เฮ่อจื่อซินเงียบไป เธอต้องรอถึงสองเดือนเพื่อให้คดีเข้าสู่การพิจารณาก่อนที่เธอจะได้พบกับเซี่ยวฉีอีกครั้งและได้ยินความจริงของคดีจากเซี่ยวฉีจริงๆ หรือ?
ในขณะนี้ หยี่ จินหลี่ยื่นกองข้อมูลอีกชุดหนึ่งให้กับเหอ จื่อซิน
“นี่เป็นเรื่องที่คุณสนใจ ฉันคิดว่าคุณน่าจะสนใจดูบ้าง” หยี่จินหลี่กล่าว
เฮ่อ ซิ่นซินรับเอกสารไป แต่เมื่อเขาเห็นหน้าแรก ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นทันที นี่คือ…ข้อมูลการสืบสวนของตำรวจในคดีลักพาตัวครั้งนี้ รวมถึงคำสารภาพของทุกคน
สิ่งเหล่านี้…ควรจะมองไม่เห็น!
“ฉันได้ยินมาว่าคุณกับเสี่ยวซีมีเรื่องขัดแย้งกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นคุณก็สามารถพิจารณาดูดีๆ ได้เลย” หยี่จินหลี่กล่าว
เหอ ซิ่น พลิกหน้าไปทีละหน้า และอารมณ์ของเธอก็ขึ้นๆ ลงๆ ขึ้นๆ ลงๆ ทุกครั้งที่พลิกหน้า
หลักฐานทั้งหมด รวมถึงคำสารภาพของอาชญากร บ่งชี้ว่าการลักพาตัวครั้งนี้กระทำโดยเหอเย่เทียนในตอนแรก
เฮ่อเย่เทียนคือผู้ที่ออกแบบการลักพาตัวปลอม และยังมีคำให้การจากบุคคลอื่นๆ ในไนท์คลับและผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องกับคดีนี้เพื่อสนับสนุนเรื่องนี้ด้วย
นอกจากนี้ ข้อความที่ He Yetian พยายามส่งไปนั้นไม่ประสบความสำเร็จเลย ข้อมูลเบื้องหลังของบริษัทโทรคมนาคมระบุว่า Xiao Ci ได้ขึ้นบัญชีดำหมายเลขของ He Yetian ไม่กี่วันก่อนที่จะเกิดการลักพาตัว
เอ่อ…เสี่ยวซีไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับคดีลักพาตัวนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ! มันเป็นเพียงเพราะเสี่ยวเทียนเข้าใจผิดว่าอีกฝ่ายรู้เรื่องนี้!
เมื่อมองไปที่เอกสารตรงหน้าเธอ น้ำตาของเหอซื่อซินก็คลอเบ้าและหยดลงบนเอกสารในมือของเธอ
เหมือนอย่างที่เสี่ยวจินพูดไว้ เสี่ยวซี…ไม่อาจทนทำร้ายเธอได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม!
และเธอรู้ดีว่าเขาเป็นคนแบบไหน และเธอรู้ดีว่าแม้ว่าเสี่ยวเทียนจะขอเธอแต่งงานล่วงหน้าก็ตาม หากเขารู้เรื่องนี้ เขาก็จะดูถูกพฤติกรรมดังกล่าวและหยุดมันด้วยซ้ำ
แต่ทำไมเธอถึงเลือกที่จะไม่เชื่อเขาในตอนนั้น? – เหตุใดจึงเกิดเหตุการณ์เช่นนี้? –
“เนื่องจากเขาไม่ทราบเรื่องการลักพาตัวล่วงหน้า แล้วทำไม… เขาถึงไม่เต็มใจที่จะบอกฉันอย่างชัดเจนว่าทำไมเขาถึงเป็นคนแรกที่ไปถึงที่เกิดเหตุ?” เหอ ซือซิน พึมพำ
หยี่ จินหลี่ถอนหายใจ “ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีโอกาสบอกคุณ ฉันบอกเขาไปนานแล้วว่าบางเรื่องต้องทำให้ชัดเจนโดยเร็วที่สุด ถ้าคุณชักช้า อาจจะสายเกินไป” “สายเกินไป
เหรอ? นั่นหมายความว่ายังไง” เฮ่อ ซื่อซินรู้สึกสับสน
หยี่จินหลี่ไม่ได้อธิบาย แต่สายตาของเขาไปหยุดอยู่ที่สร้อยคอที่ห้อยอยู่บนคอของเหอจื่อซิน “สร้อยคอเส้นนี้เป็นของขวัญจากเสี่ยวซีใช่ไหม”
“ใช่”
“มีเครื่องติดตามขนาดเล็กอยู่บนสร้อยคอ ซึ่งสามารถเชื่อมต่อกับโทรศัพท์มือถือของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าคุณอยู่ที่ไหน” หยี่จินหลี่กล่าว “เดิมที เขาควรจะวางแผนที่จะบอกคุณ แต่เขาน่าจะกำลังรอโอกาสที่จะพูด แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้รอโอกาสนี้”
“มีอุปกรณ์ติดตาม… ในสร้อยคอเหรอ” เหอจื่อซินก้มศีรษะลงด้วยความมึนงง มือของเขาลูบจี้ที่คอของเขา
หากมีสถานที่ใดที่จะวางอุปกรณ์ติดตามก็คงจะอยู่ในจี้นี้เท่านั้น
ในใจเธอจำได้ว่าเมื่อเขาให้สร้อยคอแก่เธอ เขาเคยพูดว่า “ตราบใดที่ฉันสวมสร้อยคอเส้นนี้ ฉันจะไม่หวั่นไหวว่าจะหาคุณไม่เจอ ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน ฉันจะหาคุณเจอ!”
“ทำไมฉันต้องตามหาคุณด้วยล่ะ ถ้าเธออยากหาฉัน โทรหาฉันได้เลย” เธอพูดประโยคนี้ในตอนนั้น
“แต่ถ้าแบตโทรศัพท์เธอหมดและโทรออกไม่ได้ล่ะ ฉันกลัวว่าวันหนึ่งพี่สาวจะทิ้งฉันไป ดังนั้น…ถ้าฉันหาพี่สาวเจอ แม้ว่าเธอจะทิ้งฉันไปจริงๆ ฉันก็ยังหาเธอเจอได้”
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com