ในชีวิตนี้ หลิว หม่านฉง เกลียด ฟาง เจียซิน มากที่สุด
ตั้งแต่จำความได้แม่ก็ล้างหน้าน้ำตาทุกวันที่บ้าน พ่อก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ตอนนั้นแม่บอกกับเธอว่า พ่อโดนผีสางขย้ำอยู่ข้างนอกจึงบอก แม่ของพวกเขา ผู้หญิงสองคนไม่สนใจ
และวิญญาณจิ้งจอกในปากของแม่ของเธอคือ ฟาง เจียซิน ซึ่งซ่อนตัวอยู่ในบ้านสีทองของ หลิว เจียหุย
ในขณะนั้นแม่ของเธอยังคงตั้งท้องน้องสาวของเธออยู่ และเป็นเพราะเธอตั้งท้องกับน้องสาวของเธอ เธอจึงเพิกเฉยต่อการตรวจร่างกายตามปกติ และไม่สามารถตรวจพบและเข้าไปแทรกแซงในระยะเริ่มต้นของมะเร็งได้
9 เดือนที่ท้อง หลังจากคลอดน้องสาว แม่ก็ให้นมแม่มาครึ่งปี ระหว่างนั้น เพื่อสุขภาพของนมแม่ แม่ไม่ยอมกินยาแม้แต่เม็ดเดียว แม้ว่าเธอจะเป็นหวัด ความเจ็บป่วยของเธอก็ล่าช้ามากขึ้นไปอีก
เมื่อแม่ของเธอรู้สึกไม่สบายและไปโรงพยาบาล หมอบอกว่าเธอเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
แพทย์ยังบอกด้วยว่าสาเหตุที่อาการของเธอพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วมีความสัมพันธ์ที่ดีกับภาวะซึมเศร้าของเธอ
ด้วยเหตุนี้ หลิว หม่านฉง จึงไม่สามารถให้อภัย หลิว เจียหุย พ่อของเขาได้ นับประสา ฟาง เจียซิน ต่อหน้าเขา
ฟาง เจียซิน รู้ว่าเธอคิดผิด ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าเผชิญหน้ากับ หลิว หม่านฉง แบบตรงๆ หลังจากที่เธอให้กำเนิดลูกชายของเธอ แม่ของเธอมีราคาแพง และเธอก็พยายามใช้ตำแหน่งของเธอต่อหน้า หลิว เจียหุย เพื่อหาทาง เพื่อนำ หลิว หม่านฉง ออกจากครอบครัวนี้
อย่างไรก็ตาม หลังจากการทดลองหลายครั้ง เธอพบว่าแม้ว่า หลิว เจียหุย ไม่เคยยอมรับความผิดพลาดของ หลิว หม่านฉง บนพื้นผิว แต่เขามักจะรู้สึกว่าเขาเป็นหนี้ลูกสาวคนนี้เป็นอย่างมาก ดังนั้น หลิว เจียหุย จึงอดทนต่อ หลิว หม่านฉง ในทุกวิถีทาง
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ ฟาง เจียซิน ไม่เคยสามารถหาโอกาสที่เหมาะสมที่จะขับไล่ หลิว หม่านฉง ให้พ้นจากสายตาของเขาได้
เป็นผลให้คนทั้งสามที่มีความคิดของตัวเองตกอยู่ในทางตันที่แปลกประหลาด
ในเวลานี้ เย่เฉินเล่นรอบหนึ่งแล้วพูดกับ หลิว เจียหุย ว่า “คุณหลิว ฉันไม่สามารถคุยกับคนนอกเกี่ยวกับงานบ้านของคุณได้ มิฉะนั้น ฉันจะไปก่อนแล้วค่อยคุยกันทีหลังเมื่อเรามี เวลา?”
เมื่อ หลิว เจียหุย ได้ยินเรื่องนี้ เขาก็เปลี่ยนโฉมหน้าอย่างรวดเร็วและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “โอ้ คุณเย่ ฉันเสียใจด้วย เป็นลูกทูนหัวของฉันที่ไม่มีทางทำให้คุณดูตลกได้เลย!”
หลังจากนั้น เขาพูดกับ หลิว หม่านฉง อีกครั้ง: “วันนี้คุณเย่อยู่ที่นี่ เราจะให้นายเย่ดูเรื่องตลกไม่ได้ และฉันไม่มีข้อกำหนดอื่นสำหรับคุณ ทานอาหารดีๆ ด้วยกันตอนเที่ยง และช่วยฉันด้วย คุณเย่ อยู่ตอนบ่ายๆ ครับ เริ่มพรุ่งนี้ผมจะไม่รบกวนคุณอีกแล้ว คุณคิดว่าไง”
หลิว หม่านฉง ถามทันที: “แล้วการบริจาค 50 ล้านที่คุณสัญญากับฉันล่ะ?”
หลิว เจียหุย โบกมืออย่างภูมิใจว่า “ตราบใดที่คุณช่วยฉันดูแลนายเย่ ให้ดี ฉันจะจ่ายเงินบริจาคให้พรุ่งนี้!”
“ตกลง” หลิว หม่านฉง ตกลงโดยไม่ลังเลและกล่าวว่า “ฉันสัญญากับคุณ!”
เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ยิ้มและพูดว่า “ในเมื่อพวกคุณสองคนตกลงกันแล้ว เราไปนั่งกินและพูดคุยกัน”
หลิว เจียหุย กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ใช่ สนทนาขณะรับประทานอาหาร สนทนาขณะรับประทานอาหาร!”
ทั้งสี่คนนั่งลงที่โต๊ะอาหาร และคนใช้ก็นำอาหารหลากหลายมารับประทานในทันที
อาหารเหล่านี้เป็นอาหารกวางตุ้งแบบคลาสสิกเกือบทั้งหมด และแต่ละจานมีความหรูหรามาก
ขณะทักทาย เย่เฉิน ให้กิน หลิว เจียหุย ได้แนะนำอาหารอันล้ำค่าเหล่านี้ให้กับเย่เฉิน “คุณเย่ อาหารกวางตุ้งของเรามีชื่อเสียงไปทั่วโลกในด้านความล้ำค่าของส่วนผสม และส่วนผสมของครอบครัวของฉันคือของล้ำค่าที่สุด! คุณ ดูสิ ครีบฉลาม หอยเป๋าฮื้อ กระเพาะปลา กระเพาะปลา รังนก และอ่าวหลง ล้วนแล้วแต่เป็นอันดับต้นๆ ทั้งนั้น และเชฟชาวจีนของฉันก็เชี่ยวชาญในอาหารกวางตุ้งด้วย บนโต๊ะนี้มีอาหารมากมายอย่างใดอย่างหนึ่ง เรียกได้ว่าดีที่สุด สุดยอดของอาหารกวางตุ้ง!”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย ไม่ขยับตะเกียบ แต่มองไปที่ หลิว เจียหุย แล้วถามอย่างจริงจังว่า “อ้อ คุณหลิว ฉันได้ยินมาว่าห่านย่างเป็นอาหารคลาสสิกในบรรดาอาหารกวางตุ้งคลาสสิก ไม่พร้อมเหรอ? “