ตรงกลาง Jiang Xiaobai ไปที่บ้านของ Qian Baobao และทานอาหาร
ก่อนออกเดินทาง Jiang Xiaobai เชิญครอบครัวของ Song Hanbin ไปทานอาหาร
วันรุ่งขึ้นกลุ่มก็เริ่มออกเดินทางสู่เมืองหลวงแห่งเวทมนตร์
หลังจากที่มาถึงเมืองหลวงแห่งเวทมนตร์แล้ว Jiang Xiaobai ก็หยุดกล่าวสุนทรพจน์บนเวที เขาติดต่อโรงเรียนทั้งหมด 6 แห่ง และซ่งซินเป็นผู้ส่งโรงเรียนทั้งหมด
ไม่ต้องพูดถึง การปรากฏตัวของซ่งซินนั้นสูง บรรยากาศในที่เกิดเหตุไม่ได้เลวร้ายไปกว่าบรรยากาศของคำพูดของเจียงเสี่ยวไป๋ และแม้แต่น้อยนิด
หนึ่งเดือนหลังจากออกมา เจียงเสี่ยวไป๋ก็ลงมือเดินทางกลับไปยังหลงเฉิงในที่สุด
หลังจากมาถึงหลงเฉิงแล้ว Jiang Xiaobai ไม่ได้ไปที่อาคาร Huaqing และถามพนักงานของบริษัทที่มารับเขาโดยตรงเพื่อพาเขากลับบ้าน
เราไปเมื่อเดือนเมษายนและกลับมาต้นเดือนพฤษภาคมเมื่อเรากลับมา ตอนแรก “หญ้าดูห่างไกล แต่ไม่มีอะไร” แต่ตอนนี้ทุกอย่างก็ร้อนไปหน่อยแล้ว
ผู้คนบนท้องถนนสวมเสื้อผ้าที่สว่างกว่าเสื้อผ้าที่มีสัญญาณทุกปี ไม่ใช่ว่า โลกทั้งใบถูกครอบงำด้วยสีดำและสีเทา
จำนวนร้านค้าบนถนนก็เพิ่มขึ้นทุกปี และความหลากหลายของสินค้าก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
เมื่อ Jiang Xiaobai กลับบ้าน Cai Genhua และ Jiang Langlang กำลังดูทีวีบนโซฟาที่บ้าน
เมื่อเห็น Jiang Xiaobai กลับมา Cai Genhua ก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับว่าเจ้านายจับพนักงานที่ขี้เกียจ
“พี่เสี่ยวไป๋กลับมาแล้ว ผม…”
“นั่งสิ นั่งสิ คุณสามารถดูสิ่งที่คุณต้องการได้” เจียงเสี่ยวไป่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
เขายังนั่งข้าง ๆ และเอื้อมมือออกไปจับ Jiang Langlang
“ใช่ ah” Jiang Langlang ชี้ไปที่ทีวีและไม่รู้ว่าเขากำลังพูดถึงอะไร และ Jiang Xiaobai ไม่เข้าใจมัน Jiang Langlang อยู่ในอ้อมแขนของ Jiang Xiaobai ชั่วขณะหนึ่งและกำลังจะลงไปใต้ดิน
หลังวันส่งท้ายปีเก่าของปีนี้ Jiang Langlang ได้รับความช่วยเหลือจากใครบางคนและเรียนรู้ที่จะเดิน หลังจากวันเกิดของเขา ไม่ต้องพูดถึง เขาเดินไปมาที่บ้านทั้งวันและชี้ไปที่ประตูและอยากจะออกไปทั้งๆ ที่ไม่มีอะไร ทำ.
