คำพูดของเย่ฟานฟังดูเหมือนคำชื่นชม แต่การแสดงออกและน้ำเสียงของเขาทำให้เจียงหยูชิงรู้สึกไม่สบายใจและไม่สบายใจอย่างไม่ต้องสงสัย
“เย่ฟาน ฉันรู้ว่าคุณกำลังล้อเลียนฉัน”
“ฉันกำลังพูดจาเหน็บแนมเกี่ยวกับการขับรถพาแฟนตัวเองตาย!”
“ฉันกำลังพูดจาเหน็บแนมเกี่ยวกับการทรยศคนที่ใกล้ชิดฉัน!”
“แต่ฉันไม่อยากให้ความหวังของมนุษยชาติต้องพังทลายในมือของเขา ฉันแค่อยากหยุดเขา ฉันไม่เคยอยากฆ่าเขา”
“จุดจบสุดท้ายของเขาไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากเห็น”
“แต่คุณจะโทษฉันเรื่องนี้ได้ไหม”
“ไม่ใช่ฉันที่บังคับให้จางหนานไห่ตาย”
“ฉันแค่ทำสิ่งที่ฉันควรทำ”
“ถ้าฉันสามารถย้อนเวลากลับไปและมีโอกาสทำมันอีกครั้ง ฉัน เจียงหยูชิง จะเปิดเผยเขาเหมือนอย่างที่เคย!”
“ฉันไม่สนใจเกียรติยศหรือความเสื่อมเสียส่วนตัว และไม่สนใจผลประโยชน์หรือความสูญเสียของตัวเองด้วย หากฉันสามารถช่วยโลกและมนุษยชาติทั้งหมดได้ ถึงแม้ว่าฉันจะต้องเสียสละครอบครัวทั้งหมดของฉันก็ตาม แล้วไง?”
“เย่ฟาน คุณไม่ต้องพูดจาเหน็บแนมขนาดนั้น”
“ฉันรู้ว่าคุณมีความสัมพันธ์กับจางหนานไห่”
“เขายังร้องเรียกชื่อคุณจนตาย”
“หากเจ้าต้องการแก้แค้นเขา เจ้าก็ฆ่าข้าด้วยดาบได้เลย”
“แต่ฉันยังคงบอกว่าฉันไม่เสียใจที่รายงานจางหนานไห่!”
“เขาคิดผิด”
“ถ้าคุณทำผิดคุณควรได้รับการลงโทษ”
“ไม่มีใครได้รับการยกเว้นจากเรื่องนี้”
“แม้ว่าคนผู้นี้จะถูกแสดงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดก็ตาม”