เฉินเกอ ที่แท้ ฉันเป็นลูกเศรษฐี บทที่ 530
“อืม?” เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ ต่างก็ตกใจและมองไปที่ลานบ้าน ฉันเห็นร่างหนึ่งเดินเข้ามาใกล้บ้านอย่างช้าๆ และข้างเขา ตามด้วยลูกสุนัขที่มีดวงตาสีเขียวเข้ม “เฉินเอ๋อ!” ด้วยแสงจันทร์ ในที่สุดฉันก็เห็นคนที่เข้ามาอย่างชัดเจน และทุกคนก็ถอนหายใจ …