“หัวหน้า ท่านรออะไรอยู่? รีบทำการเสียสละให้เสร็จโดยเร็ว และอย่าให้ไอ้นี่ประสบความสำเร็จ มันไม่เคารพเราเลยในวันนี้ เราต้องเอาคืนมัน”
หลังจากพูดจบ อาตงก็รีบวิ่งไปหาหยูชิงหลิงทันที เขาเข้าใจดีว่ามีเพียงเลือดของหยูชิงหลิงเท่านั้นที่ทำให้เขามีโอกาสเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
เมื่อถึงเวลานั้น เครื่องจักรมนุษย์ปลาก็ได้นำไข่มุกนางเงือกออกมาจากด้านข้างด้วย
พวกเขาซ่อนลูกปัดไว้ลึกมาก และต้องใช้ความพยายามมากในการขุดมันออกมาจากโกดัง
เมื่อเธอเห็นลูกปัด รอยยิ้มเศร้าก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหยูชิงหลิง เห็นได้ชัดว่าเธอไม่คาดคิดว่าสิ่งต่างๆ จะพัฒนาไปสู่สถานะที่ควบคุมไม่ได้เช่นนี้
“เฉินผิง ฉันขอโทษจริงๆ ฉันพลาดพบคุณก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าคุณจะเป็นคนดีเพียงคนเดียว คนอื่นๆ ล้วนคิดชั่วร้าย คอยคิดร้ายต่อฉันและวางแผนร้ายต่อฉันอยู่เสมอ”
“ในกรณีนั้น ฉันได้กระทำสิ่งสุดท้ายที่ทำได้แล้ว ฉันจะขอโทษคุณ”
หลังจากพูดจบ Yu Qingling ก็พุ่งตรงไปที่ลูกปัดในมือของ Chen Ping ด้วยแววตาเศร้าสร้อย Chen Ping ร้องตะโกนในใจว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาเหมือนจะเดาได้ว่าผู้หญิงคนนี้จะทำอะไร
“หยุดเขาเดี๋ยวนี้”
เฉินผิงโบกมือและทุกคนก็รีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว บางคนรีบวิ่งไปข้างหน้าและจับหยูเฟิงหยินไว้เพื่อไม่ให้เขาบ่นพึมพำ ในขณะที่บางคนรีบคว้าอาตงไว้ พูดง่ายๆ ก็คือทุกคนต่างก็ทำหน้าที่ของตัวเองและยุ่งมาก
เฉินผิงถือลูกปัดและรีบวิ่งไปหาหยูชิงหลิงอย่างรวดเร็ว เขารู้ว่าหยูชิงหลิงกำลังวางแผนที่จะทำลายตัวเอง
เฉินผิงไม่รู้สึกถึงความจำเป็นต้องใช้ลูกปัดในมือของเขา เขาต้องการถือมันไว้เพียงเพราะไม่อยากมอบมันให้กับหยูเฟิงหยินและกลุ่มของเขา
เฉินผิงไม่ได้รู้สึกไม่พอใจในตัวหยูชิงหลิงเลย เขาคิดด้วยซ้ำว่าผู้หญิงคนนี้สวยและใจดี เพียงแต่การศึกษาของเขาตั้งแต่วัยเด็กทำให้เขาไว้วางใจคนอื่นได้ยาก นี่ไม่ใช่ความผิดของหยูชิงหลิง
เมื่อรวมเข้ากับการแทรกแซงของพ่อของเธอและอาตง ทำให้หยูชิงหลิงมีภาพลวงตาอยู่มากมาย
ถ้าไม่มีเหตุการณ์นี้ พวกเขาคงเอาลูกปัดกลับคืนไปนานแล้ว
อย่างไรก็ตาม ความเร็วในการทำลายตัวเองของอีกฝ่ายนั้นเร็วกว่าที่เฉินผิงจินตนาการไว้มาก ก่อนที่เฉินผิงจะเข้าไปอยู่ต่อหน้าอีกฝ่ายได้ หยูชิงหลิงก็กลายเป็นกองขี้เถ้าไปแล้ว
เมื่อเห็นฉากนี้ ร่องรอยของความตกใจปรากฏบนใบหน้าของเฉินผิง
เขายกมือขึ้นมาปิดหน้าอกเพื่อป้องกันคลื่นกระแทกจากการระเบิดของคู่ต่อสู้ แต่เนื้อสับของ Yu Qingling ก็ตกลงไปที่ Chen Ping เช่นกัน
เลือดที่พ่นลงบนร่างของเฉินผิงโดยตรง และลูกปัดในมือของเฉินผิงยังเปื้อนเลือดของอีกฝ่ายด้วย
เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนก็แสดงสีหน้าตกใจ พวกเขาไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าหยูชิงหลิงจะตัดสินใจฆ่าตัวตายอย่างเด็ดขาดเช่นนี้ มันช่างรีบร้อนเกินไปเสียจริง
ร่องรอยของความตื่นตระหนกปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหยูเฟิงหยิน ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นี่คือผลลัพธ์ที่เขาไม่คาดคิด
ตงขมวดคิ้วและมองไปที่หยูชิงหลิงที่ระเบิดตัวเองไปแล้ว ในขณะนี้ เขาต้องการหนีออกจากสถานที่ชั่วร้ายแห่งนี้โดยเร็วที่สุด
เขาไม่สามารถจัดการกับเฉินผิงได้เลย และตอนนี้โอกาสเดียวที่จะมีชีวิตรอดของเขาถูกทำลายโดยหยูชิงหลิงแล้ว หากเขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่อย่างเสื่อมเสียชื่อเสียงต่อไป เขาก็ทำได้เพียงเลือกที่จะหลบหนีจากที่นี่
เฉินผิงมองอาตงด้วยสายตาที่ดุร้าย
เขาตระหนักในใจว่าทั้งหมดเป็นความผิดของอาดง
หากอีกฝ่ายไม่หมกมุ่นและมุ่งมั่นที่จะทำบางสิ่งบางอย่าง Yu Qingling ก็คงไม่ตายอย่างน่าอนาจใจเช่นนี้
“เอามันลงมาให้ฉันหน่อย!”
เฉินผิงโบกมือ และคนอื่นๆ ก็รีบวิ่งไปจับอาตงซึ่งดูเขินอายมาก
เฉินผิงได้สร้างกำแพงกั้นไว้รอบ ๆ ตัวเขาแล้ว แม้ว่าอีกฝ่ายต้องการใช้วิธีลับในการเผาวิญญาณของเขาเพื่อหลบหนีก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน วันนี้ ชายคนนี้ไม่สามารถหลบหนีได้เลย
เมื่อเห็นว่าอาตงถูกมัดอยู่ เฉินผิงก็รีบวิ่งไปหาเขาพร้อมกับโบกดาบราวกับว่าเขาต้องการแทงเขาจนตาย
อาตงไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะโหดร้ายขนาดนี้ และต้องการเอาชีวิตเขาไปโดยไม่พูดสักคำ
เขาพยายามดิ้นรนอย่างสิ้นหวังแต่ก็ไร้ประโยชน์
ทุกๆ คนรอบข้างต่างจ้องมองอาดงอย่างดุร้าย โดยไม่มีแววเห็นใจใดๆ เลย
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com