“ผู้อำนวยการเจียง หากมีการนำระบบร่วมหุ้นมาใช้ กลยุทธ์ทางธุรกิจในปัจจุบันของเรา เช่น การลงทุนในด้านการศึกษา การลงทุนในโรงพยาบาล…”
หลังจากที่ซุนต้าหวู่เงียบไปนาน จู่ๆ เขาก็ถามเพื่อทดสอบทัศนคติของเจียงเสี่ยวไป๋
ฉันต้องการมีชีวิตรอดในขณะที่ยังมีความเป็นไปได้เพียงเล็กน้อยที่จะไล่ตามอุดมคติและความฝันของฉัน
อย่างไรก็ตาม ทัศนคติของ Jiang Xiaobai นั้นชัดเจนมากและเขาพูดโดยตรงโดยไม่ต้องรอให้ Sun Dawu พูดจบ
“เป็นไปไม่ได้ การเปลี่ยนแปลงระบบหุ้นร่วมไม่เพียงสะท้อนถึงความเป็นเจ้าของของบริษัทเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์ทางธุรกิจที่สำคัญด้วย นับจากนี้เป็นต้นไป คณะกรรมการจะได้รับคำแนะนำจากที่ประชุมผู้ถือหุ้นและประธานของ คณะกรรมการจะต้องได้รับการตัดสินใจจากที่ประชุมผู้ถือหุ้นด้วย
คณะกรรมการของกลุ่มควรรับผิดชอบต่อผู้ถือหุ้นทุกคน ไม่ใช่ตามอุดมคติ ส่วนตัว หากต้องการดำเนินการโรงพยาบาลและโรงเรียนก็ต้องคำนึงถึงการลงทุนและเพิ่มผลประโยชน์ใหม่ให้กับบริษัท
มันไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของพนักงานหรืออะไรทำนองนั้น…”
เจียง เสี่ยวไป๋พูดอย่างเด็ดขาด โดยไม่เหลือที่ว่างให้ซุนต้าหวู่ และทำลายภาพลวงตาของซุนต้าหวู่โดยสิ้นเชิง
หากเป็นบุคคลอื่นเขาอาจต้องการให้โอกาส Sun Dawu ลอง แต่ Jiang Xiaobai จะไม่มีภาพลวงตาใด ๆ เขารู้ว่าซุน Dawu ในชีวิตก่อนหน้านี้ล้มเหลวในท้ายที่สุด
ทุ่มงบ 600 ล้านสร้างโรงพยาบาล โดยอ้างว่า ขอแค่เป็นลูกจ้างก็ให้รักษาพยาบาลฟรี แต่สุดท้ายพอลูกจ้างป่วยก็ไม่มีใครมารักษาที่โรงพยาบาลเพราะอาการไม่ดี ทั้งหมดและโรงพยาบาลก็ว่างเปล่า
เวลามีนโยบายออกมาบ้างก็ดีจริงๆและเพื่อคนข้างล่างแต่ประเด็นสำคัญคือนโยบายเหล่านี้ต้องคำนึงถึงสถานการณ์จริงด้วย
ตัวอย่างเช่น มีการลงทุนมากกว่า 600 ล้านหยวนในการรักษาพยาบาลฟรี แต่การบำรุงรักษาขั้นสุดท้าย โอกาสในการพัฒนาของแพทย์ และปัญหาต่างๆ ล้วนจำเป็นต้องได้รับการแก้ไข
การแก้ปัญหาเหล่านี้เท่านั้นที่จะสามารถพัฒนาโรงพยาบาลได้ดีและแพทย์จะดี แทนที่จะลงทุนสร้างโรงพยาบาลแล้วลืมไป คิดว่าถ้ารักษาฟรี ชีวิตทุกคนก็จะดีขึ้น
สถานการณ์จริงคือถ้าป่วยแล้วโรงพยาบาลในกลุ่มรักษาไม่ดีก็ต้องไปรักษาที่อื่น อย่าบอกว่าฟรีหรือไม่ แค่เสียเงิน จุดประสงค์ของการได้รับ ป่วยคือการรักษาโรค ไม่ใช่บอกว่าฟรี เมื่อคุณอยู่ในโรงพยาบาล โรคของคุณก็จะหาย
