by “คุณได้ยินไหม?”
“คุณเป็นคนเดียวที่ต้องการเป็นเพื่อนกับมิสเตอร์หลูหรือเปล่า”
“มาที่นี่ จับพวกเขาและขังพวกเขาไว้สามวัน!”
“ถ้ามันเกิดขึ้นอีกฉันจะไม่ปล่อยให้ เขาไปซะ!”
ซาโต้ จงสุเกะออกคำสั่ง และทันใดนั้น ยามติดอาวุธหนักหลายคนก็เดินเข้าไปในห้องและพานักรบญี่ปุ่นมีหมิงออกไป
ปากของลู่เฟิงขยับ เดิมทีเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเห็นท่าทีของโซสุเกะ ซาโต้ ในที่สุดเขาก็เงียบไป
ท้ายที่สุด นี่คือครอบครัว Sato และแม้ว่า Lu Feng จะรับผิดชอบ เขาก็ไม่สามารถไร้เหตุผลและไม่ยอมให้อภัยได้
ไม่อย่างนั้นพอผิวแตกจะดูแย่กันทั้งสองฝ่าย
“คุณลู่ คุณพอใจกับการจัดการนี้แล้วหรือยัง”
โซสุเกะ ซาโตะค่อยๆ หันหน้าไปทางลู่เฟิง
“ตกลง”
หลู่เฟิงพยักหน้าเบา ๆ และหยุดนิ่งไว้
ในไม่ช้า นักรบญี่ปุ่นหลายคนก็ถูกพาตัวไป และซาโตะ โซซึเกะก็พาหลู่เฟิงไปที่ห้องนั่งเล่นด้วย
เมื่อเห็นฉากนี้ หลู่เฟิงก็เยาะเย้ยอยู่ในใจมากขึ้นไปอีก
ยามเพิ่งพาหลู่เฟิงไปที่โรงยิมแห่งนี้โดยตรง หากนี่ไม่ใช่การจัดการของโซสุเกะ ซาโตะ ยามจะไม่กล้าทำเช่นนี้
ดังนั้น ทุกคนรู้บางสิ่ง แต่ลู่เฟิงไม่ต้องการเปิดเผยเขา
…
ในห้องนั่งเล่น
ซาโตะ โซสึเกะต้มชาอาณาจักรมังกรโดยไม่ติดนิสัย
กลิ่นหอมอ่อนๆ ของชาฟุ้งไปทั่วห้องนั่งเล่น ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกสงบ
ซาโต้ โซสุเกะไม่ยอมให้ใครมากับเขา มีเพียงเขาและลู่เฟิงเท่านั้น
ทั้งสองมีรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้า
แต่ถ้าเราใช้คำสี่คำเพื่ออธิบายพวกเขาในเวลานี้ก็คงเป็นว่าพวกเขาต่างก็มีความกังวลของตัวเอง
หลู่เฟิงเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าหากเขาพ่ายแพ้ในการต่อสู้ในวันนี้ วันนี้เขาจะต้องตกอยู่ในอันตรายจริงๆ
บางทีในเวลานี้ฉันคงไม่มีโอกาสได้นั่งดื่มชากับซาโตะ โซสึเกะด้วยซ้ำ
เฉพาะในกรณีที่คุณชนะเท่านั้นจึงจะถือว่าคุณมีคุณสมบัติในการเจรจา
”ก่อนอื่นคุณ Lu ขอแสดงความยินดีกับคุณที่บรรลุเป้าหมาย”
”ฉันไม่เคยคาดหวังว่าคุณจะโค่น Yamamoto Sosuke ลงได้จริงๆ
”
“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของมิสเตอร์คาโตะ”
หลู่เฟิงยิ้มบางๆ โดยไม่ได้ปิดบังความจริงที่ว่าคาโตะทาโรช่วยเขา
ท้ายที่สุด ด้วยนิสัยรอบรู้ของซาโตะ โซสึเกะ ตอนนี้เขาจึงต้องรู้เรื่องนี้แล้ว
ดังนั้น Lu Feng จึงไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร
สำหรับมิสเตอร์หลู่ หลู่เฟิงจะไม่บอกโซสุเกะ ซาโต้เกี่ยวกับมิสเตอร์หลูอย่างแน่นอน
คุณลูลังเลอยู่ที่ญี่ปุ่น ดังนั้นเขาจึงต้องมีแผนใหญ่บางอย่าง
