เฉินเกอ ที่แท้ ฉันเป็นลูกเศรษฐี บทที่ 510
“เฮ้พี่ชาย!” ลู่หานโบกมือให้ชายหนุ่มที่เข้ามาและยิ้ม “เป็นคุณนั้นเอง…” ชายหนุ่มที่เข้ามายิ้มแล้ววางกระเป๋าสัมภาระลง เช่นเดียวกับที่มีโต๊ะว่างข้างๆ ลู่หาน ชายหนุ่มก็นั่งลงเช่นกัน “โชคชะตา ฉันเป็นคนเก็งกำไรมากเมื่อพูดบนรถไฟ ฉันต้องการขอบัญชี …