by หลังจากกลับมาที่บ้านพัก เมื่อจงเค่อเค่ออาบน้ำและสระผม เธอยังคงพูดอย่างสมเพชว่า “แม่ วันนี้ฉันมีเรื่องทะเลาะกัน ฉันไปสวนสนุกไม่ได้เหรอ ไม่อย่างนั้นฉันก็อยากไปจริงๆ” ..ขอฉันทำอะไรอีกได้ไหม จะทำให้เสร็จแน่!”
เด็กน้อยเริ่มต่อรอง
จงเค่อเค่อมองดูท่าทางขอร้องของลูกสาวแล้วพูดเบา ๆ ว่า “เมื่อถึงเวลา แม่และพ่อจะพาคุณไปที่สนามเด็กเล่นแห่งใหม่ เหมือนที่เราเคยบอกไปแล้ว”
“จริงเหรอ?” ดวงตาของกู่อานวนเบิกกว้าง
“ก็จริงนะ” จงเค่อเค่อพูด “แม้วันนี้จะผิดที่ลูกทำแบบนั้น แต่แม่ทำเพื่อปกป้องแม่มาก แม่มีความสุขมาก จู่ๆ เสี่ยวนวนของเราก็กล้าหาญกว่าที่แม่คิด
” หน้าแดงและดูเขินอายเล็กน้อย “แม่คิดว่า… ฉันกล้าจริงๆเหรอ?”
“ใช่แล้ว เสี่ยวนวลของเราเป็นเด็กที่กล้าหาญ” พูดตามตรงเธอตกใจมากที่เด็กอายุสามขวบรีบวิ่งเข้ามาแบบนี้เพื่อเธอ
“แต่ลูกจะสู้แบบนี้ไม่ได้อีกแล้วรู้ไหม แม่จะรู้สึกแย่เพราะลูกได้รับบาดเจ็บ ซึ่งคงอึดอัดยิ่งกว่าแม่ที่ทำร้ายตัวเองเสียอีก” จงเค่อเค่อกล่าวอีกครั้ง
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ กู่อานนวนก็พูดทันทีว่า “ฉัน…จะไม่ทะเลาะกันอีกแล้ว ฉันไม่อยากทำให้แม่เสียใจ”
“เธอเก่งมาก” จงเค่อเซียวยิ้มและจูบใบหน้าเล็กๆ ของลูกสาวเธอ .
แน่นอนว่าไม่รู้ว่าการรับประกันของเจ้าตัวเล็กจะมีผลใช้ได้กี่วัน
สรุปก็คือ ลูกสาวของฉันสัญญาว่าจะตรงไปตรงมาเสมอ แต่เธอทำไม่ได้
หลังจากทำความสะอาดลูกสาวของเขาแล้ว Zhong Keke ก็พาเธอออกจากห้องน้ำและเห็น Gu Lichen รออยู่ข้างนอก
ทันทีที่เด็กน้อยเห็นพ่อของเขา เขาก็พูดอย่างมีความสุขว่า “พ่อครับ แม่สัญญาว่าจะพาผมไปสวนสนุก!”
Gu Lichen มองไปที่ Zhong Keke “คุณเห็นด้วยไหม?”
“เอาล่ะ สุดสัปดาห์นี้เราจะพาเธอไปเล่นกัน . ” จงเค่อกล่าว
จากนั้น Gu Lichen ก็ช่วยเป่าผมของลูกสาวให้แห้งและทายา
แพทย์ได้ตรวจร่างกายของเด็กน้อยก่อนแล้วพบว่าปัญหาไม่ร้ายแรง สิ่งเดียวที่เขาต้องทนคืออาการบาดเจ็บที่ผิวหนัง
เมื่อใช้ยา เด็กน้อยเอาแต่คร่ำครวญว่า “พ่อ มันเจ็บ อ่อนโยน
กว่านี้หน่อยสิ…” กู่ลี่เฉินดูหมดหนทาง และท่าทางของเขาก็หมดสิ้น… มันเบามากจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว ไฟแช็ก
“ตอนทะเลาะกันทำไมไม่คิดถึงความเจ็บปวดล่ะ” เขาพูด
“เจ็บนะแต่ใครบอกให้พูดจาแย่ๆ เกี่ยวกับแม่ แน่นอนว่าพวกเขาขอโทษแม่!” สรุปสั้นๆ ประโยคเดียวถึงจะเจ็บก็ต้องรีบเดินหน้า!
Gu Lichen มองลูกสาวของเขาด้วยแววตาที่เห็นด้วย แม้ว่าการต่อสู้ของลูกสาวจะทำให้เขาปวดหัว แต่การปกป้อง Coco ของลูกสาวเธอก็ดีมาก
“ถ้าอย่างนั้นเรามาปกป้องแม่ด้วยกันตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป” กู่ลี่เฉินพูดกับกู่อันนวน
เด็กน้อยกระพริบตาแล้วยิ้มกว้าง “เอาล่ะ จากนี้ไปฉันจะปกป้องแม่กับพ่อ!”
หลังจากที่ลูกสาวของพวกเขาหลับไป Gu Lichen และ Zhong Keke ก็กลับไปที่ห้องและมองหน้าภรรยาของพวกเขาด้วยสายตาเล็กน้อย เศร้า Gu Lichen พูดว่า “วันนี้ยังคิดถึงการต่อสู้ของเด็ก ๆ อยู่หรือเปล่า?”