เวลานี้ หวู่ เซียงปา โกรธมาก ในจำนวนคนทั้งหมด 30 คน มี 5 คนที่เสียชีวิตอย่างน่าเศร้าจากฝีมือของไป๋หยิง เขาเกลียดไป๋หยิงถึงแก่นแล้ว
เมื่อเห็นว่าไป๋หยิงกำลังจะฆ่าเขา หวู่เซียงปาก็ไม่กลัวเลย เขาเพียงถือดาบวิญญาณด้วยมือทั้งสองข้าง เขาขบฟันแล้วพูดว่า “ถึงแม้ฉันจะกลายเป็นผี ฉันก็จะไม่ปล่อยคุณไป คุณฆ่าพวกเราไปมากมาย ฉันรับประกันว่าคุณจะต้องตายอย่างน่าสมเพช!”
ไป๋หยิงหัวเราะเยาะ “เจ้าเป็นเพียงขยะที่กำลังจะตาย เจ้ามั่นใจขนาดนั้นได้ยังไงถึงกล้าพูดแบบนี้กับฉัน”
ในขณะที่พูดอยู่นั้น หวู่เซียงปาและไป๋หยิงก็รีบวิ่งเข้าหากันพร้อมๆ กัน
เวลานี้ท่านลอร์ดเจียงนอนอยู่บนพื้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขาได้สัมผัสถึงความหวาดกลัวที่แท้จริงของนกอินทรีขาวแล้วและรู้ว่าถ้าพวกเขายังคงเดินหน้าต่อไป ก็เป็นไปไม่ได้ที่หวู่ ซีองปาและลูกน้องของเขาจะทำร้ายนกอินทรีขาวได้ร้ายแรง ท้ายที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็จะถูกอินทรีขาวฆ่าตาย
เมื่อหวู่เซียงปาเคลื่อนไหว เจียงเจี่ยจู่ก็ล้มลงกับพื้นและตะโกนสุดเสียง: “เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เจ้าควรหาทางถอยกลับโดยเร็ว!”
ท่านลอร์ดเจียงต้องการทำร้ายอินทรีขาวอย่างรุนแรง แต่เขาไม่อยากให้หวู่เซียงปาและลูกน้องของเขาต้องตายต่อไป เดิมที เขาคิดว่าเขาสามารถใช้เทคนิคลับของเขาเพื่อปลดปล่อยความแข็งแกร่งของผู้ฝึกฝนขั้นสวรรค์ขั้นต้นระดับที่ 7 ซึ่งแน่นอนว่าเพียงพอที่จะบาดเจ็บอินทรีขาวอย่างรุนแรงได้
ท่านลอร์ดเจียงมีความตระหนักในตนเองมากและมีเจตนาเพียงทำร้ายอินทรีขาวอย่างรุนแรงเท่านั้น เขาไม่เคยคิดที่จะฆ่าอินทรีขาวเลย อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นเช่นนี้ เขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสในตอนท้าย แต่ไม่สามารถทำร้ายอินทรีขาวได้มากเกินไป ซึ่งทำให้ลอร์ดเจียงรู้สึกสิ้นหวังมาก
ขณะนี้สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือเตือนคนอื่นๆ ให้หนีโดยเร็ว
แต่ตอนนี้ที่ Wu Xiongba และกลุ่มของเขาสูญเสียลูกศิษย์ไปห้าคนแล้ว พวกเขาก็กระหายเลือดแล้ว และจะไม่พยายามวิ่งหนีอีกต่อไป
หวู่ เซียงปาและลูกน้องของเขาลืมไปนานแล้วว่าพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของไป๋หยิง และตอนนี้เขาต้องการเพียงแก้แค้นให้สหายที่ตายไปของพวกเขาเท่านั้น
”ฉันจะสู้กับคุณ!”
หวู่ เซียงปาคำรามเสียงดังใส่เหยี่ยวขาวและไม่หยุดเลยเพราะลอร์ดเจียงพูดให้หยุดเขา
คนอื่นๆ ยังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อปกป้องหวู่เซียงปาด้วย
บัดนี้ ฝ่ายของพวกเขามีท่านลอร์ดเจียงผู้ทรงพลังที่สุดล้มลงแล้ว พวกเขาไม่อยากให้คนแข็งแกร่งอย่าง Wu Xiongba ล้มลงด้วย ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะใกล้ตายมาก
นกอินทรีขาวพุ่งเข้าไปตรงหน้าของหวู่เซียงปาอย่างรวดเร็ว ครั้งนี้ Wu Xiongba ปลดปล่อยเทคนิคลับของเขาออกมาอย่างสมบูรณ์ และความแข็งแกร่งของเขาก็ไปถึงจุดสูงสุด เขาต่อสู้โต้ตอบกับนกอินทรีขาว
ใบหน้าของไป๋หยิงดูหม่นหมอง การถูกโจมตีโดยกลุ่มนักรบที่อ่อนแอกว่าเขามากทำให้ไป๋หยิงรู้สึกอับอายมาก และเขาโจมตีอย่างรุนแรงมาก
“เจ้าคิดว่าจะหนีจากข้าได้หรือไม่? ข้า ไวท์อีเกิ้ล มาที่นี่วันนี้ และข้าไม่มีเจตนาจะปล่อยให้มดออกไปทั้งเป็น พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องตายที่นี่!”
อินทรีขาวโจมตีอย่างก้าวร้าวพร้อมทั้งพูดจาอวดดีด้วย
หวู่ เซียงปาเตรียมใจที่จะถูกฆ่าในเวลานี้ เขายังรู้ด้วยว่าการหลบหนีจากไวท์อีเกิลจะเป็นเรื่องยาก แม้ว่าเขาจะมีโอกาสหลบหนีได้ แต่สหายคนอื่นๆ ที่อยู่รอบตัวเขาก็คงจะถูกพาดพิงและฆ่าโดย White Eagle ก่อนอย่างแน่นอน
แน่นอนว่า Wu Xiongba ไม่ใช่คนขี้ขลาด พระองค์จะไม่ทรงละทิ้งสหายของพระองค์ เขากำลังเสี่ยงชีวิตของเขาในขณะนี้และการกระทำของเขานั้นบ้ามาก
หลังจากได้ยินคำพูดเย่อหยิ่งของ Bai Ying แล้ว Wu Xiongba ก็หัวเราะเยาะ: “อย่ากังวลเลย แม้ว่าพวกเราจะตาย คุณก็จะไม่ได้มีชีวิตอยู่นานนัก และชีวิตสุนัขของคุณก็จะมาจบลงที่นี่!”
“พวกเราไม่มีความสามารถที่จะกำจัดคุณได้ แต่คุณหยางที่อยู่ข้างหลังเรากลับมาแล้ว ต่อหน้าเขา คุณเป็นเพียงตัวตลกเท่านั้น!”
“ไม่ว่านักรบจะแข็งแกร่งเพียงใด สุดท้ายเขาก็จะต้องตายต่อหน้าคุณหยางของเรา!”
“และคุณได้ฆ่าศิษย์ร่วมสำนักของเราไปมากมายที่นี่ หากคุณหยางพบคุณในอนาคต เขาจะพาคุณมาที่นี่และฆ่าคุณอย่างแน่นอน เขาจะทำให้คุณถูกฝังร่วมกับพวกเรา!”
“รวมทั้งนิกายที่อยู่เบื้องหลังคุณด้วย คุณหยางจะพบพวกเขาและกำจัดพวกมันทั้งเก้าตระกูลให้สิ้นซาก!”
10 กว่าตอน หยางเฉินยังไม่อีก แอดมินลงเยอะๆเลยได้มั้ยครับ