หลัวเฉินไม่ได้สนใจตอนเล็กๆ น้อยๆ นี้มากนัก
แต่คนอื่นๆ ก็มีความกังวลเล็กน้อย เพราะถึงอย่างไร Black Phoenix ก็เป็นมนุษย์ต่างดาวระดับ 9 เว้นแต่ผู้อาวุโสของสมาคมมนุษย์ต่างดาวหรือราชามนุษย์ต่างดาวจะลงมือทำการ Black Phoenix ก็แทบจะเป็นกองกำลังรบชั้นนำระดับโลกได้
แม้แต่อาจารย์หนานชานก็ไม่สามารถเทียบได้กับบุคคลที่น่ากลัวอย่างฟีนิกซ์ดำ ตอนนี้หลัวเฉินไม่เพียงแต่ฆ่าองครักษ์ของเขาเท่านั้น แต่ยังประกาศอย่างกล้าหาญว่าเขาจะรับฟีนิกซ์ดำมาเป็นองครักษ์ของเขาด้วย
เมื่อพิจารณาจากสถานะของมหายักษ์แห่งฟีนิกซ์ดำ เหตุใดจึงปล่อยปละละเลยเช่นนี้?
เหล่าผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ที่นั่นก็รู้สึกกังวลในเวลาเดียวกัน เนื่องจากทั้งโครยอตกอยู่ในอันตรายแล้ว
อย่างไรก็ตาม มีปรมาจารย์ระดับโลกมากกว่าร้อยท่านอยู่รายล้อมโครยอทั้งหมด และแม้แต่ปรมาจารย์หลายท่านก็มาจากฝูซาน
เหล่าปรมาจารย์เหล่านี้คือบุคคลผู้เหนือกว่าอำนาจทางโลกและสามารถทำลายเมืองทั้งเมืองได้เพียงแค่ดีดนิ้ว
“คุณลัว คุณคิดว่าเราควรยอมแพ้หรือไม่” หรงไจซวี่แนะนำ ท้ายที่สุดแล้ว ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปแล้ว
หากเข้าร่วมในเวลานี้ก็จะเทียบเท่ากับการได้พบปะกับปรมาจารย์กว่าร้อยท่านจากทั่วโลก
หรงไจ้ซู่เชื่อว่าถึงแม้เทพเจ้าจะมาเอง พวกเขาก็คงตกใจกลัวอย่างแน่นอน!
“ยอมแพ้เหรอ?” หลัวเฉินโบกมือ
“ข้า หลัวหวู่จี้ ไม่เคยยอมแพ้ในสิ่งที่ข้าต้องการ!” ดวงตาของหลัวเฉินแสดงให้เห็นถึงความมั่นใจ ปรมาจารย์มากกว่าร้อยคนนั้นเป็นปัญหาใหญ่สำหรับคนอื่นจริงๆ
ก็อาจกล่าวได้ว่าเท่านี้ก็เพียงพอที่จะทำเอาใครหลายๆคนถอดใจไปแล้ว
แต่ในสายตาของหลัวอู่จี มันไม่ใช่เรื่องอะไรเลย!
เพราะเขาคือชายผู้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแห่งนางฟ้า!
เขายังตั้งตารอที่จะแข่งขันกับปรมาจารย์จากทั่วทุกมุมโลก
หลังงานปาร์ตี้ ทุกคนก็เดินออกไปที่ถนนและรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเกิดบางอย่างผิดปกติ เพราะมีเมฆสีฟ้ายาวลอยพาดอยู่บนท้องฟ้าอันมืดมิด
นี่เป็นปรากฏการณ์ที่ทำให้ผู้คนบนท้องถนนหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายรูป เพราะเมฆสีฟ้านี้พุ่งตรงไปบนท้องฟ้าจากทิศใต้ไปยังทิศเหนือ และสวยงามอย่างยิ่ง
แล้วเมฆจะเป็นสีฟ้าได้อย่างไร?
หลายคนถึงกับคุกเข่าลงกับพื้นและเริ่มสวดมนต์ ดูเหมือนเป็นปาฏิหาริย์
“นกฟีนิกซ์สีดำกำลังมาแล้ว” อาจารย์หนานชานมองดูเมฆสีเทาบนท้องฟ้าด้วยท่าทีเคร่งขรึม
“นั่นคืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าเทพธิดาอเมซอน!”
