ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่ได้ชื่นชมใครมากมายนัก
เทพเจ้าแห่งสงคราม Ye Qingtian นับเป็นหนึ่ง!
พระองค์ทรงเป็นนักบุญผู้คุ้มครองฤดูร้อนและทรงปกป้องประเทศในช่วงฤดูร้อนมายาวนานหลายทศวรรษ
ชูเทียนฟานนับเป็นหนึ่ง
ผู้ร้ายผู้ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งโผล่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้ ต่อสู้กับโลกเพียงลำพัง และปรากฏตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่าในฐานะผู้กอบกู้เพื่อช่วยโลกให้พ้นจากอันตราย
คนสุดท้ายคือจางหนานไห่
เขาได้อดทนต่อความอัปยศอดสู ระมัดระวังตน ยึดหลักความถูกต้องมาก่อน และรับใช้ประเทศชาติและประชาชน
อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพราะเหตุผลนี้เองที่ทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคนี้และสุดท้ายจบลงด้วยการเสียชีวิตอย่างน่าเศร้า
หลังจากผ่านไปหลายปี Lu Tianhe พบว่า Ye Fan ยังคงมีสติมากที่สุดในชีวิตของเขา
ผู้คนไม่สนใจเกี่ยวกับชื่อเสียงหรือความฉาวโฉ่
ระหว่างนี้ เพียงแค่แกล้งทำเป็นเท่และปกป้องคนที่คุณรัก
ส่วนที่เหลือก็ทำแบบสบายๆ ทั้งหมด
ในตอนนั้นเขาได้ฆ่าปีศาจประหลาดและช่วยโลกเอาไว้
เมื่อเขาทำลายตระกูล Chu เขาได้ช่วยโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ไว้ด้วย
ก็เพราะว่าเขาไม่ได้ถูกภาระจากสิ่งที่เรียกว่าความชอบธรรมและชื่อเสียงเหล่านี้นั่นเองที่ทำให้ Ye Fanfang สามารถทำสิ่งต่างๆ ตามที่เขาต้องการได้ และรูปแบบการประพฤติของเขาก็สามารถยืดหยุ่นได้มากขึ้น
ดังนั้นเมื่อเทียบกับ God of War, Zhang Nanhai และคนอื่นๆ แล้ว Ye Fan มีอายุยืนยาวกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย
ผู้คนต้องมีชีวิตอยู่ก่อนจึงจะสามารถทำอะไรเพิ่มเติมได้
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้ Lu Tianhe รู้สึกสงสารอย่างยิ่งทุกครั้งที่นึกถึงประสบการณ์ของ Zhang Nanhai
ฉันคิดว่าคงจะดีไม่น้อยหากคุณจางหนานไห่ยังมีชีวิตอยู่
เขาวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการที่เขาสร้างเมืองป้อมปราการเพื่อต่อสู้กับต้นไม้โลกนั้นเหมาะสมที่สุดสำหรับเขาที่จะทำด้วยตัวเอง
น่าเสียดายที่มันสายเกินไปแล้ว
มนุษย์บังคับให้ผู้ที่ปกป้องตนต้องตายด้วยมือของตัวเอง
แม้จะเป็นอย่างนั้น หลังจากที่จางหนานไห่เสียชีวิต เขาก็ยังคงเปล่งแสงที่ยังคงส่องสว่างให้กับมนุษยชาติ และทำงานอย่างหนักเพื่อทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อมวลมนุษยชาติ
“ทำไม….”