by มีความเงียบ
ทุกคนจ้องมองโต๊ะด้วยสายตาเบิกกว้าง
แต่พวกเขาเห็นหนานเฟิงและคนอื่น ๆ นั่งเป็นวงกลมรอบโต๊ะ เนื่องจากโต๊ะเป็นทรงกลม ทุกคนจึงหันหลังให้กับชายคุนเผิงซาน
เมื่อมองจากมุมที่ชายภูเขาคุนเผิงยืนอยู่ จากตำแหน่งนั้น มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอื้อมมือและสะดุดเขาขึ้นไป เว้นแต่ว่าหนานเฟิงและคนอื่น ๆ จะหันกลับมา
แต่ถ้าเขาหันกลับมา การเคลื่อนไหวไม่เพียงแต่จะใหญ่โตเท่านั้น แต่ยังปรากฏให้คนจำนวนมากเห็นอีกด้วย และเป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะไม่รู้ว่าใครทำให้เขาสะดุด
จากนี้จะเห็นได้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องโกหกจากชาวเขาคุนเผิง
“คุณช่วยแสดงให้เราและหันหลังให้คุณได้ไหม” หลิน หยางถามและจ้องมองไปที่ชายคนนั้น
“ฉัน…ฉัน…”
ชายคนนั้นอ้าปากพูดไม่ได้ชั่วขณะหนึ่ง
“ลิงสาม!”
ใบหน้าของตู่กูฮวยมืดมน และเขาก็ตะโกนทันที
“อาจารย์ฮ่วย!”
โหวซานตัวสั่นไปทั้งตัวและรีบก้าวไปข้างหน้าและตะโกน
“กลายเป็นคนของคุณที่สร้างปัญหา! โฮ่วซาน! คุณกล้ามาก! คุณรู้ชัดเจนว่าครอบครัว Dugu ของเราได้ตั้งรกรากในเมือง Xuanhua ในวันนี้ แต่คุณยังอยู่ที่นี่เพื่อสร้างปัญหา! อะไรนะ? คุณดูถูก ครอบครัว Dugu ของเรา?” Duguhuai ตะคอกอย่างเย็นชา
“ท่านอาจารย์ฮ่วย จริงๆ แล้วข้าไม่รู้ และข้าก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร คนๆ นี้คงจงใจยั่วยุชิงซวนจงและก่อให้เกิดปัญหาเช่นนั้น! ข้าจะลงโทษเขาอย่างรุนแรง! ฉันจะลงโทษเขาอย่างรุนแรง!” โหวซานกล่าวอย่างกังวลใจ แต่เขากลับโยนความผิดให้คนนั้นทั้งหมด
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ทุกคนคุกเข่าลง!”
ตู้กู่ฮวยตะโกนด้วยความโกรธ
ผู้คนทั้งหมดในภูเขาคุนเผิงต่างหวาดกลัวมากจนคุกเข่าลงกับพื้นตัวสั่นและไม่กล้าพูดกลับ
“มาที่นี่ ตบฉันคนละร้อยครั้ง แล้วระเบิดฉันออกจากเมืองซวนฮวา! คนเหล่านี้ไม่ได้รับอนุญาตให้ปรากฏต่อหน้าฉันอีก ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะถูกฆ่าอย่างไร้ปรานี! คุณเข้าใจไหม?”
“ใช่!”
