“ป๊ากลับมาแล้ว”
“พ่อกลับมาแล้ว”
Xiao Chulin ตะโกนอย่างตื่นเต้น บางทีอาจเป็นเพราะเธอคิดถึงเธอมากเกินไป หรืออาจเป็นเพราะเธอประหลาดใจ น้ำตาจึงไหลออกมาจากดวงตาของคนตัวเล็ก
เขาจับมือของ Tang Yun เด้งขึ้นและลง ตะโกนไม่หยุด พ่อกลับมาแล้ว
โดยไม่รู้ตัว ดวงตาของ Tang Yun ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเช่นกัน
ใช่ เธอเองก็ได้ยินเช่นกัน
มันเป็นเสียงของเขาจริงๆ
เป็นเสียงของผู้ชายคนเดียวที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรง
นอกจากนี้ยังเป็นเสียงเดียวของชายที่สัมผัสเนื้อแนบเนื้อกับเธอ
เขายังไม่ตาย
เขากลับมาอีกครั้ง
เมื่อเผชิญกับความสุขของ Chu Lin ร่างกายที่บอบบางของ Tang Yun ก็สั่นเล็กน้อย
เธอยิ้มอย่างตื่นเต้นและพยักหน้าทั้งน้ำตา “เอิน เซียวหลิน พ่อของคุณกลับมาแล้ว”
“เขากลับมาแล้ว.”
หญิงชรา Chu ก็หัวเราะเช่นกัน “เด็กเหลือขอคนนี้โชคดีจริงๆ”
“มันยังไม่ตาย”
“ฮ่าฮ่า”
“เขาเป็นคนที่บรรพบุรุษของหยุนหยางเลือก ถ้าเขากลับมาโลกก็จะได้รับความรอด”
ความสิ้นหวังและความกลัวก่อนหน้านี้ถูกกวาดล้างไป
ในสายตาเก่าของนาง Chu ความหวังก็ลุกโชนขึ้น
อย่างไรก็ตามขอให้มีความสุข
ความจริงจังบนใบหน้าของหญิงชราไม่ได้หายไปมากนัก
“ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เสี่ยวฟานแข็งแกร่งแค่ไหน?”
“คุณรับมือกับวิกฤตินี้ได้ไหม”
“หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี”
หญิงชราอธิษฐานในใจ
Tang Yun รู้สึกกังวลอย่างช่วยไม่ได้
“คุณย่าชู ฉันจะไปช่วยเขาได้อย่างไร” Tang Yun พูดอย่างกังวล
หญิงชรา Chu หัวเราะทันที“ ทำไมคุณถึงทำตัวห่างเหินมาโดยตลอด คุณรู้เมื่อไหร่ว่าคุณห่วงใยคนอื่น”
ใบหน้าสวยของ Tang Yun แดงเล็กน้อย
หญิงชรา Chu ยิ้มและส่ายหัว “นั่นคือสิ่งที่เป็นอยู่ในโลก เฉพาะเมื่อคุณทำของหาย คุณรู้จักรักษามันไว้”
“หยุนเอ๋อ เจ้าควรเผชิญหน้ากับความสัมพันธ์ระหว่างเจ้ากับเสี่ยวฟานด้วย”
“ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีใครรู้ว่าอุบัติเหตุครั้งต่อไปจะมาเมื่อไหร่?”
“เรื่องช่วยอะไรคุณยังไม่อยากไป”
“การต่อสู้ที่นั่นเกินกว่าที่คุณจะรับมือได้อยู่แล้ว”
หญิงชรา Chu เงยหน้าขึ้นและมองไปทางภูเขาคุนหลุน
ที่นั่น ลมและเมฆเคลื่อนตัว ฟ้าร้องและฟ้าแลบก็ดังขึ้น
ดูเหมือนว่าการต่อสู้ในวันโลกาวินาศที่จะกำหนดความเป็นและความตายของโลกกำลังก่อตัวขึ้นแล้ว