แต่เย่หลิงเทียนพยายามแต่ไม่สามารถลอกเกล็ดออกได้สำเร็จ ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับ Ye Lingtian เนื่องจากเขาไม่สามารถทำได้ด้วยมือเปล่า เขาจึงยังคงใช้มังกรนกเซี่ยผู้ยิ่งใหญ่ได้ ด้วยความคมกริบของมังกรนกเซี่ยผู้ยิ่งใหญ่ ทำให้ภารกิจเล็กๆ น้อยๆ นี้ยังสามารถสำเร็จได้
เย่หลิงเทียนลอกเกล็ดสี่ชิ้นออกจากร่างของจิ้งจกถ้ำ เกล็ดแต่ละเกล็ดมีขนาดประมาณฝ่ามือ พวกมันรู้สึกหนักในมือของเขาและเนื้อสัมผัสของพวกมันก็เกือบจะเหมือนเหล็ก!
“ดูก่อนสิ สิ่งนี้หนักมาก!” เย่หลิงเทียนกล่าวพร้อมกับส่งเครื่องชั่งอีกสามอันให้กับโมหลี่และคนอื่น ๆ
โมลี่และคนอื่น ๆ หยิบมันขึ้นมาและตรวจสอบอย่างระมัดระวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเซียงหยาง เขาได้ดมกลิ่นมันอย่างระมัดระวังและพบว่ามันไม่ต่างจากสัตว์ป่าธรรมดามากนัก
“เนื้อสัมผัสมันแปลกมาก ถ้าคุณไม่บอกฉันล่วงหน้าว่ามันคืออะไร ฉันคงคิดว่ามันเป็นชิ้นเหล็ก” โมลี่ชั่งน้ำหนักและพูดด้วยรอยยิ้มแห้งๆ
เซียงหยางล้อเลียนโม่หลี่ว่า “โม่หลี่ เจ้าไม่แข็งแกร่งมากนักหรือ? ทำไมเจ้าไม่ลองดูว่าเจ้าดัดเกล็ดได้โดยตรงด้วยความแข็งแกร่งล้วนๆ ได้หรือไม่”
เมื่อได้ยินสิ่งที่เซียงหยางพูด โมหลี่ก็อยากจะลองดูเช่นกัน เธอไม่ได้ใช้พลังงานภายในของเธอ แต่อาศัยความแข็งแกร่งอันแข็งแกร่งของเธอเองเพื่อพยายามที่จะทำลายตาชั่งด้วยมือเปล่าของเธอ
อย่างไรก็ตาม เธอได้พยายามเต็มที่แต่ก็ไม่สามารถทำได้ และทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในรูปร่างของเกล็ดเท่านั้น
“ไม่ ไม่ ไม่! ฉันใช้พลังไปเกือบ 60% แล้ว ฉันยังงอมันไม่ได้เลย ไม่ต้องพูดถึงหักเลย แม้แต่เหล็กจริงก็ไม่มีความแข็งขนาดนี้” โมลี่กล่าวด้วยความตกใจ
เย่หลิงเทียนและคนอื่น ๆ ได้เห็นกระบวนการของโมลี่ที่พยายามทำลายเกล็ดเมื่อสักครู่ และพวกเขาก็เข้าใจถึงความแข็งของเกล็ดสีดำมากขึ้น
“พวกมันเป็นของดีทั้งนั้น! ฉันมั่นใจว่าถ้าเราเอาเกล็ดพวกนี้ออกไป เราก็จะขายได้ในราคาสูงลิ่วในตลาดภายนอก ประโยชน์ที่สำคัญที่สุดก็คือ เราทุกคนสามารถใช้เกล็ดสีดำในการตีขึ้นรูปชุดเกราะของเราเองได้” เซียงหยางพูดด้วยความตื่นเต้น
มีศพจิ้งจกถ้ำอยู่ใต้ดินหลายสิบตัว และเกล็ดเหล่านี้ก็เกินพอที่ Ye Lingtian และทีมของเขาจะใช้ได้
นอกจากนี้สิ่งที่พวกเขาเพิ่งทดสอบนั้นเป็นเพียงเกล็ดของกิ้งก่าธรรมดาเท่านั้น พวกเขาไม่มีเวลาตรวจสอบเกล็ดของราชาจิ้งจกขนาดยักษ์
“เกล็ดของกิ้งก่าธรรมดามันแข็งขนาดนั้น แล้วเกล็ดของราชากิ้งก่าจะแข็งได้ขนาดไหน?” เซียงหยางอดไม่ได้ที่จะพูด
เย่หลิงเทียนยิ้มและกล่าวว่า “คุณจะรู้ถ้าคุณลองดู!”
หลังจากนั้น Ye Lingtian ก็เดินตรงไปที่ร่างของ Lizard King และก้าวไป เขาไม่ได้ลอกเกล็ดออกทันที แต่เดินไปรอบ ๆ ร่างเพื่อตรวจดูสภาพของมัน
มีบาดแผลยาวอยู่ที่บริเวณหน้าท้องของร่างของราชาจิ้งจก ซึ่งถือว่าเป็นบาดแผลที่อาจถึงแก่ชีวิตได้ มันคือรอยที่ทิ้งไว้จากการฟันทำลายโลกชูร่าของเย่หลิงเทียน
เลือดสีดำไหลซึมออกมาจากบาดแผล ในเวลาเดียวกัน เมือกสีดำก็ไหลออกมาจากปากของ Lizard King อย่างช้าๆ ตกลงสู่พื้น และกัดกร่อนจนเป็นหลุมขนาดใหญ่บนพื้นดิน
เย่หลิงเทียนใช้มังกรนกเซี่ยผู้ยิ่งใหญ่ด้วยความระมัดระวัง และใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อเอาเกล็ดชิ้นหนึ่งออก