โรงพยาบาลสุดท้ายกำลังพัฒนาในวงจรอุบาทว์ ถ้าคนไข้ไม่มา หมอก็ไม่มาแน่นอน หากไม่มีหมอ โรงพยาบาลก็พัฒนาไม่ได้ คนไข้ก็ไม่มา
ดังนั้น เจียง เสี่ยวไป๋จึงรู้ว่าเส้นทางของซุนต้าหวู่นั้นใช้ไม่ได้ผล ดังนั้นเขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสใด ๆ แก่ซุนต้าหวู่ ปล่อยให้ซุนต้าหวู่รู้สึกโชคดี
“ผู้อำนวยการเจียง” ซุนต้าหวู่มองเจียงเซียวไป่อย่างขมขื่น: “ฉันต้องใช้เวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้”
เจียง เสี่ยวไป๋ พยักหน้า: “ไม่มีปัญหา ฉันให้เวลาคุณหนึ่งวัน และฉันจะฟังคำตอบของคุณในเวลานี้พรุ่งนี้ ไม่มีปัญหาเหรอ?”
Sun Dawu ไม่สามารถพูดอะไรได้หากมีปัญหา Jiang Xiaobai ไม่สามารถอยู่ในกลุ่ม Dawu เพื่อปกป้องเขาได้เสมอไป Jiang Xiaobai ไม่มีเวลามากขนาดนั้น นอกจากนี้ วันหนึ่ง เขาได้อยู่ใน Dawu แล้ว กลุ่มทำธุระของตัวเองมาเกือบสัปดาห์ ไม่มีทางที่ เวลานั้นจะสูญเปล่าโดยไม่มีผลลัพธ์
หลังจากที่ทั้งสองคนเดินออกจากสำนักงานผู้บริหารอาวุโสของ Dawu Group ก็รวมตัวกันรอบๆ Sun Dawu จัดรองประธานให้ติดตาม Jiang Xiaobai และปฏิบัติตามคำแนะนำของ Jiang Xiaobai
ไม่ว่าวันนั้น Jiang Xiaobai อยากจะไปเยี่ยม Dawu Group ต่อไป หรือ Jiang Xiaobai ต้องการออกไปเดินเล่นหรือเดินเล่น เขาก็มักจะเชื่อฟังคำสั่งของ Jiang Xiaobai เสมอ
จากนั้นเขาไม่ได้อธิบายอะไรให้ผู้บริหารระดับสูงคนอื่น ๆ ของกลุ่ม เขาแค่บอกว่า Jiang Xiaobai จะอยู่ใน Dawu Group เป็นเวลาหนึ่งวันและเขามีบางสิ่งที่ต้องคิด
จากนั้นซุนต้าวูก็ขับไล่ทุกคนออกไปและขังตัวเองอยู่ในห้องทำงาน
อนาคตและชะตากรรมของพนักงานนับหมื่นคนของกลุ่ม Dawu ล้วนอยู่ในมือของ Sun Dawu แน่นอนว่าในขณะเดียวกัน อนาคตและโชคชะตาส่วนตัวของเขาและความมั่งคั่งของครอบครัวก็อยู่ในมือของ Sun Dawu เช่นกัน
คืนนั้นตอนแปดโมงเช้า Jiang Xiaobai ก็ได้พักผ่อนแล้ว Sun Dawu ผู้บริหารระดับสูงทุกคนได้รับแจ้งจาก Sun Dawu Group และผู้บริหารระดับสูงทุกคนก็ไปที่ห้องประชุมเพื่อประชุม
หลังจากที่ผู้บริหารระดับสูงของกลุ่ม Dawu มาถึง Sun Dawu ได้ประกาศการตัดสินใจ นั่นคือ กลุ่มจะถูกแปลงเป็นระบบร่วมหุ้นในอนาคต และพนักงานทุกคนจะได้รับการจัดสรรหุ้น โดยเฉพาะพนักงานเก่าที่ทำงานมาสิบปี .
