คุณยายซีพูดอย่างอ่อนแอว่า “ตอนนี้คุณหลงรักเซียวเหลียนแล้ว คุณคิดว่าคุณและเธอจะคงอยู่ตลอดไป แต่เรื่องทางอารมณ์สามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างรวดเร็วและไม่มีใครสามารถพูดได้อย่างแน่นอน คุณเพียงแค่ต้องสัญญากับฉันว่าคุณจะ ใจดีกับเสี่ยวเหลียนในอนาคต… ..”
“คุณย่า หยุดพูดเถอะ ฉันจะขอให้หมอไปพบคุณทันที…” จู่ๆ ซื่อเหลียนก็สูญเสียการควบคุมและตะโกนว่า “หมอ เรียกหมอเร็วเข้า ช่วยเรียกหมอให้เร็วเข้าด้วย… .. .. ”
คุณยายฮังกังวลกลัวว่าน้องสาวที่ดีของเธอจะไม่สามารถพูดจบได้ “เสี่ยวเหลียน ฟังคุณยายของคุณแล้วอย่าขัดจังหวะเธอ เราได้พบแพทย์แล้ว และแพทย์ที่เก่งที่สุดในเมืองเซียงเจียงก็มา ที่จะเห็นเธอ… . . .”
ยังมีคำพูดที่โหดร้ายยิ่งกว่านั้นอีกที่คุณยายฮังพูดไม่ได้ ทำไมเธอไม่อยากให้พี่สาวคนดีของเธอดีขึ้น น่าเสียดายที่เธอทำอะไรไม่ได้เพื่อช่วยเธอ
“ฉันไม่ฟัง ฉันไม่อยากจะฟัง…” ซือเหลียนคว้ามือของคุณยายซีแล้วจับที่หน้าท้องของเธอ “คุณย่า คุณไม่อยากให้ฉันคลอดหลานชายให้คุณเสมอไปหรือไง” กอดไหม ฉันจะบอกเธอ บอกฉันที ฉันอาจมีลูกอยู่ในท้องแล้ว อีกไม่กี่เดือน เธอก็จะได้อุ้มหลานที่อยากอุ้มที่สุด”
หลังจากได้ยินข่าวดีนี้ ดวงตาที่ไร้ชีวิตของคุณยายซีก็เต็มไปด้วยแสงจาง ๆ ทันที “เอาล่ะ ตกลง…”
ซือเหลียนกล่าวเสริมว่า “คุณยาย ฉันคิดว่าฉันอาจจะตั้งท้องกับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง หนุ่มหล่อพอๆ กับเอ คุณต้องเลือกชื่อของเด็กชายคนนี้…”
“ซือเหลียน ถ้าคุณไม่ฟังคุณยาย คุณจะไม่มีโอกาสรู้ว่าคุณยายต้องการบอกอะไรกับคุณ” Zhan Nanye คว้าตัว Si Lian และบังคับให้เธอสงบสติอารมณ์ “ฟังคุณย่าก่อน”
ซือเหลียนไม่อยากฟัง เธอรู้สึกว่าตราบใดที่เธอไม่ให้โอกาสคุณยายพูดจบประโยคเธอก็จะสามารถอยู่กับเธอได้ตลอดเวลา “คุณย่า… คุณช่วยได้ไหม” หลานชายของคุณคิดชื่อออกไหม?”
คุณยายสีสงบสติอารมณ์แล้วส่งเสียงออกมาในที่สุด “คุณย่ายังไม่คิดเรื่องชื่อใหญ่เลย คุณยายคิดแต่ชื่อเล่น ชื่อเล่นนี้ใช้ได้ทั้งเด็กชายและเด็กหญิง เรียกว่าผิงอัน”
ปิงอัน ชื่อที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา คุณยายสีไม่ได้หวังให้ลูกมีอนาคตไกล แต่หวังเพียงว่าลูกจะมีสุขภาพแข็งแรงและปลอดภัยตลอดชีวิต
“เอาล่ะ ทั้งเด็กชายและเด็กหญิงจะตั้งชื่อปิงอัน” เพื่อรักษาคุณย่าของเธอ ซื่อเหลียนใช้สมองของเธอในการหาหัวข้อ “คุณยาย ถ้าฉันให้กำเนิดลูกแฝด ชื่อเดียวคงไม่พอแน่ ได้โปรด” ช่วยฉันด้วย คิดชื่อเพิ่มอีกสองสามชื่อ…”
คุณยายสี “ถ้าเป็นแฝดกัน คนหนึ่งเรียกว่าผิงผิง อีกคนเรียกว่าอานอัน หรือบางทีอีกคนเรียกว่าผิงอัน อีกคนเรียกว่ามีความสุข”
สีเหลียน “เอาล่ะ ฉันจะมีลูกสี่คน ปิงปิง อันอัน ปิงอัน และแฮปปี้ ฉันอยากได้ชื่อทั้งหมดนี้ คุณยาย ช่วยฉันคิดต่อไปหน่อย ฉันจะให้กำเนิดมากมาย มากมาย” ลูกให้คุณอุ้ม… ..”
คุณยายซียกมือขึ้นอย่างยากลำบากและลูบหน้าของซื่อเหลียน “เหลียนตัวน้อยของฉันช่างเป็นเด็กโง่เขลา! คุณคิดว่าคุณจะเก็บคุณย่าไว้แบบนี้ได้ไหม?”
ซือเหลียนพยักหน้าด้วยความตื่นตระหนก “ใช่ คุณยาย คุณสัญญากับฉันว่าคุณจะอยู่กับฉันตลอดไป…”
“เซียวเหลียน ฉันขอโทษ!” มือของคุณยายซีเลื่อนลงมาอย่างอ่อนแรง “คุณย่าอยากอยู่กับคุณจริงๆ แต่คราวนี้คุณย่าอยากจะผิดสัญญาจริงๆ…”
ซือเหลียนส่ายหัวอย่างรุนแรง “คุณยาย อย่าพูดขอโทษฉันเลย คุณไม่เคยเสียใจกับฉันเลย ถ้าไม่ใช่เพื่อคุณ ฉันคงไม่ได้เป็นอย่างทุกวันนี้”
อย่างไรก็ตาม คุณยายซีเชื่ออย่างดื้อรั้นว่าเธอคือคนที่เสียใจกับซีเหลียน แม้ว่าชีวิตของเธอจวนจะจบลง เธอก็ยังไม่สามารถลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นได้ “เสี่ยวเหลียน คุณยายเสียใจด้วย คุณยายนั่นแหละที่ล้มเหลวในการปกป้องคุณ และนั่นคือสาเหตุที่คุณต้องทนทุกข์ทรมานมากมาย” ความเสียหายทำให้คุณไม่สามารถกลับบ้านได้เป็นเวลาหลายปี”-