สาเหตุหลักเป็นเพราะ Yin Xiaojun พาเขาไปเที่ยว และเขารู้ว่าโลกภายนอกนั้นกว้างใหญ่มาก
อย่างไรก็ตาม Jiang Xiaobai วิ่งออกไปข้างนอกเป็นเวลาหนึ่งเดือน แต่เขาไม่มีอารมณ์ที่จะพาเขาออกไป ดังนั้นเขาจึงมอบ Jiang Langlang ให้กับ Cai Genhua
เขาเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ บอก Cai Genhua ว่าจะไม่กินตอนเที่ยงจากนั้นก็เข้าไปในห้องและผล็อยหลับไป
ตื่นมาอีกทีก็คืนแล้ว พอหลับไป รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก
พอลุกออกจากห้องก็พบว่าทุกคนกลับมาหมดแล้ว
ที่มุมห้องนั่งเล่น Yin Xiaojun และ Jiang Langlang กำลังเล่นกับของเล่นที่พวกเขาไม่รู้ว่าจะซื้อเมื่อไร ไฟในห้องของ Yin Xiaoyin เปิดขึ้นราวกับว่าพวกเขากำลังทำการบ้าน
เด็กคนนี้มักจะทำการบ้านทันทีที่เขาเรียนจบ
Yin Xiaojun น้องชายต่างออกไป เขาเริ่มเล่นเมื่อกลับจากโรงเรียน เมื่อเขาปิดทีวีในตอนกลางคืนและเตรียมเข้านอน เขาจะรีบทำการบ้าน
วันอาทิตย์ก็เหมือนกัน เล่นตอนกลางวันและทำการบ้านตอนกลางคืน
กล่าวคือ นักเรียนมีการบ้านน้อยลงในเวลานี้ หากพวกเขาเปลี่ยนรุ่นอนาคต Yin Xiaojun จะเป็นไปไม่ได้
Zhao Xinyi และ Cai Genhua กำลังทำอาหารอยู่ในครัว เมื่อเห็น Jiang Xiaobai ตื่นขึ้น Zhao Xinyi ก็เช็ดมือของเธอและออกจากห้องครัว
“เสี่ยวไป่ คุณหิวไหม รอสักครู่ อาหารเย็นจะพร้อมในไม่ช้า”
Zhao Xinyi นั่งถัดจาก Jiang Xiaobai และพูดด้วยรอยยิ้ม
เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วที่ Jiang Xiaobai จากไป ปรากฎว่าเมื่อทั้งสองอยู่ในที่ต่างกันพวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันเป็นเวลาหลายปีและพวกเขาไม่รู้สึกอะไรเลย
แต่ตอนนี้พวกเขาอยู่ด้วยกันแล้ว Jiang Xiaobai ได้ออกไปหลายปีแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะออกไปสองสามวัน Zhao Xinyi ก็คิดถึงเล็กน้อย
การเดินทางเพื่อธุรกิจแบบนี้เป็นเวลาหนึ่งเดือนทำให้ Zhao Xinyi คิดถึงเขามาก
“ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของคุณ คุณอยู่บ้านคนเดียว ดูแลเด็กสามคนนี้” เจียงเสี่ยวไป๋ตบมือของจ้าวซินยี่และพูดเบา ๆ
ผู้ชายที่ประสบความสำเร็จทุกคนมีผู้หญิงอยู่เบื้องหลัง ไม่มีอะไรผิด ถ้าไม่ใช่ Zhao Xinyi จะดูแลครอบครัวอย่างเงียบๆ
Jiang Langlang คนเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ Jiang Xiaobai เป็นกังวล สำหรับ Cai Genhua นั่นเป็นเพียงพี่เลี้ยงจะไม่มีใครโล่งใจที่จะให้เด็กที่โตกว่านี้อยู่ในมือของพี่เลี้ยง
หากสวนหลังบ้านของชายคนหนึ่งถูกไฟไหม้ เขาจะไม่มีความสงบสุข นับประสาทำงานด้วยความสบายใจ
“ไม่เป็นไรหรอก คุณไม่ได้บอกว่าราคาสูงขึ้นไปนานแล้วเหรอ โรงงานได้จัดทำแผนเงินอุดหนุนสำหรับพนักงานเพื่อการนี้ ฉันได้ยินมาว่าเป็นกรณีนี้ทั่วประเทศ”
