by เย่เฉินได้เตรียมการไว้แล้ว เขาจะรอเพียงครึ่งเดือนของคำขาดเพื่อเปิดใช้งานอาวุธนักฆ่าของเขาเพื่อกำจัดเผ่าพันธุ์ปีศาจให้หมดสิ้น
ในวันที่สิบห้า
เดิมทีเย่เฉินวางแผนที่จะดำเนินการในวันนี้ แต่เมื่อวันนั้นมาถึง เย่เฉินก็ลังเลอีกครั้ง
ในท้ายที่สุด เย่เฉินก็ตัดสินใจเลื่อนออกไปอีกหนึ่งวัน
ให้โอกาสสุดท้ายแก่กลุ่มปีศาจในการเอาชีวิตรอด หากพวกเขาล้มเหลวในการยึดครอง พวกเขาก็ทำได้แต่โทษตัวเองเท่านั้น! พวกเขาขอมัน
เผ่าปีศาจ ห้องประชุม
“วันนี้เป็นวันที่สิบห้าแล้วที่เด็กคนนั้นพูด ทำไมไม่เห็นปีศาจมาโจมตีเราเลย! เขากล้าดียังไง! เราตีกลับทุกครั้ง ความกล้าหาญของปีศาจถูกทำลายไปนานแล้ว เราผู้เป็น นักรบแห่งเผ่าอสูร หวาดกลัว!”
“พี่สามพูดถูก ฉันคิดว่าปีศาจตัวนี้แค่พูดจาหยาบคาย ฉันไม่กลัวลมแรงที่จะแวบวาบลิ้น!”
“พี่คนที่ห้า ฉันไม่คิดอย่างนั้น แค่เราไม่สามารถค้นหาที่มาที่เจาะจงของเด็กคนนั้นได้ ถ้าปีศาจและมนุษย์ร่วมมือกัน ก็จะมีผู้เชี่ยวชาญมากมายในเผ่าพันธุ์มนุษย์ มันคงจะแย่ถ้า มนุษย์ก็มีส่วนร่วมด้วย” ความชอบธรรมของซีเหมิน
“สิ่งที่พี่ชายคนที่สองพูดนั้นไม่สมเหตุสมผล
เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน มีความเป็นไปได้สูงที่เหล่าปีศาจจะสร้างพันธมิตรกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ ส่วนเผ่าพันธุ์มนุษย์จะเข้ามาแทรกแซงหรือไม่ ก็ยากที่จะพูด
ตามรายงานจากหน่วยสอดแนม ปีศาจได้จัดกองทัพไว้ 5 กองทัพและประจำการอยู่ที่ด้านหลังของพื้นที่สู้รบ พวกมันสามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้ตลอดเวลา
ขณะนี้เราค่อนข้างขาดแคลนกองกำลังแนวหน้า และจำเป็นต้องเพิ่มกำลังทหารของเราอย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมพร้อมที่จะเติมกำลังทหารของเราได้ตลอดเวลาเพื่อแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น
พี่ชายคนที่สี่และน้องชายคนที่ห้า คุณควรจัดการเกณฑ์ทหารทันทีและรับสมัครนักรบมนุษย์ปีศาจ 300,000 คนโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในการสำรองรอบที่สอง พร้อมที่จะเสริมกำลังทหารที่ขาดแคลนในแนวหน้าได้ตลอดเวลา”
“ครับท่านหัวหน้า” ซีเหมินจือและซีเหมินซินปฏิบัติตามคำสั่งและจากไป
หัวหน้าเผ่าปีศาจ ซีเหมิน เหริน สั่งให้ผู้เฒ่าจำนวนมากจัดกองกำลังแยกกันเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการสู้รบครั้งใหญ่กับเผ่าปีศาจ
วันที่สิบหก,
แนวหน้าระหว่างเผ่าปีศาจและเผ่าปีศาจ
มีความเงียบทุกที่ หลังจากสถานการณ์ตึงเครียดเมื่อวานนี้ สงครามเชื้อชาติที่ควรจะเกิดขึ้นก็ไม่มีเกิดขึ้น มีความเงียบงันอย่างเลวร้ายทั่วทุกแห่ง เหล่าทหารปีศาจและนายพลไม่ได้รับคำสั่งใด ๆ ให้มาถึง รอรับออเดอร์.
การรอคอยสิ้นสุดลงแล้ว ทหารปีศาจและนายพลปีศาจต่างสูญเสียกันไปหมด พวกเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เมื่อใดก็ตามที่มีการสู้รบ พวกเขาจะแจ้งให้ทราบล่วงหน้าและเตรียมการล่วงหน้า
ดวงอาทิตย์ขึ้น แสงตะวันสีทองปกคลุมพื้นโลก และทุกที่ก็ส่องสว่างเป็นสีทองสดใส สายลมอ่อนโยน และวันที่สวยงามได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!
แต่สำหรับเผ่าปีศาจแล้ว ถูกกำหนดไว้ว่าไม่ใช่วันที่สวยงาม แต่เป็นวันสุดท้าย!
เย่เฉินได้นัดหมายกับเกากงแล้ว ถัดจากเขาคือเด็กผี เด็กปีศาจ และหุ่นศพกุยหวู่เทียน
เย่เฉินจัดการเรื่องนี้ในวันนี้ Gui Wutian รับผิดชอบภาคพื้นดินและส่งหุ่นซอมบี้ทั้งหมดออกไปเพื่อกวาดล้างเผ่าพันธุ์ปีศาจที่อยู่บนพื้น
ทารกผีมีหน้าที่เคลียร์ทางในอากาศ โดยมีธงเรียกวิญญาณสองข้าง มีหน้าที่เคลียร์ทางข้างหน้า โดยเฉพาะกวาดล้างปรมาจารย์แห่งเผ่าปีศาจ และแย่งชิงสมบัติ บ้านและทรัพยากรการฝึกอบรมอื่น ๆ เย่เฉินเองก็มุ่งความสนใจไปที่การทำความสะอาดสนามรบ
การต่อสู้ครั้งนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นการสังหารหมู่ฝ่ายเดียว พระภิกษุผู้แปลงร่างเป็นพระเจ้าหลายองค์ได้นำหุ่นจินดันและผีจินดานจำนวนมากเข้าโจมตีชนเผ่าปีศาจ-มนุษย์ซึ่งมีพลังการต่อสู้สูงสุดน้อยกว่าวิญญาณแรกเกิด แม้ว่าเผ่าปีศาจ-มนุษย์จะสามารถใช้ได้ก็ตาม พลังเวทย์มนตร์โดยกำเนิดของพวกเขาที่จะกลายเป็นการต่อสู้ของสัตว์ประหลาด
แล้วไงล่ะ?
ด้วยพลังการต่อสู้ที่เหนือกว่า ไม่ว่าทารกจะทำงานหนักแค่ไหนก็ตาม ผู้ชายที่แข็งแกร่งบางคนก็ไม่อาจเทียบได้ และนอกจากนี้ ชายผู้แข็งแกร่งคนนี้ยังมาที่นี่เพื่อปล้นทรัพยากรอีกด้วย