หลังจากพูดอย่างนั้น ปรมาจารย์หลายคนจากตระกูล Dugu ก็ก้าวไปข้างหน้าและเริ่มยุยงพวกลิงและคนอื่นๆ
การตบนับร้อยครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย คนที่ตบพวกเขาล้วนเป็นผู้ฝึกหัด พวกเขามีพลังและทรงพลังมากจนฟันของพวกเขากระเด็นออกมา เลือดไหลออกมา แก้มของพวกเขาบวม และบางคนถึงกับหมดสติไปทันที
ฉากนี้เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ชาว Qingxuanzong ก็แอบตะโกนว่าพวกเขาสมควรได้รับมัน และพวกเขาก็มีความสุขเป็นพิเศษ
แต่หลินหยางกล่าวว่า: “อาจารย์ฮ่วย คุณทำให้พวกเขาหมดสติทั้งหมด แล้วพวกเขาจะทำตามที่เราพูดไว้ก่อนหน้านี้ได้อย่างไร และคุณไม่ควรทำตามสัญญาก่อนหน้านี้ด้วย”
คำพูดนั้นล้มลงกับพื้น ผู้คนก็หายใจไม่ออก และมองดู Lin Yang ด้วยความตกใจ
“หมอหลิน อย่าพูดอะไรอีก เลิกเรื่องนี้ซะ!” ไอรันพูดอย่างจริงจัง
ความตั้งใจของ Duguhuai ที่จะจัดการกับชาว Kunpengshan อย่างมีความสุขนั้นชัดเจนอยู่แล้ว
เขาให้คำอธิบายแก่สำนัก Qingxuan และโดยธรรมชาติแล้วไม่ได้ตั้งใจที่จะสร้างปัญหาให้กับสำนัก Qingxuan อีกต่อไป หาก Lin Yang ก้าวร้าวและ Duguhuai ต้องการคุกเข่าลงและขอโทษ Airan จริงๆ เรื่องนี้ก็จะร้ายแรง
ตู้กู่ฮวยหันกลับมามองหลินหยางด้วยสายตาที่แคบลงแล้วพูดว่า “แล้วคุณหมายถึงอะไรล่ะ? คุณอยากให้ฉันคุกเข่าลงและขอโทษจริงๆ เหรอ?”
“นี่คือสิ่งที่เราตกลงกันก่อนหน้านี้”
“คุณพูดถูก นี่คือสิ่งที่เราตกลงกันก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ฉันไม่ยอมรับ คุณทำอะไรกับฉันได้บ้าง”
ตู้กู่ฮวยหัวเราะเยาะแล้วตะโกน: “ใครเพิ่งได้ยินสิ่งที่ฉันทำกับเขา สัญญาอะไร ?”
“ไม่!”
ทุกคนรอบๆตะโกน
“เอาล่ะ ดูสิ!” Duguhuai ยักไหล่พร้อมกับเยาะเย้ยบนใบหน้าของเขา
หลินหยางไม่ได้พูดอะไร
ใครในหมู่คนรอบข้างจะกล้ารุกรานตระกูล Dugu?
Duguhuai บอกว่าไม่ ซึ่งหมายความว่าไม่ ตัวตนของ Lin Yang คืออะไร? คุณกล้าแข่งขันกับ Duguhuai หรือไม่?
“ท่านอาจารย์ฮวย โปรดใจเย็นๆ เราจะขอให้คุณขอโทษได้อย่างไร นอกจากนี้ ท่านไม่ได้ทำอะไรผิด” ผู้นำนิกายชิงซวนรีบก้าวไปข้างหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม
“แต่ฉันจำเด็กคนนี้ได้ ฉันยอมรับว่าครั้งนี้คุณชนะ แต่เจ้าหนู คุณต้องไปแข่งขันระดับภูมิภาคเสมอ เราจะชำระบัญชีนี้อย่างช้าๆ!” ตู้กู่ฮวยจ้องมองที่หลินด้วยสายตาที่เหล่ หัวเราะเบา ๆ แล้วมอง ที่ไอหรานแล้วพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ “ฉันจะรอเธออยู่ที่ห้อง 3 ชั้น 3 ของร้าน ถ้าเธอมีสติก็เข้ามากับฉันสิ ถ้าเธอไม่มีสติฉันก็ไม่คิดนะ” เจ้าจะต้องเต็มใจทำตามผลที่ตามมา ฉันเห็นแล้ว”
หลังจากพูดเช่นนั้น ตู่กู่ฮวยก็หันหลังกลับ