จ้าวซินยี่กล่าว
“ในช่วงเวลานี้ ราคาเนื้อสัตว์ทุกชนิดได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเกือบสองเท่า เคยเป็นเนื้อมากกว่าหนึ่งชิ้น แต่ตอนนี้ได้เพิ่มขึ้นเป็นมากกว่าสองหยวน และสินค้าขนาดเล็กอื่นๆ ก็คล้ายคลึงกัน เทียบกับช่วงก่อนราคาก็ขึ้นแรงจนแทบเป็นราคาต่อวัน”
Jiang Xiaobai ฟังและรู้ในหัวใจของเขาว่านี่คือจุดเริ่มต้นของ “การพัฒนาราคา”
คืนนั้นคู่หนุ่มสาวแต่งงานใหม่ เช้าวันรุ่งขึ้น Jiang Xiaobai มาที่อาคาร Huaqing
Shi Sheng มาเป็นอันดับแรกและกล่าวว่าการล้างข้อมูลทางการเงินของบริษัทเสร็จสิ้นแล้ว
บริษัท Huaqing Holding Company ปัจจุบันเป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีสินทรัพย์มากกว่า 100 ล้านหยวนอยู่แล้ว แต่เนื่องจาก Huaqing Holding Company ไม่ใช่บริษัทจดทะเบียน จึงไม่จำเป็นต้องเปิดเผยข้อมูลทางการเงิน
นี้ยังไม่ได้คำนึงถึงมูลค่าแบรนด์บางส่วน และนั่นคือ มูลค่าสุทธิได้ถึงประมาณ 150 ล้าน
แน่นอนว่าในหมู่พวกเขา เงินกู้ธนาคารของอาคาร Huaqing ยังไม่ได้รับการชำระคืน แต่มันไม่รีบร้อน ยังไม่หมดอายุ
สัญญาเงินกู้ที่ลงนามในขณะนั้นเป็นเวลาสามปีและจะไม่หมดอายุจนกว่าจะสิ้นปีนี้
จากนั้น Shi Sheng ก็รายงานเกี่ยวกับกิจการล่าสุดของ บริษัท Jiang Xiaobai วางกองเอกสารไว้บนโต๊ะรอการลงนามทั้งหมด
จนกระทั่งหลังบ่ายสามโมง เจียงเสี่ยวไป๋ก็ประมวลผลเสร็จ ดูข่าวในหนังสือพิมพ์นับแต่เวลานี้
สิ่งแรกที่กระตุ้น Jiang Xiaobai คือ “แผนการดำเนินการสำหรับโครงการนำร่องในการเปิดตลาดการโอนตั๋วเงินคลัง” ซึ่งเป็นเอกสารที่ออกโดยกระทรวงการคลังด้านบน
ตั๋วเงินคลังเป็นพันธบัตรรัฐบาลที่ออกในปี 2524 กล่าวคือ ตั๋วเงินคลัง แต่ผู้คนไม่เต็มใจที่จะขายตั๋วดังกล่าวในขณะนั้น
หน่วยงานที่มีชื่อเสียงหลายแห่งตั้งทีมขายเพื่อขาย แต่ผลที่ได้ก็ไม่น่าพอใจนัก
ทุกครัวเรือนยากจนและไม่มีใครอยากใช้เงินไปกับสิ่งนั้น
ในเวลานั้น บางคนกล่าวว่า “ความยาก” มีอยู่สองอย่างในโลก อย่างหนึ่งคือการวางแผนครอบครัว และอีกประการคือการขายตั๋วเงินคลัง
ในหลาย ๆ ที่ พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องบังคับปันส่วนภายในระบบและภายในรัฐวิสาหกิจ เมื่อจ่ายค่าจ้างทุกเดือน ตั๋วเงินคลังส่วนหนึ่งจะถูกใช้เพื่อเพิ่มค่าจ้างซึ่งถือเป็นการซื้อ
ครอบครัวของ Jiang Xiaobai ยังมีตั๋วเงินคลังซึ่ง Zhao Xinyi ใช้คืนเมื่อเขาเริ่มเงินเดือน
บางบริษัทใช้ตั๋วเงินคลังเพื่อลดราคาในรูปแบบปลอมเพื่อขายผลิตภัณฑ์อัดรีด
คือการขายสินค้าในโรงงานที่มีตั๋วเงินคลังเป็นสกุลเงินเพื่อลดราคา
เนื่องจากราคาซื้อตั๋วเงินคลังแตกต่างกันไปในแต่ละสถานที่ จึงมี “ตลาดมืด” ทีละแห่ง ผิดกฎหมายแต่ไม่มีทางหยุดมันได้
จึงมีเอกสารนี้ “แผนปฏิบัติการนำร่องเพื่อเปิดตลาดการโอนตั๋วเงินคลัง”