แม้ว่า Lu Feng จะช่วยไม่ได้ในขณะนี้ แต่เขาก็ไม่สามารถเปิดเผยที่อยู่ของ Mr. Lu ได้อย่างแน่นอน
มิฉะนั้นมีความเป็นไปได้มากที่จะส่งผลกระทบต่อแผนของมิสเตอร์หลู
ดังนั้น Lu Feng จะบอกเพียง Sosuke Sato ว่าจริงๆ แล้ว Lu Feng เองก็เป็นผู้ที่ทำลายล้าง Yamamoto Sotake และคนอื่นๆ
เหตุใดจึงเป็นไปได้ Lu Feng ให้เครดิตทั้งหมดกับ Taro Kato
อย่างไรก็ตาม โซสุเกะ ซาโตะรู้เพียงว่าทาโร่ คาโตะให้การสนับสนุนลู่เฟิงอยู่บ้าง แต่โซสึเกะ ซาโตะไม่รู้ว่าเขาสนับสนุนคนกี่คน
“ฮ่าฮ่า นั่นก็จริง”
“ยังไงก็ตาม หลังจากเรื่องนี้จบลง คุณลู่ก็โล่งใจ”
“ถึงแม้ยามาโมโตะ มูเนะทาเกะจะเป็นเพื่อนร่วมชาติจากญี่ปุ่น แต่ฉันก็ไม่เสียใจกับการตายของเขาเลย”
แค่นั้นแหละ มีสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่เข้าใจ…”
โซสุเกะ ซาโตะยิ้มก่อน แล้วเงยหน้าขึ้นมองหลู่เฟิง
แต่หลู่เฟิงเพียงดื่มชาอย่างเงียบ ๆ และไม่มีความตั้งใจที่จะถามเลย
มันเป็นทัศนคติที่คุณชอบพูดแต่ไม่พูด
ซาโตะ โซสึเกะหยุดชั่วคราวเป็นเวลาสองวินาที ดวงตาของเขาฉายแววแห่งความลำบากใจขึ้นมา
เขาพบว่าเขาดูเหมือนกำลังถูก Lu Feng กดขี่อยู่ตลอดเวลาต่อหน้า Lu Feng
ในอดีต เมื่อโซสุเกะ ซาโตะไม่ได้ขึ้นตำแหน่งสูงสุด มันก็เป็นเรื่องปกติที่เขาจะโดนหลู่เฟิงปราบปราม
แต่ตอนนี้ โซสุเกะ ซาโตะ ได้กลายเป็นผู้นำของญี่ปุ่นคนปัจจุบันแล้ว และสถานะของเขาก็สูงส่งมาก
เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเขาถึงถูก Lu Feng ปราบปรามได้
แต่ไม่ว่าเขาจะไม่เข้าใจหรือไม่อยากจะยอมรับก็ตาม ความจริงก็คือข้อเท็จจริง
เมื่อเผชิญหน้ากับ Lu Feng ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือออร่าของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะด้อยกว่า Lu Feng
จะพูดยังไงดีล่ะ มันเหมือนเป็นการปราบปรามจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ
มันเหมือนกับว่าซาโตะ โซสึเกะเป็นราชาแห่งสัตว์ป่าในป่า ซึ่งค่อนข้างสง่างาม
แต่หลู่เฟิงคือราชาแห่งสัตว์ร้ายที่แท้จริง และช่องว่างนี้ไม่สามารถเชื่อมกันได้ง่ายๆ
ดังนั้น เมื่อเจรจากับ Lu Feng ซาโต้ โซสุเกะอดไม่ได้ที่จะประนีประนอมและให้สัมปทานทุกครั้ง
เช่นเดียวกับครั้งนี้ เขาบอกว่ามีบางอย่างที่เขาไม่เข้าใจ ถ้าเป็นคนอื่น เขาจะถามโซสึเกะ ซาโต้อย่างแน่นอนว่าเขาไม่เข้าใจอะไร จากนั้นเขาก็จะสามารถเล่าเรื่องได้อย่างราบรื่น
แต่สำหรับหลู่เฟิง เขามีทัศนคติแบบพูดว่า “คุณอยากพูดแต่ไม่บอก” ซึ่งทำให้โซสุเกะ ซาโตะรู้สึกพูดไม่ออกจริงๆ