นี่คือการประกาศและการสาธิต!
เมฆก้อนนี้ลอยอยู่บนท้องฟ้าไม่เคยสลายไป เสมือนกำลังต้อนรับใครบางคน
คืนนี้ทั้งเมืองฟูซานก็เข้าสู่โหมดพายุหิมะเช่นกัน กล่าวได้ว่าภายในเวลาเพียงครึ่งชั่วโมง หิมะที่ปกคลุมเมืองฟูซานทั้งหมดก็ปกคลุมไปด้วยหิมะที่หนักมาก ในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หิมะบนถนนในเมืองฟูซานก็สูงถึงเข่าแล้ว
หิมะปริมาณมากขนาดนี้ทำให้กรมอุตุนิยมวิทยาต้องออกประกาศเตือนภัยพายุหิมะสีส้มจัด ซึ่งจริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องออกประกาศเลย ใครก็ตามที่ไม่โง่ก็จะเข้าใจได้ว่าหิมะนั้นหนักเกินไป
บางคนคิดว่านี่คือพายุหิมะที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาเป็นพันปีแล้ว และในคืนนั้น ผู้คนจำนวนมากก็เริ่มออกจากเมืองฝูซานเพื่อหลีกเลี่ยงพายุหิมะ
และไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือเลตอฟ ลูกชายของราชาหมาป่าแห่งเมืองหิมะ
เขาก็ยังออกมาสาธิต!
ยิ่งกว่าดาร์กฟีนิกซ์ เขายังก่อพายุหิมะโดยตรงเพื่อบอกทุกคนว่าเขากำลังมาอีกด้วย
สภาพอากาศที่ผิดปกติและความแปลกประหลาดทำให้ผู้คนมากมายในฝูซานและแม้แต่โครยอต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน
นอกจากนี้ ในไม่ช้า รัฐบาล Fushan ก็ได้ใช้ประโยชน์จากพายุหิมะเพื่อขับไล่ผู้คนจำนวนมากออกจากเมือง โดยเฉพาะบ้านบรรพบุรุษของตระกูล Rong ทางตอนใต้ของเมือง อย่างน้อย ทุกคนในรัศมี 30 ไมล์ก็ถูกขับไล่ออกไปเกือบข้ามคืน
ดูเหมือนว่ารัฐบาล Fushan ก็ได้รับข่าวนี้เช่นกัน
เย็นวันที่สาม ท้องฟ้าเริ่มมืดลง ดวงจันทร์ขึ้นเร็ว สิ่งที่แปลกก็คือ แม้ว่าจะมีเมฆดำ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่สามารถบดบังดวงจันทร์ได้
ในขณะเดียวกันที่บ้านบรรพบุรุษของตระกูล Rong ก็มีคนจำนวนมากมายที่กำลังยืนอยู่แถวนั้น
“ฉันไม่คาดคิดเลยว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญมามากขนาดนี้” หญิงสาวสวยคนหนึ่งเอ่ยกับชายชรา
“ฉันกลัวว่ามีเพียงเกมสยองขวัญเท่านั้นที่จะดึงดูดผู้เชี่ยวชาญให้มารวมตัวกันที่นี่ได้” หญิงสาวมองไปรอบๆ และเห็นว่าผู้คนในเงามืดเหล่านั้นเป็นมนุษย์ต่างดาวระดับอย่างน้อยห้า
“คนพวกนี้จะถือว่าเป็นปรมาจารย์ที่แท้จริงได้อย่างไร” ชายชราหัวเราะเยาะ
“คุณปู่ พวกนี้ไม่ถือว่าเป็นปรมาจารย์เหรอ” มิกุโกะดูแปลกใจเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด คุณรู้ไหมว่ามนุษย์กลายพันธุ์ระดับ 5 บางคนเป็นปรมาจารย์ระดับสูงสุดของประเทศในบางพื้นที่อยู่แล้ว
ตัวอย่างเช่น คิมแจจงเป็นเอเลี่ยนระดับห้า เพียงพอที่จะอยู่ในระดับที่สองในโครยอ!
