by Ye Fan มีชื่อเสียงในด้านการเคลื่อนไหวโลก และ Li Er ของเขาเป็นเพียงมุมหนึ่งของบ้าน
ราชาแห่ง Jiangdong ยังคงเป็น Chen Ao และ Taishan Wuhui ยังไม่ได้เริ่มต้น
ทุกอย่างเป็นไปตามที่มันเริ่มต้น
บางทีไม่มีอำนาจสูงสุด ไม่มีความยิ่งใหญ่ในการปกครองจังหวัด
แต่ในขณะนั้นมีความสุขและสนุกสนานมาก
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา Li Er ได้เห็นด้วยตาของเขาเองว่า Ye Fan จากลูกเขยตัวน้อยของตระกูล Qiu ก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของอำนาจทีละขั้น
Jiangdong Zhizun พลตรี Qinglong และแม้กระทั่งอันดับสูงสุดของวันนี้!
เขา หลี่เอ๋อ ปฏิบัติตามความยิ่งใหญ่ของนายชู และกลายเป็นหัวหน้าระดับสูงในมณฑลเจียงตง รองจากเย่ฟานเท่านั้น
พลัง อำนาจ และบารมี ความสูงของพวกเขาสูงขึ้นเรื่อยๆ แต่รอยยิ้มของพวกเขากลับน้อยลงเรื่อยๆ
บางครั้ง Li Er คิดว่าชีวิตนี้เป็นเรื่องน่าขันอย่างยิ่ง
เมื่อข้าพเจ้าอ่อนน้อมถ่อมตน ข้าพเจ้าพยายามทำทุกอย่างเพื่อไปข้างหน้า
แต่หลังจากยืนอยู่บนก้อนเมฆจริงๆ ฉันก็พบว่าปีที่มีความสุขที่สุดเป็นปีที่มีความสุขที่สุด
“นาย. ชู ระวัง…”
ที่ยอดเขาหยุนติง หลี่เอ๋อถือซองกระดาษที่เย่ฟานมอบให้เขาแน่น และตะโกนไปในทิศทางที่นายชูกำลังจะจากไป
แต่เย่ฟานอยู่ห่างไกลออกไปแล้ว
หลังจากออกจากหยุนโจว เย่ฟานก็หมุนตัวอีกครั้งและมาถึงเมืองเฟิงไห่
บ้านเก่าของตระกูล Chu ยังคงเป็นสภาพเดิม
เมืองที่เงียบสงบ ลานบ้านเก่า ประตูไม้ที่เขียนไว้หลายปี
ยังได้ยินสุนัขเห่าอยู่สองสามตัวในลานบ้าน
กลับมาที่บ้านเก่าของตระกูลชู เย่ฟานไม่แม้แต่จะเข้าไป
แต่เขาเดินไปที่ประตูและคุกเข่าลงทันที
การคุกเข่านี้เป็นวันเดียว
เย่ฟานที่เงียบจนถึงพระอาทิตย์ตกกล่าวว่า “คุณยายเกินไป หลานไม่กตัญญู”
“ฉันสัญญาแล้ว ฉันเกรงว่าจะทำไม่ได้”
“คุณบอกว่าคุณมีความสามารถเหมือนกัน ทำไมคุณไม่กังวลกับมันมากเกินไปล่ะ”
“อย่างไรก็ตาม Chu Yuan นั้นไร้เดียงสา และเจ้านายของตระกูล Chu ก็ถูกทำลายล้างและหลอกลวงมากเกินไป!”
“ฉันช่วยพวกเขาได้ พวกเขาช่วยฉันไม่ได้”
“ฉันไม่ได้ต้องการฆ่าพวกเขา แต่พวกเขาต้องการฆ่าฉัน”
“มันทำร้ายญาติและเพื่อนของฉันด้วยซ้ำ”
“เพื่อนรักของฉันในวัยเด็กถูกครอบครัว Chu ลอบล่าสัตว์ และดวงตาของเขาก็หายไป”
“ดอกไม้สีทองตาสีฟ้าได้เหี่ยวแห้งไปก่อนที่จะบานสะพรั่ง”
“ข้า ฉู่เทียนฟาน แม้ว่าข้าไม่มีอำนาจที่จะไปถึงท้องฟ้า แต่ข้าก็ยังต้องเดินไปบนฟ้า!”
“ครั้งนี้ เมื่อฉันกลับไปหาครอบครัว Chu อีกครั้ง ฉันจะสาบานว่าจะฆ่า Chu Zhengliang หัวหน้าตระกูล Chu โดยไม่คำนึงถึงความสัมพันธ์ทางสายเลือด”
“ให้เลือดของตระกูล Chu เปื้อนภูเขา Chumen!”
“ต่อให้หลานชายตายไปเก้าครั้ง เขาจะไม่เสียใจเลย!!”
นอกบ้านเก่า เย่ฟานคุกเข่าและโก่งตัว
คำพูดที่ดังเสียงเศร้า แต่คำพูดเหมือนมีด
ทันใดนั้นก็ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า
ลมหนาวมันขม ใบไม้ที่ร่วงหล่นปลิวไสว
ท่ามกลางสายลมและทราย คฤหาสน์พันปีแห่งนี้ได้เพิ่มความลึกลับอีกเล็กน้อย
เมื่อพูดถึงครั้งสุดท้าย เย่ฟานส่งเสียงบี๊บสามครั้งที่บ้านเก่า
ตั้งแต่ต้นจนจบประตูบ้านเก่าที่ปิดไม่เปิด
แต่เย่ฟานไม่รออีกต่อไป หลังจากโกวโตวแล้วเขาก็หันหลังกลับ
ความแน่วแน่และรุนแรงในคิ้วทำให้เกิดความโศกเศร้าและความกล้าหาญของลมและน้ำ!
ฮึ่ม~
แต่ในขณะนั้น เย่ฟานหันหลังและจากไป
โลกนี้เริ่มสั่นไหวในทันใด
จากนั้นไฟสีเขียวก็ออกมาจากบ้านของตระกูล Chu
ทันทีหลังจากนั้น มีเสียงสวดมนต์คล้ายเสียงคำรามของมังกรและเสือ พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
เย่ฟานหันศีรษะกลับด้วยความตกใจ
ลำแสงสีเขียวพุ่งไปที่มัน และทันใดนั้นก็หยุดอยู่กลางอากาศต่อหน้าเย่ฟาน
“นี่…นี่คือ…”
รูม่านตาของเย่ฟานหดตัว ตื่นตระหนกในทันใด
ในเวลาเดียวกัน คำพูดของความผันผวนแต่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังก็ดังขึ้นจากบ้านหลังเก่าอย่างเงียบๆ
“ในตอนนั้น บรรพบุรุษของตระกูล Chu ได้มอบดาบโบราณ Yunyang เล่มนี้เพื่อสังหารปีศาจและวิญญาณชั่วร้ายและปกป้องสันติภาพของโลก”
“โดยไม่คาดคิด หลายร้อยปีต่อมา คมดาบของ Yunyang Sword ถูกเปิดเผยเป็นครั้งแรก และกลายเป็นเลือดของลูกหลานของตระกูล Chu”
“ไม่มีอะไร…”
“หญิงชราของฉันก็แก่ลงแล้ว และใครก็ตามที่มีร่างกายเพียงครึ่งเดียวของเธอไม่ฟังสิ่งที่เธอพูด”
“ทำสิ่งที่คุณต้องการโยน”
“ไม่สำคัญว่าพี่น้องจะถูกทำร้าย หรือปู่กับหลานทะเลาะกัน…”
“มันคือทั้งชีวิตของพวกเขา…”