เรื่องดังกล่าวทำให้เขาโกรธ และเขาไม่พอใจกับแมงมุมศักดิ์สิทธิ์รุ่นใหม่เซียวหยุนมานานแล้ว
แน่นอนว่า Zhu Xiaoyun ก็รู้เรื่องนี้ทั้งหมดอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่ได้แสดงท่าทีดีๆ ต่ออีกฝ่ายเลย เนื่องจากเป็นผู้หญิงที่ต้องการแก้แค้น ดังนั้น Zhu Xiaoyun จึงไม่ใช่คนที่จะถูกรังแกได้ง่ายๆ
“ไม่มีใครมาขอร้องให้คุณไปอยู่แล้ว คุณกลับบ้านไปหาผู้ชายแต่งงานดีกว่า บางทีคุณอาจจะมีโอกาสได้ใช้ชีวิตที่ดีก็ได้”
จูเสี่ยวหยุนไม่สามารถช่วยแต่ล้อเลียนอีกฝ่ายได้ คนรักของเขาเป็นสิ่งที่เขาไม่ควรพูดถึง
ทุกคนรู้ดีว่าหากเอ่ยถึงคนๆ นี้แล้ว จูหลิงหลิงจะโกรธจัด โกรธจัดอยู่ตลอดเวลา และถึงขั้นต่อว่าคนอื่นโดยไม่รู้ว่าผิดหรือถูก ดังนั้น จึงไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องนี้มาก่อน และเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอ่ยถึงเรื่องแบบนี้ต่อหน้าอีกฝ่าย
แต่จูเสี่ยวหยุนก็ทำทุกอย่างที่เขาต้องการเสมอ เมื่อเขาเห็นท่าทางน่ารำคาญของอีกฝ่าย เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดอะไรบางอย่างเพื่อยั่วยุอีกฝ่าย แน่นอนว่าการกระทำนี้มีประโยชน์มาก อีกฝ่ายเริ่มรู้สึกโกรธไปบ้างแล้ว
“รอก่อนสิ! พูดตามตรง ฉันมาที่นี่เพื่อหัวเราะเยาะคุณเท่านั้น ฉันอยากรู้ว่าใครจะจัดการคุณได้!”
จูหลิงหลิงพูดจาอย่างร้ายกาจ ทุกคนรู้ว่า Zhu Xiaoyun เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากในเผ่าพันธุ์ของพวกเขา บุคคลธรรมดาไม่สามารถจัดการกับผู้หญิงคนนี้ได้เลย และสิ่งนี้ก็เป็นจริงสำหรับเขาเช่นกัน ดังนั้น เขาจึงกระตือรือร้นอย่างยิ่งที่จะได้พบกับบุคคลที่สามารถดูแลจูเสี่ยวหยุนได้
เขาตัดสินใจที่จะทำลายแผนของจูเสี่ยวหยุน
เมื่อ Zhu Xiaoyun เสียชีวิต เธออาจจะมีสิทธิ์เข้าร่วมในรอบใหม่ของผู้หญิงที่เหลืออยู่ แม้ว่าโอกาสเหล่านี้จะริบหรี่ แต่ก็ยังถือเป็นความหวัง ซึ่งทำให้ผู้คนยังมีความหวังอยู่บ้าง
หาก Zhu Xiaoyun ยังมีชีวิตอยู่ เธอก็คงไม่มีวันกลายเป็นผู้หญิงที่เหลืออยู่ในครอบครัว
เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาของ Zhu Lingling ก็มีชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่งเข้ามาหา Zhu Xiaoyun ด้วย
“คุณหนู คุณต้องระวังเรื่องนี้ไว้บ้างนะ ฉันรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นจะต้องทำอะไรลับหลังแน่ๆ ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นจริงๆ ตอนนั้นเราคงจบเห่แน่!”
ชายผู้นี้มีอายุมากกว่าจูเสี่ยวหยุนมาก แม้ว่าเขาจะดูเด็กมาก แต่จริงๆ แล้วเขามีชีวิตอยู่มาแล้วหลายพันปี เขาเป็นรุ่นเดียวกับลุงของจูเสี่ยวหยุน
อีกฝ่ายดูแลจูเสี่ยวหยุนมาตั้งแต่เธอยังเด็ก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง
หลังจากได้ยินคำเตือนของลุง จูเสี่ยวหยุนก็พยักหน้า เขาตระหนักดีในใจว่าผู้หญิงคนนี้จะทำอะไรกับเขาต่อไป แต่จูเสี่ยวหยุนไม่เคยรู้สึกกลัวเลย
“ผู้หญิงคนนี้ต้องการทำลายฉันและฆ่าฉันเท่านั้น ฉันไม่สามารถพ่ายแพ้ได้ง่ายๆ ผู้หญิงคนนี้จะกลายเป็นแค่ตัวตลกในท้ายที่สุด”
จูเสี่ยวหยุนได้เห็นทุกสิ่งแล้ว และไม่สนใจเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะคิดอย่างไร
“ลุงเฟิง ไม่ต้องกังวล สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือการจัดการกับชายผู้ทรงพลังคนนั้น กระต่ายควรเป็นสัตว์เลี้ยงของเขา ชายคนนี้แข็งแกร่งจริงๆ ฉันไม่เคยพบชายที่ดุร้ายเช่นนี้มาก่อน!”
เขาเริ่มรู้สึกกลัวเล็กน้อยเมื่อพูดถึงเฉินผิง เมื่อคิดถึงกลอุบายอันน่าอัศจรรย์ของเฉินผิง จูเสี่ยวหยุนก็อดไม่ได้ที่จะสั่นไปทั้งตัว
ลุงเฟิงพยักหน้าหลังจากได้ยินเรื่องนี้และไม่พูดอะไรมาก มันไร้ประโยชน์ที่จะพูดอะไรเพิ่มเติมเพราะเขายังไม่ได้พบกับเฉินผิงเลย แม้ว่าตอนนี้เขาจะโอ้อวดอะไรก็ตาม มันก็ไม่มีความหมาย
“ฉันจะพยายามปกป้องความปลอดภัยของสาวน้อยคนนี้ให้ดีที่สุด คุณวางใจได้เลย”
ไม่นานคณะก็มาถึงเมือง เมื่อมองดูเมืองแห่งนี้ที่คึกคักผู้คนจำนวนมากก็รู้สึกตื่นเต้น พวกเขามักอาศัยอยู่ในภูเขาและป่าไม้ลึกและไม่ค่อยมาที่นี่เพื่อเล่น
ท้ายที่สุดแล้วไม่ใช่ทุกคนจะมีคุณสมบัติที่จะไปสถานที่เหล่านี้ มีเพียงสตรีที่เหลืออยู่และผู้ที่ออกไปปฏิบัติภารกิจบางส่วนเท่านั้นที่มีคุณสมบัติสามารถไปที่นี่ได้
จูหลิงหลิงก็มองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน เธอเห็นเมืองที่หรูหราและพลุกพล่าน ตลอดจนบางสิ่งบางอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน เธอก็ยิ่งอิจฉาเธอมากขึ้น