by ผู้คุมไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะหยิ่งยโสถึงเพียงนี้ และความสงสัยก็ปรากฏบนใบหน้าของพวกเขา
“คุณจะทำอะไร? คุณมีแผนจะดำเนินการอะไรหรือไม่?”
“หลังจากผ่านไปหลายปี ในที่สุดคุณก็ยังจำได้แล้วว่าจะล้างแค้นให้แม่ของคุณ?”
พวกเขาทั้งหมดต่างก็ล้อเลียนโรเนียนโดยไม่รู้ว่าโรเนียนกำลังโกรธมากแค่ไหน
“ข้าจะพูดอีกครั้งว่า จงเรียกคนพวกนั้นที่บังคับแม่ของข้าให้ตายออกมา!”
เขาเหยียบเท้าด้วยความโกรธและมองผู้คนรอบข้างด้วยท่าทีไม่พอใจ
ทุกคนตะลึงเมื่อเขากระทืบเท้าของเขา
เพราะทหารยามเหล่านี้ก็สัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของโรนิออนเช่นกัน
พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะมีพลังมากขนาดนี้
บางทีอาจเป็นเพราะความโกรธของโรเนียน พวกเขาจึงได้ตระหนักถึงพลังของอีกฝ่ายและคลานเข้าไปในคฤหาสน์ในที่สุด
ในขณะนี้ เฉินผิงก็มองเห็นชื่อคฤหาสน์ได้ชัดเจนเช่นกัน
คฤหาสน์เมฆ
สถานที่แห่งนี้ได้รับการตกแต่งอย่างอลังการมาก เมื่อเฉินผิงมองดูมัน เขาก็รู้สึกปรารถนาอย่างอธิบายไม่ถูกในหัวใจ
เขายืนมองดูอีกฝ่ายโดยไม่พูดอะไรสักคำ ในขณะนี้ จุดมุ่งหมายของเขาคือการยืนหยัดเพื่อรอนนี่เพียงเท่านั้น
ขณะนี้กลุ่มผู้คุมวิ่งหนีไปด้วยความตื่นตระหนก พวกเขาต่างรู้ในใจว่าโรเนียนจะทำให้สิ่งต่างๆ ยากขึ้นสำหรับพวกเขาจริงๆ
“นี่มันแย่มาก! ไอ้รอนนี่โผล่มาที่หน้าประตูบ้านเราด้วย!”
ผู้คุมวิ่งออกไปด้วยความกังวล
พวกเขาวิ่งไปประกาศให้ทุกคนใส่ใจเรื่องนี้
ในตอนแรกเมื่อทุกคนได้ยินเสียงคนเคาะประตู พวกเขาก็เกิดความตื่นตระหนกเล็กน้อย
แต่เมื่อพวกเขาได้ยินว่าคนๆ นี้คือโรเนียน ทุกคนก็รีบวางก้อนหินลงในใจ และถึงขั้นรู้สึกดูถูกเล็กน้อยด้วย
“พวกคุณเข้าใจผิดหรือเปล่า? ไม่มีอะไรต้องกลัวเกี่ยวกับรอนนี่หรอก คุณควรจะพูดถึงไอ้ขี้ขลาดนั่นมากกว่านะ”
“เขาเป็นเพียงเศษขยะที่ถูกเจ้านายของเราไล่ออกไป ต่อให้เขามาที่บ้านเรา เราก็ทำอะไรได้ เขาขอเงิน ฉันได้ยินมาว่าเขาชอบดื่มมาก เขามักจะทำอาชีพแปลกๆ เพื่อซื้อไวน์ ฮ่าๆ เขาเสียเวลาไปกับของเล่นจริงๆ!”
“ถูกต้องแล้ว คนแบบนี้เป็นความเสื่อมเสียของครอบครัวเราจริงๆ โชคดีที่ครอบครัวของเรามีดาบรถม้าอันโด่งดังตั้งแต่แรก และขับไล่คนคนนี้ออกไป ไม่เช่นนั้น ชื่อเสียงของเราคงถูกทำลายโดยโรนิออนอย่างแน่นอน!”
ทุกคนบ่นเกี่ยวกับพวกเขาอย่างบ้าคลั่งและไม่พอใจโรเนียนมาก บางคนถึงกับรู้สึกว่าโรเนียนมีอิทธิพลต่อพวกเขาด้วย
อย่างไรก็ตาม ด้วยความตั้งใจที่จะชมความสนุกสนาน ผู้คนจำนวนมากยังคงมาที่ประตูทีละคน ตั้งใจที่จะดูว่าเกิดอะไรขึ้น
ในขณะนี้ โรเนียนเพียงยืนเงียบ ๆ อยู่ตรงหน้า และเขายังรู้สึกถึงพลังความโกรธของเขาด้วย
เขาไม่คาดคิดว่าเมื่อเขาโกรธ เขาจะมีพลังทำลายล้างได้ขนาดนี้
ในความเป็นจริง เขาตระหนักดีในใจว่าหากเขาต้องการที่จะจัดการกับกลุ่มคนเหล่านี้จริงๆ เขาก็ไม่ได้ไร้ความมั่นใจ แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับญาติพี่น้องของแม่เขา เขาก็จะไม่เต็มใจที่จะตัดขาดจากพวกเขาโดยสิ้นเชิง
สุดท้ายเขาจึงถูกกลุ่มคนนี้รังแกอย่างหนัก เขาใส่ใจคนอื่นแต่ไม่มีใครสนใจเขาเลย ดังนั้นเขาจึงตกเป็นเป้าหมายของการกลั่นแกล้งเท่านั้น
ในไม่ช้า ก็มีกลุ่มคนปรากฏตัวที่ประตูทีละคน และพวกเขามองดูโรเนียนด้วยความดูถูกอย่างมาก
“โอ้พระเจ้า ฉันสงสัยว่าใคร แต่ปรากฏว่าคือรอนนี่ เธอมาที่บ้านเราจริงๆ เกิดอะไรขึ้น หาที่ทำงานไม่ได้เหรอ เธออยากขอเงินเราเหรอ”
“คุณถูกไล่ออกมาหลายปีแล้ว ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ตอนนี้ล่ะ คุณไม่ได้ไร้ยางอายถึงขนาดมาขอเงินจากพวกเราหรอกใช่ไหม”
ทุกคนพูดคุยกันในน้ำเสียงประชดประชัน และไม่สนใจความรู้สึกของรอนนี่เลย
รอนนี่ผงะถอยเมื่อได้ยินเรื่องนี้
“ผมต้องการตามหาฆาตกรที่บังคับให้แม่ผมตาย”
“ฉันรู้ว่าลุงของฉันเป็นคนบังคับให้แม่ของฉันตาย บอกเขาให้ออกไปตายซะ วันนี้ของปีหน้าจะเป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของเขา”
ถ้าพูดตามหลักเหตุผลแล้ว ลุงควรจะเอนเอียงไปทางแม่มากกว่านี้ แต่ข้อเท็จจริงกลับพิสูจน์ให้เห็นว่าไม่เป็นเช่นนั้น ทัศนคติของลุงไม่ดีเลย