ก่อนหน้านี้ เย่ฟาน เพื่อที่จะลงโทษกลุ่มมหาอำนาจที่มีบรรดาศักดิ์ในอินเดียนี้ ทำให้พวกเขาคุกเข่าลงบนพื้น บูชาเย่ฟานในฐานะเจ้านายของพวกเขา และฟังคำสั่งของเย่ฟานอย่างไม่มีเงื่อนไข
ในเวลานั้น ราชาฟลอราและคนอื่น ๆ ยังคงรู้สึกอับอาย
เขารู้สึกว่าเย่ฟานไปไกลเกินไปแล้ว และถึงกับขอให้พวกเขาเป็นคนเข้มแข็งและรับใช้เขาในฐานะคนรับใช้ของเขา
แต่ตอนนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับแอรอนและคาร์โลแล้ว กษัตริย์ฟลอโรและคนอื่นๆ ก็มีความสมดุลในใจมากกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย
แม้ว่าเขาจะเสียหน้า แต่เขาก็ยังรักษาหน้าไว้ได้
สำหรับกลุ่มตำแหน่งใน Wumeng พวกเขาเสียหน้าไปหมด
ในโลกศิลปะการต่อสู้ทั้งหมด เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับอารอนและคนอื่นๆ จึงมีการอภิปรายกันมากมาย
ที่เชิงเขาชูเหมิน เย่ฟานได้นำอันฉีไปที่สุสาน
เป็นเวลาเกือบสองปีแล้วที่หัวหน้าครอบครัวโจนส์ถึงแก่กรรม
ต้นสนและไซเปรสที่ปลูกไว้หน้าสุสานก็เขียวชอุ่มเช่นกัน
ชี่คุกเข่าอยู่ที่นั่น ร้องไห้อย่างเงียบ ๆ น้ำตาไหลอาบหน้าเธอ
สองปีแล้วที่เธอมาที่นี่เป็นครั้งแรก
เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นหลุมศพของพ่อ
อันฉีจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เธอเห็นพ่อของเธอคือตอนที่เย่ฟานออกจากภูเขาชูเหมิน เธอหนีออกจากครอบครัวและไปที่เจียงตงเพื่อตามหาเย่ฟาน
เมื่ออันฉีจากไป เธอก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย
บางที อันฉีไม่เคยคิดเลยว่าการบอกลาอย่างเร่งรีบในครั้งนั้นคือการบอกลาพ่อของเธอจริงๆ
“ตำหนิฉัน”
“ทั้งหมดเป็นความตั้งใจของฉัน”
“ฉันฆ่าพ่อของฉัน”
อันฉีรู้สึกว้าวุ่นใจและเต็มไปด้วยการตำหนิตัวเอง
เธอเพียงแต่รู้สึกว่าความโชคร้ายทั้งหมดในครอบครัวของเธอนั้นเกิดจากตัวเธอเอง
ถ้าไม่ใช่เพราะความเอาแต่ใจของเธอ เธอจะเข้าไปพัวพันกับครอบครัวได้อย่างไร?
หากเธอไม่ยืนกรานที่จะออกจากภูเขาทรูเหมินเพื่อตามหาเย่ฟานในตอนนั้น ก็จะไม่มีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้นตามมา
“ พี่สาวฉันไม่โทษคุณ”
ไมค์ โจนส์ก้าวไปข้างหน้าและอุ้มน้องสาวของเขาไว้ในอ้อมแขนอย่างปลอบโยน
“ความทะเยอทะยานของทรูแมนไม่ได้เกิดขึ้นชั่วคราวอีกต่อไป”
“ในตอนแรก แม้ว่าคุณจะไม่ได้ออกจากครอบครัว แต่คุณไปที่เจียงตงเพื่อตามหาเจ้ามังกร”
“ฉันเกรงว่าสิ่งต่างๆ หลังจากนั้นจะยังไม่เปลี่ยนแปลง”