“ดูผู้ชายคนนั้นสิ เขาเป็นอาจารย์ตัวจริง” ชายชรามีผมสีขาวเต็มหัวและมีรัศมีแปลกๆ
มิกุโกะมองไปทางที่ชายชราชี้และตกใจทันที มีชายชรายืนอยู่ตรงนั้นด้วย แต่ชายคนนั้นเรืองแสงสีเขียวและดูแวววาวมาก เขาสูงกว่าคนธรรมดาสองเท่า
แม้ว่าฉันจะมองเห็นใบหน้าของเขาไม่ชัดนัก แต่ฉันรู้สึกถึงแรงกดดันได้ เพราะพื้นดินรอบตัวเขากำลังสั่นสะเทือน
“ปู่ เขาเป็นใคร?”
“เสือตัวจริงในประเทศไทย!” ชายชราถอนหายใจ
“ฉันไม่คาดคิดว่าเขาจะมา นั่นเป็นตำนานจากร้อยปีที่แล้ว!” ชายชราเล่า
“เมื่อร้อยปีที่แล้ว เขาอยู่ระดับแปดแล้ว ตอนนี้ร้อยปีผ่านไปแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่ถึงระดับแปด แต่เขาก็อาจจะอยู่ที่ระดับสูงสุดแล้วก็ได้”
“คุณปู่ ชายหนุ่มรูปหล่อคนนั้นอยู่ที่ไหน” มิกุโกะมองไปที่ชายหนุ่มรูปหล่อที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เขามีผมสีเงินราวกับน้ำตกและดูอ่อนโยนและหล่อมาก มิกุโกะรู้สึกดึงดูดใจเขาตั้งแต่แรกเห็น
“นักมายากล เทียนกุ้ย ฉันไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะยังเด็กขนาดนี้?” ชายชราก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน
“เขาถึงระดับแปดสูงสุดแล้วเหรอ?” มิคุโกะอยากรู้มาก
“ไม่ใช่หรอก แต่เขาได้ฆ่าเอเลี่ยนระดับสูงสุดระดับแปดไปแล้ว และคนที่เขาฆ่าก็คือผู้อาวุโสของสมาคมเอเลี่ยน ตอนนี้คนจากสมาคมเอเลี่ยนยังคงตามล่าเขาอยู่” ชายชราถอนหายใจ
นักมายากลเทียนกุ้ยอาจกล่าวได้ว่าเป็นมนุษย์ต่างดาวในโลกต่างดาว ความแข็งแกร่งของเขานั้นยากจะหยั่งถึง ท้ายที่สุดแล้ว เขาสามารถฆ่าผู้อาวุโสของสมาคมมนุษย์ต่างดาวได้
“แล้วปู่ล่ะ เขาอยู่ไหน” จู่ๆ มิกุโกะก็ชี้ไปที่หลัวเฉินซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอแล้วถาม
ดวงตาของชายชราหรี่ลง และมีเส้นแนวตั้งระหว่างคิ้วของเขา เส้นแนวตั้งนั้นเหมือนกับดวงตาที่สาม ราวกับว่ามันสามารถมองเห็นความจริงทั้งหมดในโลกได้
“ห๊ะ?” ชายชราเอ่ยเสียง “ห๊ะ?” เบาๆ ก่อนจะแสดงท่าทีดูถูกออกมาเล็กน้อย
“เขาเป็นแค่มนุษย์ต่างดาวระดับ 1”
“คุณเข้ามาที่นี่ได้ยังไงหนุ่มน้อย?”
“ทำไมคุณไม่ออกไปเร็วๆ ล่ะ” ชายชราถาม
แต่หลัวเฉินไม่สนใจชายชราซึ่งทำให้มิกุโกะขมวดคิ้ว
“คุณเป็นอะไรไป?”
“ปู่ของฉันกำลังพยายามโน้มน้าวคุณด้วยความตั้งใจดี คุณเป็นอินฮิวแมนระดับ 1 และคุณมาที่นี่ ถ้าเกิดการต่อสู้ขึ้น คุณไม่กลัวว่าผลที่ตามมาเพียงเล็กน้อยจะทำให้คุณต้องเสียชีวิตหรือไง”
“ขอบคุณ” หลัวเฉินพยักหน้า “ฮึ่ม คุณไม่รู้หรอกว่าอะไรดีสำหรับคุณ!” มิกุโกะกลอกตาใส่หลัวเฉิน เธอเกลียดคนแบบนี้ที่ไม่มีความสามารถแต่ชอบร่วมสนุกที่สุด