หลิงยังคงตกตะลึง หลักฐาน? จะพิสูจน์ได้อย่างไร? !
แต่วินาทีถัดมา เธอมองไปที่วิธีที่เขาจ้องมองมาที่เธอ แต่ดูเหมือนจู่ๆ ก็เข้าใจอะไรบางอย่าง เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และยกมือขึ้นโอบรอบคอของ Yi Jinli
จากนั้นเธอก็ยกกรามขึ้นเล็กน้อยและจูบที่ริมฝีปากของอีกฝ่าย
ริมฝีปากของเขาเย็นเล็กน้อย กลั้นลมหายใจซึ่งทำให้เธอรู้สึกสบายใจ จูบของเธอนั้นตื้นเขินมาก แค่แตะริมฝีปาก แต่สำหรับเธอแล้ว มันเป็นความคิดริเริ่มชนิดหนึ่ง
การเม้มริมฝีปากด้วยความรู้สึกรัก…นี่คือบทพิสูจน์ของเธอ พิสูจน์ว่าเธอรักเขามากแค่ไหน
แต่จูบแบบนี้ไม่เพียงพอสำหรับเขา
เมื่อเธอกำลังจะถอนจูบ มือขวาของเขาก็จับที่หลังศีรษะของเธอทันที และริมฝีปากของเขาก็กดริมฝีปากของเธออย่างแรง กลิ้งและดูด แงะเปิดหีของเธอ ฟัน ปลายลิ้นบีบ/เข้าไปในตัวเธอ ปากเรียกร้องความหวานของเธอทั้งหมด
เธอผงะไปกับการจูบที่กระทันหันและรุนแรง แต่ทันใดนั้น เธอก็หลงระเริงไปกับจูบของเขา
จูบนั้นลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าเขาต้องการขโมยทุกสิ่งจากเธอ เขายังคงจูบต่อไปจนกระทั่งเธอแทบจะหมดลมหายใจ
หลิงยังคงต้องการหยุดโดยไม่รู้ตัว แต่เขาไม่ยอมให้เธอหยุด
เมื่อหัวของเธอออกห่างจากริมฝีปากของเขาเล็กน้อย ริมฝีปากของเขาจะประกบอีกครั้ง จับริมฝีปากของเธอและจูบเธออย่างหนาแน่น
เขายังคงจูบต่อไปจนริมฝีปากของเธอเจ็บ และเขารู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ และในที่สุดเขาก็จบการจูบ
“ไอ…ไอ…” ในที่สุดอากาศบริสุทธิ์ก็ถูกดูดเข้าไปในปอด และหลิงก็ยังสำลักไม่ได้ หายใจเฮือกใหญ่
“อาจิน เมื่อกี้เธอทำอะไรน่ะ…” อยู่ๆเธอก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงของเขาก่อนจะพูดจบ
“ยังไม่พอ… ยังไม่พอ… ยัง หลักฐานของคุณยังไม่พอ…” เขาพูดพร้อมกดปุ่มที่นั่งด้านข้างด้วยนิ้วของเขา และในพริบตา ด้านหลังของที่นั่งที่เธออยู่ นั่งไปข้างหลังกลายเป็นเก้าอี้เลานจ์
เนื่องจากเธอไม่ทันตั้งตัวและเข็มขัดนิรภัยที่รัดตัวเธอยังไม่ได้ปลดออก เธอจึงนอนลงด้วย
และร่างกายของเขาเคลื่อนตัวจากที่นั่งคนขับไปยังที่นั่งผู้โดยสาร โดยร่างกายส่วนบนตั้งตรง เขาถอดเนกไทที่คอออกจนหมด จากนั้นจึงปลดกระดุมเสื้อที่หน้าอกทีละเม็ด
ดวงตาที่ลึกและมืดของเขาจ้องมองมาที่เธอตลอดเวลา และดวงตาคู่นั้นก็มีความปรารถนาอย่างเห็นได้ชัด
หลิงยังคงผงะอยู่ เขา… ไม่น่ามีแผนจะมาอยู่ในรถคันนี้เลย…แม้ว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์กันไปแล้ว แต่เธอก็ไม่รังเกียจที่จะมีมันกับเขาอีก เพราะยังไงเธอก็รักเขา
แต่ขณะนี้เขาอยู่ในรถและยังอยู่ในที่สาธารณะแม้ว่าจะไม่มีใครอยู่รอบ ๆ ในขณะนี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีใครอยู่ชั่วขณะหนึ่ง!
ถ้ามีคนสงสัยและเดินไปที่รถเพื่อดู… เธอคงนึกภาพไม่ออก บางทีมันอาจจะเป็นข่าวพาดหัวในตอนนั้นก็ได้
“อาจิน!” หลิงยังคงต้องการปลดเข็มขัดนิรภัยและลุกขึ้นนั่ง
มีเพียงมือของเธอเท่านั้นที่จับหัวเข็มขัดนิรภัย และมือของเขาก็ปิดหลังมือของเธอแล้ว “ทำไม คุณไม่เต็มใจที่จะพิสูจน์มันหรือ”
“ไม่ได้เต็มใจ แค่อยู่ที่นี่…” ร่างกายของเธอสั่นสะท้านทันที และเสียงที่เหลือของเธอดูเหมือนจะติดอยู่ในลำคอของเธอ
เมื่อ “คลิก” และเสียงปลดเข็มขัดนิรภัย นิ้วของเขาก็ฉีกไหล่กระโปรงของเธอแล้ว และริมฝีปากของเขาก็จูบไหล่และไหปลาร้าของเธอ… ..
จูบที่แผ่วเบาและแผ่วเบายังคงร่วงหล่นลงมา และเขาพึมพำ “คุณเพิ่งยอมรับว่าคุณเองก็มีความปรารถนา/ความปรารถนาในตัวฉันเหมือนกันใช่ไหม แสดงให้ฉันดู บอกให้ฉันรู้ว่าคุณต้องการฉันมากแค่ไหน!” “
“แต่นี่มันในรถหรือบนภูเขา…” ผิวกายของเธอเปลี่ยนเป็นสีชมพูดูน่าดึงดูดใจเป็นพิเศษ
“แล้วไง” เขาพูดเสียงต่ำ ในตอนนี้ เขาแค่ต้องการเป็นเจ้าของเธอ ครอบครองเธอ ราวกับว่าด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่ทำให้เขาสงบความกังวลลงได้