออยู่ตรงหน้าเขาอย่างชัดเจน แต่เขาจับเธอไม่ได้!
เมื่อไหร่กันแน่? ทำไมเขาจำไม่ได้?
หรือ…มันเป็นสิ่งที่เขาลืมไปในความทรงจำที่หายไป? ในความทรงจำนั้นทุกคนต่างบอกว่าเธอตกลงไปในทะเลโดยบอกว่าเธอบังเอิญตกลงไปในทะเล
เธอตกลงไปในทะเลเพื่อหนีจากเขาเหรอ? เป็นเพราะคุณไม่อยากอยู่กับเขาเหรอ?
ยี่ จินหลี่ หลับตาลง มองไปที่ใบหน้าที่กำลังหลับไหลของคนที่อยู่ข้างๆ เธอ และเอานิ้วแตะแก้มเธอเบาๆ
ในขณะนี้ คิ้วของ Ling Yiran ขมวดคิ้วเล็กน้อย และดูเหมือนเขาจะพึมพำอะไรบางอย่าง ราวกับว่าเขากำลังพูดในขณะหลับ
เขาอยากฟังสิ่งที่เธอพูดแต่น้ำเสียงของเธอคลุมเครือเกินไป หลังจากฟังอยู่นาน เขาก็นึกออกเพียงคำว่า “อาจิน” เท่านั้น
เธอฝันถึงเขาหรือเปล่า? ดวงตาของ Yi Jinli หรี่ลง แต่แล้วคิ้วของเธอก็ขมวดขึ้นเรื่อย ๆ หัวของเธอยังคงส่ายจากด้านหนึ่งไปอีกด้านและมีเหงื่อบาง ๆ บนหน้าผากของเธอราวกับว่าเธอกำลังพยายามกำจัดฝันร้ายบางอย่าง
เธอ… ฝันร้ายหรือเปล่า? แล้วฝันร้ายนี้ยังเกี่ยวข้องกับเขาอีกเหรอ?
มือของ Yi Jinli จับไหล่ของ Ling Yiran โดยไม่รู้ตัว
ทันใดนั้นเสียงของเธอก็ดังขึ้น และในที่สุดเขาก็ได้ยินสิ่งที่เธอพูดชัดเจน แต่เพราะเขาได้ยินชัดเจน หัวใจของเขาจึงจมลงในทันที
สิ่งที่เธอพูดคือ… “ไม่ อาจิน ฉันไม่อนุญาตให้คุณทำเช่นนี้… ไม่… ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณ ฉันจะไม่…”
เขา…ทำอะไร? แล้วเธอจะไม่ยกโทษให้เขาเหรอ?