by “จริงๆ แล้ว มีหลายคนที่อิจฉามิสเตอร์หลู่ วิธีที่เขาจัดการผู้คน และหลายคนถึงกับอยากขอคำแนะนำในการควบคุมผู้คนจากเขา” “
เมื่อก่อนฉันไม่ค่อยเข้าใจ แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว จะมีวิธีใดที่จะควบคุมผู้คนได้อย่างไร “
”เพียงแต่คุณดีต่อพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงใส่ใจคุณและนำคุณเข้าสู่หัวใจของพวกเขา”
ความรู้สึกลึกๆ ไม่ได้มาจากการเล่นกล และความภักดีของคุณ ผู้ใต้บังคับบัญชาไม่เพียงแต่ขึ้นอยู่กับเงินเท่านั้น ” การติดสินบน”
ตอนนี้จางเหยาหวู่เข้าใจอย่างแท้จริง
ศิลปะที่เรียกว่าการควบคุมผู้คนเป็นเพียงการปฏิบัติต่อกันอย่างจริงใจ แล้วได้รับความจริงใจจากอีกฝ่ายเป็นการตอบแทน
ท้ายที่สุดแล้วไม่มีใครในโลกนี้เป็นคนโง่
“อาจจะ”
หลู่เฟิงพยักหน้าเบา ๆ
“เป็นเช่นนั้น”
“เพราะเรารู้ว่าทุกครั้งที่เราให้ คุณจะไม่ปล่อยให้เราจ่ายเปล่า ๆ เลย”
“เราจึงสามารถช่วยคุณขยายอาณาเขตของคุณได้โดยไม่ต้องกังวล”
“นี่เป็นเพียงความจริงเท่านั้น มากมาย” ผู้คนเข้าใจ แต่มีน้อยคนที่สามารถทำได้จริงๆ”
จาง เหยาหวู่ถอนหายใจจบและหยุดพูด
แชทก็คือแชท พวกเขายังต้องสู้กันนองเลือดต่อไป
หากพวกเขาสามารถชนะการต่อสู้ครั้งนี้ได้ พวกเขาจะมีโอกาสมากมายที่จะพูดคุยกันในอนาคต
หากคุณแพ้การต่อสู้และยังต้องการแชท คุณอาจต้องลงไปใต้ดินเพื่อแชท
“ความสัมพันธ์ของมนุษย์ไม่ได้ซับซ้อนขนาดนั้น”
“มันไม่มีอะไรมากไปกว่าการเปรียบเทียบหัวใจของเราต่อกัน”
หลู่เฟิงก้มลงเล็กน้อยแล้ววางเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ไว้ในอ้อมแขนของเขาบนพื้น
แต่หลังจากที่เด็กหญิงตัวเล็กลงมา เธอก็กอดต้นขาของ Lu Feng ไว้แน่น
ทาโร่ คาโตะ พยายามดึงเธอออกไป แต่เธอไม่ยอมปล่อย
“ทำตัวดีๆ ฉันจะเอาชนะคนเลวพวกนั้นออกไป”
ลู่เฟิงยิ้ม แล้วนั่งยองๆ และแตะหัวของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ
“โอเค”
สาวน้อยตอบรับแล้วเดินตามทาโร่คาโตะไปด้านข้าง
“คุณคือลู่เฟิงใช่ไหม”
ทาโร คาโตะ ถามหลังจากเงียบไปสักพัก
“คุณคิดว่าไง”
หลู่เฟิงหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดเลือดบนดาบ
หากเขาวิ่งหนีเขาคงหนีไม่พ้นอย่างแน่นอน
จากนั้นต่อไปเราจะต้องเผชิญการต่อสู้อย่างสุดกำลัง
“คุณคือหลู่เฟิง”
“ทำไมคุณถึงช่วยฉัน”
ทาโร คาโตะกัดฟันกรอด เขาเพิ่งได้ยินบทสนทนาระหว่างหลู่เฟิงกับจาง เหยาหวู่ และเขาก็มีข้อสงสัยบางอย่างเกี่ยวกับตัวตนของหลู่เฟิงแล้ว
ตอนนี้ฉันได้ยินคำตอบของ Lu Feng ฉันก็มั่นใจอย่างแน่นอน
“เรื่องนี้สำคัญไหม?”
“สิ่งสำคัญคือฉันพยายามอย่างดีที่สุดที่จะช่วยคุณ”
“เหตุผลสำคัญหรือ
เปล่า? ปรากฏว่าฉันกำลังช่วยคุณอยู่เหรอ?
