ในเวลาเพียงหนึ่งหรือสองชั่วโมงหลังจากยักษ์ตาย การขนส่งของสังคมมนุษย์ทั้งหมดก็จมลงแล้ว
พ่อขิงกับแม่ขิงรู้จักกันดีมาก
ต่อไปไฟฟ้า น้ำ พลังงาน ผมกลัวว่าคงอยู่ได้ไม่นาน
เมื่อถึงเวลานั้นจะเป็นวันสิ้นสุดโลกอย่างแท้จริง
สถานการณ์ตรงหน้าของเธอทำให้ความกังวลและความกลัวภายในตัวแม่ผมแดงเพิ่มมากขึ้น
จู่ๆ เขาก็คว้าตัวพ่อจิงเจอร์ไว้เพื่อไม่ให้เขาออกไปข้างนอก
แค่อยู่บ้านเฉยๆ
ไม่ว่าจะอย่างไรพวกเขาทั้งสามก็ต้องอยู่ด้วยกัน
พ่อจิงเจอร์ไม่สามารถต้านทานแม่จิงเจอร์ได้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมแพ้ความคิดที่จะออกไปหาเสบียง
อย่างไรก็ตามยังคงต้องโทรศัพท์ต่อไป
แม่จิงเจอร์จึงพบเบอร์โทรศัพท์มือถือของเย่ฟาน และเริ่มติดต่อกับเย่ฟานอย่างบ้าคลั่ง
แต่จะผ่านไปได้ยังไงล่ะ?
โทรศัพท์มือถือของเย่ฟานถูกใช้มาหลายปีแล้ว
เขาฝึกฝนในที่ปิดตลอดทั้งปี และมือของเขาไม่จำเป็นสำหรับเย่ฟานเลย
ด้วยความสิ้นหวัง แม่เจียงจำเป็นต้องติดต่อกับพี่ชายของเธอ ซึ่งเป็นลุงของเย่ฟาน
เธอจำได้ว่าตอนที่เธออพยพออกจากเจียงตง พี่ชายของเธอทุกคนก็อพยพไปพร้อมกับเย่ฟานด้วย
คราวนี้โทรติดแล้ว
เมื่อรับโทรศัพท์ ก็เป็นคุณลุงของเย่ฟาน ชื่อเย่เทียน
“เฮ้ ใคร?”
เสียงของเย่เทียนดังมาจากโทรศัพท์
พวกเขาได้ย้ายออกไปจากโลกฆราวาสมานานหลายปีแล้ว