การเปลี่ยนจากธุรกิจครอบครัวเป็นบริษัทร่วมทุนถือเป็นข่าวดีสำหรับผู้บริหารระดับสูงและบุคลากรคนสำคัญของ Dawu Group และแม้แต่พนักงานด้วย
เพราะนั่นหมายความว่ารายได้ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นและความมั่งคั่งของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น
นี่คือซุนต้าหวู่ควักเงินในกระเป๋าของเขาและมอบเงินให้คนข้างล่าง แน่นอนว่าไม่มีใครไม่เต็มใจทำเช่นนี้
แน่นอน พวกเขาไม่เต็มใจยกเว้นญาติบางคนของ Sun Dawu พวกเขาต้องการใช้ครอบครัวของตนเองเพื่อควบคุมความมั่งคั่งของกลุ่ม Dawu
ในกรณีนี้ ครอบครัวของพวกเขาคือกลุ่มบุคคลชั้นนำในกลุ่ม Dawu และกลุ่ม Dawu ทั้งหมดเป็นของพวกเขา อย่างไรก็ตาม หากกลายเป็นบริษัทร่วมหุ้น
จากการเป็นญาติของจักรพรรดิพวกเขาก็กลายเป็นคนงานอพยพธรรมดา ๆ ทันที แม้ว่า Sun Dawu จะดูแลพวกเขาอย่างแน่นอนตราบเท่าที่เขาอยู่ใกล้ ๆ แล้วถ้า Sun Dawu จากไปล่ะ?
ไม่มีความแตกต่างระหว่างพวกเขากับพนักงานทั่วไป พวกเขาทั้งหมดเป็นสมาชิกของ Dawu Group
ดังนั้น ญาติหลายคนของ Sun Dawu จึงไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งต่อการนำระบบการถือหุ้นของกลุ่ม Dawu Group ไปใช้ และพวกเขาก็คัดค้านโดยตรงในห้องประชุม
“คุณซัน เรื่องนี้ใหญ่เกินไป หากมีการปรับโครงสร้างใหม่ ความสัมพันธ์ในการเป็นเจ้าของ Dawu Group จะไม่ชัดเจนในอนาคต…”
“ใช่ Dawu Dawu Group นี้เป็นธุรกิจที่คุณทำงานอย่างหนักเพื่อสร้าง หากเปลี่ยนเป็นระบบร่วมหุ้น เรายังไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้รับผิดชอบในอนาคต…”
ญาติหลายคนพูดคุยกันซึ่งสร้างแรงกดดันต่อ Sun Dawu อย่างมาก แต่ Sun Dawu ก็ไม่ขยับเลย ไม่ได้หมายความว่าเขาเต็มใจจริงๆ ที่จะเปลี่ยนไปใช้ระบบร่วมหุ้นและมอบอำนาจการควบคุม
แต่ถ้า Dawu Group ต้องการอยู่รอดก็ต้องเปลี่ยนมาใช้ระบบร่วมหุ้นตอนนี้ ไม่เช่นนั้น Jiang Xiaobai จะไม่เต็มใจช่วยอย่างแน่นอน
“เอาล่ะ เรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว การคัดค้านของคุณไม่ถูกต้อง” ซุนต้าหวู่กล่าวโดยตรง และกลุ่มต้าหวู่นี้ก็คำพูดของเขาเช่นกัน เพราะเขาถือกรรมสิทธิ์
แน่นอนว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปในการพูดคุยและทำสิ่งต่างๆ ในกลุ่ม เราต้องคำนึงถึงความคิดเห็นของผู้ถือหุ้นท่านอื่นๆ ด้วย
แต่ไม่มีทางแก้ไขได้ ถ้าคุณไม่ทำเช่นนี้ คุณจะไม่สามารถผ่านความยากลำบากที่อยู่ใต้จมูกของคุณไปได้ ไม่ต้องพูดถึงอนาคตเลย