” ทาโร่ คาโต้.
แน่นอนว่าตอนนี้เขามีความไม่พอใจต่อทาโร่ คาโต้อยู่ในใจ
ในความเป็นจริง ความคับข้องใจของเขามีต่อซาโตะ โซสุเกะ แต่ตอนนี้เมื่อซาโตะ โซสุเกะไม่อยู่ด้วย Lu Feng จึงระบายความคับข้องใจนี้ไปที่คาโตะ ทาโร่โดยธรรมชาติ
“ใช่ เหตุผลนั้นไม่สำคัญ”
ภรรยาของทาโร่ คาโตะ ก็พยักหน้าอย่างเคร่งขรึมเช่นกัน
“คุณซาโต้เป็นคนส่งคุณมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือฉันไม่ใช่หรือ?”
ทาโร่ คาโตะเงียบไปสองวินาทีแล้วถามอีกครั้ง
“สิ่งแรกที่ฉันอยากจะบอกคุณก็คือเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะแต่งตั้งให้ฉันทำอะไรเลย”
“ประการที่สอง แม้ว่าเขาจะแต่งตั้งฉันได้ แล้ว
ทำไมเขาไม่มาด้วยตัวเองล่ะ
” ต้องเข้าใจ ช่วยคุณได้ เป็นพวกเรา แม้ว่าคุณจะยังมีชีวิตอยู่ก็เพราะพวกเรา”
หลู่เฟิงชี้ไปที่หนานกง หลิงเยว่และคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างหลังเขา แล้วตอบด้วยน้ำเสียงสงบ
ไม่ใช่ว่าหลู่เฟิงต้องเลือกคำพูด แต่เขาต้องปล่อยให้ทาโร คาโตะเข้าใจว่าใครที่พยายามอย่างยิ่งยวดที่จะช่วยพวกเขา
หลู่เฟิงไม่อยากจะคิดว่าหลังจากยอมเสี่ยงชีวิตของเขาแล้ว ซาโต้ โซสุเกะก็จะรับเครดิตเพียงอย่างเดียว
”ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณหมายถึง”
”ท่าน ฯพณฯ หลู่เฟิง ขอบคุณ!”
”ในอนาคต ฉันจะสนับสนุนอย่างจริงจังมากขึ้นและมีความสัมพันธ์ที่ดีกับอาณาจักรมังกร
”
ด้วยใจของเขา เขาได้คิดหาเหตุผลแล้ว
เหตุผลเดียวที่สามารถทำให้ Lu Feng ลงมือได้อาจเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรมังกร
ในอดีต อาณาจักรมังกรต้องเผชิญกับภัยพิบัติทางธรรมชาติเป็นครั้งคราว และทาโร่ คาโตะ และโซสุเกะ ซาโตะ เป็นผู้สนับสนุนการส่งการสนับสนุนไปยังอาณาจักรมังกร
ดังนั้น ทาโร คาโต้จึงเดาได้ว่าลู่เฟิงเต็มใจช่วยเขาเพราะเขาต้องการให้เขาเข้ากับหลงกัวได้ดีขึ้นอย่างแน่นอนในอนาคต
“แค่จำคำพูดของคุณไว้”
“แต่ฉันไม่สามารถรับประกันได้ว่าฉันจะพาคุณออกไปได้อย่างปลอดภัย”
“ด้วยสถานะของคุณ พวกเขาไม่ควรกล้าฆ่าคุณ”
หลู่เฟิงถอนสายตาและพูดเบา ๆ
“ใช่ พวกเขาไม่กล้าแตะต้องฉัน”
“แล้วคุณล่ะ ปล่อยพวกเราไว้ตามลำพังเถอะ”
ทาโระ คาโตะ คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงริเริ่มหยิบเรื่องนี้ขึ้นมา
“ตอนนี้มันสายไปหน่อยที่จะพูดถึงเรื่องนี้”
หลู่เฟิงส่ายหัวเล็กน้อย รู้สึกทำอะไรไม่ถูกมาก
หากกลุ่มของพวกเขาไม่พาทาโร่คาโต้และคนอื่น ๆ ไปด้วยเมื่อพวกเขาออกมาจากบ้านของทาโร่คาโตะ หลู่เฟิงคงจะสามารถหนีไปได้อย่างแน่นอน