ประตูห้องประชุมถูกผลักเปิดออก
ฉันเห็นร่างหนึ่งก้าวเข้ามา
เป็นชายหนุ่มที่ค่อนข้างจะเกินตัว มีผมสีดำ ผิวเหลือง และมีรูปร่างหน้าตาแบบเอเชียตะวันออก
“คุณคือใคร?”
“เด็กหนุ่มคนนี้มาจากไหน?”
“คุณกล้าพูดเรื่องไร้สาระเหรอ?”
“รปภ.อยู่ไหน”
“ใครเป็นผู้รับผิดชอบด้านความปลอดภัยของการประชุมในวันนี้”
“พาเขาไปที่ตะแลงแกงแล้วแขวนคอเขา!”
ทุกคนคิดว่าเจ้านายใหญ่บางคนจะมา
หลังจากทำงานนี้มาเป็นเวลานานเขาก็กลายเป็นเด็กหนุ่มแล้ว
แน่นอนว่าเย่ฟานก็เป็นเด็กหนุ่มเช่นกัน
แต่ท้ายที่สุดแล้ว เขาอาละวาดในโลกศิลปะการต่อสู้มาหลายปีแล้ว โดยอาศัยชีวิตและเลือดของเขาเพื่อสร้างชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ของเขา
ดังนั้นในสายตาของโลก คนอย่างเย่ฟานจึงถือเป็นเพียงตัวประหลาดและก้าวข้ามประเภทของคนหนุ่มสาวมายาวนาน
แม้แต่ในสายตาของผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้หลายคน เย่ฟานยังเป็นปรมาจารย์อาวุโส
หากเป็นเย่ฟานที่เดินเข้ามาในวันนี้ ทุกคนคงจะฟังคำพูดของเย่ฟานด้วยความเคารพอย่างเป็นธรรมชาติ
แต่เห็นได้ชัดว่ายกเว้นเย่ฟาน รุ่นน้องคนอื่น ๆ จะถูกจัดว่าเป็นเด็กหนุ่ม
ท้ายที่สุดแล้ว ความเยาว์วัยหมายถึงความยังไม่บรรลุนิติภาวะและยังไม่บรรลุนิติภาวะ
หากไม่มีศักดิ์ศรีและคุณสมบัติเพียงพอ บุคคลสำคัญเหล่านี้ก็จะไม่สนใจซึ่งกันและกันโดยธรรมชาติ
“ผู้อาวุโส ก่อนที่คุณจะขับไล่ฉัน ทำไมคุณไม่ฟังสิ่งที่ฉันจะพูด”
“บางทีคำไร้สาระสองสามคำจากฉันก็เพียงพอที่จะเปลี่ยนทิศทางของโลกนี้”
ชายคนนั้นพูดอย่างภาคภูมิใจ
แต่ทุกคนในห้องประชุมก็เย้ยหยันอย่างไม่ต้องสงสัย
ใครอยู่ที่นี่ที่ไม่เคยมีประสบการณ์การต่อสู้หลายร้อยครั้ง มีประสบการณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ นับไม่ถ้วน และมีสติปัญญาและประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม